۱۷٬۰۰۳
ویرایش
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
چيزى كه هست، ظاهر سياق آيه بعد از آيه مورد بحث كه مى فرمايد: «اتَّخَذُوا أحبَارَهُم وَ رُهبَانَهُم أربَاباً مِن دُونِ الله وَ المَسِيحَ ابنَ مَريَم»، اين است كه مرادشان معناى دوم است. | چيزى كه هست، ظاهر سياق آيه بعد از آيه مورد بحث كه مى فرمايد: «اتَّخَذُوا أحبَارَهُم وَ رُهبَانَهُم أربَاباً مِن دُونِ الله وَ المَسِيحَ ابنَ مَريَم»، اين است كه مرادشان معناى دوم است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۲۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۲۵ </center> | ||
بعضى از مفسران گفته اند: عقيده به اين كه «عُزَير، پسر خدا است»، كلام پاره اى از يهوديان معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، و تمامى يهوديان چنين اعتقادى ندارند. و اگر قرآن آن را مانند گفتن اين كه: «إنّ اللهَ فَقِيرٌ وَ نَحنُ أغنِيَاء»، و همچنين گفتن اين كه: «يَدُ اللهِ مَغلُولَة» به همه يهوديان نسبت داده، براى اين بوده كه بقيه يهوديان هم به اين نسبت ها راضى بوده اند. مثلا هر چند گفتار آخرى، كلام بعضى از يهوديان مدينه و معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، وليكن ساير يهوديان با آن مخالفت نداشته اند. پس در حقيقت، همه متفق الرأى بوده اند. | بعضى از مفسران گفته اند: | ||
عقيده به اين كه «عُزَير، پسر خدا است»، كلام پاره اى از يهوديان معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، و تمامى يهوديان چنين اعتقادى ندارند. و اگر قرآن آن را مانند گفتن اين كه: «إنّ اللهَ فَقِيرٌ وَ نَحنُ أغنِيَاء»، و همچنين گفتن اين كه: «يَدُ اللهِ مَغلُولَة» به همه يهوديان نسبت داده، براى اين بوده كه بقيه يهوديان هم به اين نسبت ها راضى بوده اند. مثلا هر چند گفتار آخرى، كلام بعضى از يهوديان مدينه و معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، وليكن ساير يهوديان با آن مخالفت نداشته اند. پس در حقيقت، همه متفق الرأى بوده اند. | |||
جملۀ «وَ قَالَتِ النَّصَارَى المَسِيحُ ابنُ الله»، نقل كلامى است كه نصارا گفته اند و ما در جلد سوم اين كتاب، در سوره «آل عمران»، در باره كلام ايشان و آنچه متعلق به آن است، بحث كرديم. | جملۀ «وَ قَالَتِ النَّصَارَى المَسِيحُ ابنُ الله»، نقل كلامى است كه نصارا گفته اند و ما در جلد سوم اين كتاب، در سوره «آل عمران»، در باره كلام ايشان و آنچه متعلق به آن است، بحث كرديم. |
ویرایش