النساء ١٦٢

لٰکِنِ‌ الرَّاسِخُونَ‌ فِي‌ الْعِلْمِ‌ مِنْهُمْ‌ وَ الْمُؤْمِنُونَ‌ يُؤْمِنُونَ‌ بِمَا أُنْزِلَ‌ إِلَيْکَ‌ وَ مَا أُنْزِلَ‌ مِنْ‌ قَبْلِکَ‌ وَ الْمُقِيمِينَ‌ الصَّلاَةَ وَ الْمُؤْتُونَ‌ الزَّکَاةَ وَ الْمُؤْمِنُونَ‌ بِاللَّهِ‌ وَ الْيَوْمِ‌ الْآخِرِ أُولٰئِکَ‌ سَنُؤْتِيهِمْ‌ أَجْراً عَظِيماً

ترجمه

ولی راسخانِ در علم از آنها، و مؤمنان (از امّت اسلام،) به تمام آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو نازل گردیده، ایمان می‌آورند. (همچنین) نمازگزاران و زکات‌دهندگان و ایمان‌آورندگان به خدا و روز قیامت، بزودی به همه آنان پاداش عظیمی خواهیم داد.

ولى دانشوران آنها و مؤمنان، بدانچه بر تو نازل شده و آنچه پيش از تو نازل گرديده ايمان مى‌آورند، و [به ويژه‌] نمازگزاران، و زكات دهندگان و مؤمنان به خدا و روز بازپسين همه آنها را پاداشى بزرگ خواهيم داد

ليكن راسخانِ آنان در دانش، و مؤمنان، به آنچه بر تو نازل شده و به آنچه پيش از تو نازل گرديده ايمان دارند و خوشا بر نمازگزاران، و زكات‌دهندگان و ايمان‌آورندگان به خدا و روز بازپسين كه به زودى به آنان پاداشى بزرگ خواهيم داد.

لیکن کسانی از آنها که در علم قدمی ثابت دارند و به آنچه بر تو و پیغمبران پیش از تو نازل شده می‌گروند و به ویژه مؤمنانِ دیگر آنان که نماز به پا می‌دارند و زکات می‌دهند و به خدا و روز قیامت ایمان می‌آورند، به زودی خدا آنان را اجر و ثواب عظیم عطا خواهد کرد.

ولی از میان آنان، ثابت قدمان در دانش، مؤمنانِ [به موسی و تورات] برپادارندگان نماز، پرداخت کنندگان زکات، مؤمنان به خدا و روز قیامت، به آنچه بر تو و [بر پیامبران] پیش از تو نازل شده ایمان واقعی می آورند آنان هستند که یقیناً پاداش بزرگی به ایشان عطا خواهیم کرد.

ولى دانشمندانشان و آن مؤمنانى را كه به آنچه بر تو و به آنچه پيش از تو نازل شده ايمان دارند، و نمازگزاران و زكات‌دهندگان و مؤمنان به خدا و روز قيامت را اجر بزرگى خواهيم داد.

ولی از میان آنان راسخان در علم و مؤمنان به آنچه بر تو و پیش از تو نازل شده است، ایمان دارند، به ویژه نمازگزاران، و زکات‌دهندگان و مؤمنان به خداوند و روز بازپسین، به اینان به زودی پاداش بزرگی خواهیم داد

ليكن استواران در دانش از آنان و مؤمنان [آنها] ايمان مى‌آورند به آنچه به تو فرو آمده و آنچه پيش از تو فرو آمده، و همچنين برپادارندگان نماز- بخصوص- و دهندگان زكات و كسانى كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارند اينان را پاداشى بزرگ خواهيم داد.

و امّا راسخان در علم از میان ایشان، و مؤمنان (امّت محمّدی) که ایمان دارند بدانچه بر تو و بدانچه (بر پیغمبران) پیش از تو نازل شده است، و به ویژه آنان که نماز را چنان که باید می‌خوانند، و کسانی که زکات مال به در می‌کنند، و افرادی که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، به همه‌ی اینان پاداش بزرگی را خواهیم داد.

لیکن پای‌برجایان استوارشان در علم [:معرفت الهی] و مؤمنان، به آنچه بر تو نازل شده و آنچه پیش از تو نازل گشته ایمان می‌آورند و به ویژه بر پا دارندگان نماز و (نیز) زکات‌دهندگان و مؤمنان به خدا و روز واپسین. زودا (که) به آنان پاداشی بزرگ خواهیم داد.

لیکن به دانش فرورفتگان از ایشان و مؤمنان ایمان آورند بدانچه فرستاده شد به سوی تو و بدانچه فرستاده شده است پیش از تو و بپای‌دارندگان نماز و دهندگان زکوة و ایمان‌آرندگان به خدا و روز بازپسین آنان را بزودی دهیمشان پاداشی بزرگ‌

النساء ١٦١	آیه ١٦٢	النساء ١٦٣
سوره : سوره النساء نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لکِنْ»: امّا. ولی. این واژه برای استدراک مابعد خود از (اَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ) به کار رفته است. «الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ»: ثابت‌قدمان در دانش. فرزانگان آشنا به علوم دینی. «الْمُقِیمِینَ الصَّلوةَ»: نمازگزارانی که چنان که باید نماز را به جای می‌آورند. منصوب به اختصاص است، و تقدیر چنین است: أَخُصُّ الْمُقِیمِینَ الصَّلاةَ بِالذِّکْرِ أَوْ بِالْمَدْحِ. «الْمُؤْتُونَ»: دهندگان. از مصدر إیتاء.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

لَيْسَ‌ الْبِرَّ أَنْ‌ تُوَلُّوا... (۱۱)

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- وجود دانشمندان ژرفنگر و مؤمنانى واقعى در میان یهودیان (لکن الرسخون فى العلم منهم و المؤمنون یؤمنون بما أنزل إلیک) ظاهراً مراد از «المؤمنون»، یهودیان با ایمان مى باشد، یعنى «المؤمنون منهم» و کلمه «منهم» به قرینه فراز قبل حذف شده است.

۲- عالمان ژرفنگر یهود و مؤمنان واقعى آنها، به قرآن و دیگر کتب آسمانى ایمان مى آورند. (لکن الرسخون فى العلم منهم و المؤمنون یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک)

۳- لزوم ایمان به کتب آسمانى پیشین در کنار ایمان به قرآن (لکن الرسخون ... و المؤمنون یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک)

۴- نقش ایمان واقعى به ادیان گذشته در پذیرش قرآن و دیگر کتب آسمانى (و المؤمنون یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک)

۵- نقش مثبت و سازنده علم در ایمان به قرآن و دیگر کتب آسمانى (لکن الرسخون فى العلم ... یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک)

۶- جاذبه خاص قرآن براى علماى راستین و ژرفنگر (لکن الرسخون ... یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک)

۷- عالمان ژرفنگر یهود، خواسته نابجا از پیامبر اسلام (ص) نداشته و از صفات زشت و اعمال نارواى یهودیان (پیمان شکنى، انکار آیات الهى و ...) بر حذر بودند. (یسئلک أهل الکتب ... لکن الرسخون فى العلم منهم و المؤمنون یؤمنون) خداوند در آیه ۱۵۳ تا آیه مورد بحث بهانه گیریها و صفات زشت اهل کتاب و به خصوص یهودیان را بیان نموده و آیه مورد بحث با کلمه «لکن» مؤمنان واقعى و عالمان ژرفنگر را، استثنا کرده است.

۸- خواسته هاى نابجا، اعمال ناروا و رذایل اخلاقى یهود، نشأت گرفته از جهل آنان و ناباورى ایشان نسبت به تعالیم دین (یسئلک أهل الکتب ... لکن الرسخون فى العلم منهم و المؤمنون) توصیف صالحان یهود با عنوان عالمان ژرفنگر و مؤمنان واقعى، بیانگر این حقیقت است که جهل و ناباورى به تعالیم انبیا مایه گرایش عامه یهود به اعمال ناروا و رذایل اخلاقى بوده است.

۹- جهل، سطحى نگرى و روحیه ناباورى در اکثریت یهود، مایه کفر آنان به قرآن و دیگر کتب آسمانى (لکن الرسخون فى العلم منهم و المؤمنون یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک) در برداشت فوق کلمه «لکن» استدراک از جمله «فلایؤمنون الا قلیلا» (۱۵۵) گرفته شده است، یعنى اکثر یهودیان ایمان نمى آورند و لکن عالمان ژرفنگر ایشان و آنانکه اهل باور به حقیقت هستند به قرآن ایمان خواهند آورد. بنابراین جمله «لکن ...» مى رساند که جهل و روحیه ناباورى در اکثریت یهود مانع ایمان آوردن آنان به قرآن شده است.

۱۰- یهودیان بپادارنده نماز و پرداخت کننده زکات، به قرآن و دیگر کتب آسمانى ایمان مى آورند. (و لکن الرسخون ... و المقیمین الصلوة و المؤتون الزکوة) بنابر اینکه کلمات «المقیمین» و «المؤتون» عطف بر «الراسخون» باشد، جمله «یؤمنون» خبر براى این کلمات نیز مى باشد. گفتنى است که «المقیمین» به وسیله فعلى همانند «امدح» و یا «اخص» منصوب شده و در اصل چنین بوده «و المقیمون الصلوة اخصهم و امدحهم» که بنابر قواعد ادبى المقیمون و فعل اخص و امدح حذف شده است و ضمیر در «امدحهم» به صورت اسم ظاهر در آمده است.

۱۱- یهودیان مؤمن به خدا و قیامت، به قرآن و دیگر کتب آسمانى ایمان مى آورند. (و لکن الرسخون فى العلم منهم ... و المؤمنون باللّه و الیوم الاخر) بنابر اینکه «المؤمنون باللّه ...» عطف باشد بر «الرسخون».

۱۲- مؤمنان به خدا، قیامت و قرآن، بر پا دارندگان نماز و پرداخت کنندگان زکات، از پاداش بزرگ الهى، برخوردار خواهند شد. (أولئک سنؤتیهم أجراً عظیماً)

۱۳- اهمیت والاى نماز و زکات و عنایت ویژه الهى نسبت به اقامه کنندگان نماز (و المقیمین الصلوة و المؤتون الزکوة) منصوب آوردن «المقیمین» به تقدیر «امدح» و «اخص» براى تأکید بیشتر به اهمیت نماز و عنایت خاص خداوند به اقامه کنندگان آن است و ذکر زکات در بین دیگر عبادتها و واجبات، حکایت از اهمیت ویژه آن دارد.

۱۴- ایمان، آنگاه در بهره مندى از پاداش بزرگ الهى کارساز است که توأم با عمل باشد. (و المقیمین الصلوة ... و المؤمنون باللّه و الیوم الاخر أولئک سنؤتیهم أجراً عظیماً)

۱۵- بهره مندى عالمان از پاداشهاى بزرگ الهى در گرو ایمان و انجام اعمال صالح (لکن الرسخون ... و المؤمنون باللّه و الیوم الاخر أولئک سنؤتیهم أجراً عظیماً)

۱۶- ایمان به خدا و قیامت، مستلزم ایمان به پیامبر (ص)، قرآن و دیگر کتب آسمانى (یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک ... و المؤمنون باللّه و الیوم الاخر) کلمه «المؤمنون باللّه» عطف بر «الراسخون» است و در نتیجه «یؤمنون بما انزل ...» خبر براى «المؤمنون باللّه» نیز مى باشد. گفتنى است که لازمه ایمان به قرآن، ایمان به پیامبر (ص) است و لذا در برداشت فوق ایمان به پیامبر (ص) نیز آورده شد.

۱۷- استفاده از پاداش خواهى انسان از روشهاى قرآن براى ایجاد انگیزه براى تحصیل علم و گرایش به ایمان و عمل صالح (لکن الرسخون ... أولئک سنؤتیهم أجراً عظیماً)

۱۸- پاداشهاى الهى داراى درجات و مراتب (أولئک سنؤتیهم أجراً عظیماً)

موضوعات مرتبط

• آیات خدا: تکذیب آیات خدا ۷
• انگیزش: عوامل انگیزش ۱۷
• ایمان: آثار ایمان ۴، ۱۶ ; ایمان به ادیان ۴ ; ایمان به خدا ۱۱، ۱۲، ۱۶ ; ایمان به قرآن ۲، ۳، ۴، ۵، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۶ ; ایمان به قیامت ۱۱، ۱۲، ۱۶ ; ایمان به کتب آسمانى ۲، ۳، ۴، ۵، ۱۰، ۱۱، ۱۶ ; ایمان به محمّد (ص) ۱۶ ; ایمان و عمل ۱۴ ; پاداش ایمان ۱۵ ; زمینه ایمان ۱۰، ۱۱، ۱۷ ; متعلق ایمان ۳، ۴، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۶
• پاداش: مراتب پاداش ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۱۸ ; موجبات پاداش ۱۵
• تربیت: روش تربیت ۱۷
• توقعات بیجا:۸
• جهل: آثار جهل ۸، ۹
• خدا: پاداش خدا ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۱۸ ; لطف خدا ۱۳
• دین: جهل به تعالیم دین ۸
• زکات: اداى زکات ۱۲ ; اهمیّت زکات ۱۳
• سطحى نگرى: آثار سطحى نگرى ۹
• علم: زمینه تحصیل علم ۱۷ ; علم و ایمان ۵ ; نقش علم ۵
• علما: پاداش علما ۱۵ ; علما و قرآن ۶
• عمل: پاداش عمل صالح ۱۵ ; زمینه عمل صالح ۱۷ ; عمل ناپسند ۸
• قرآن: جاذبه قرآن ۶
• کفر: به قرآن ۹ ; کفر به کتب آسمانى ۹ ; موجبات کفر ۹
• مؤمنان: پاداش مؤمنان ۱۲ ; فضایل مؤمنان ۱۲ ; مؤمنان نمازگزار ۱۲
• نماز: اهمیت نماز ۱۳
• نمازگزاران: فضایل نمازگزاران ۱۳
• یهود: اکثریت یهود ۹ ; جهل یهود ۸، ۹ ; خواسته علماى یهود ۷ ; رذایل یهود ۸ ; علماى یهود ۱، ۲ ; علماى یهود و محمد (ص) ۷ ; عهد شکنى یهود ۷ ; کفر یهود ۹ ; مؤمنان یهود ۱، ۲، ۱۰، ۱۱ ; نمازگزاران یهود ۱۰ ; یهود و زکات ۱۰