۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
<span id='link252'><span> | <span id='link252'><span> | ||
'''دين و شريعت نوح «ع»:''' به طورى كه از تمامى آيات مربوط به داستان نوح «عليه السلام» بر مى آيد، آن جناب همواره قوم خود را به توحيد خداى سبحان و ترك شرك دعوت مى كرد، و به طورى كه از دو سوره «نوح» و «يونس»، و سوره «آل عمران»، آيه ۱۹ بر مى آيد، آنان را به اسلام مى خواند، و به طورى كه از سوره «هود»، آيه ۲۸ استفاده مى شود، از آنان مى خواسته تا امر به معروف و نهى از منكر كنند. | '''* دين و شريعت نوح «ع»:''' به طورى كه از تمامى آيات مربوط به داستان نوح «عليه السلام» بر مى آيد، آن جناب همواره قوم خود را به توحيد خداى سبحان و ترك شرك دعوت مى كرد، و به طورى كه از دو سوره «نوح» و «يونس»، و سوره «آل عمران»، آيه ۱۹ بر مى آيد، آنان را به اسلام مى خواند، و به طورى كه از سوره «هود»، آيه ۲۸ استفاده مى شود، از آنان مى خواسته تا امر به معروف و نهى از منكر كنند. | ||
و نيز همان طور كه از آيه ۱۰۳ سوره «نساء» و آيه ۸ سوره «شورا» بر مى آيد، نماز خواندن را نيز از آنان مى خواسته، و به طورى كه از آيه ۱۵۱ و ۱۵۲ سوره «انعام» بر مى آيد، رعايت مساوات و عدالت را نيز از آنان مى خواسته، و دعوتشان مى كرده به اين كه: به فواحش و منكرات نزديك نشوند. راستگو باشند و به عهد خود وفا كنند، و به طورى كه از آيه ۴۱ سوره «هود» بر مى آيد، آن جناب اولين كسى بوده كه مردم را دعوت مى كرده به اين كه كارهاى مهم خود را با نام خداى تعالى آغاز كنند. | و نيز همان طور كه از آيه ۱۰۳ سوره «نساء» و آيه ۸ سوره «شورا» بر مى آيد، نماز خواندن را نيز از آنان مى خواسته، و به طورى كه از آيه ۱۵۱ و ۱۵۲ سوره «انعام» بر مى آيد، رعايت مساوات و عدالت را نيز از آنان مى خواسته، و دعوتشان مى كرده به اين كه: به فواحش و منكرات نزديك نشوند. راستگو باشند و به عهد خود وفا كنند، و به طورى كه از آيه ۴۱ سوره «هود» بر مى آيد، آن جناب اولين كسى بوده كه مردم را دعوت مى كرده به اين كه كارهاى مهم خود را با نام خداى تعالى آغاز كنند. | ||
<span id='link253'><span> | <span id='link253'><span> | ||
'''تحمل زحمات طاقت فرساى نوح «ع»، در كار دعوت:''' از آيات سوره هاى «نوح» و «قمر» و «مؤمنون» بر مى آيد كه: | '''* تحمل زحمات طاقت فرساى نوح «ع»، در كار دعوت:''' از آيات سوره هاى «نوح» و «قمر» و «مؤمنون» بر مى آيد كه: | ||
آن جناب، قوم خود را دائما دعوت مى كرده به اين كه به خداى تعالى و آيات او ايمان بياورند، و در اين دعوت، منتهاى جدّ و جهد را به خرج مى داده و شب و روز و آشكارا و پنهان، وادارشان مى كرده به اين كه حق را بپذيرند. ولى قومش، جز به عناد و تكبر خود نمى افزودند. | آن جناب، قوم خود را دائما دعوت مى كرده به اين كه به خداى تعالى و آيات او ايمان بياورند، و در اين دعوت، منتهاى جدّ و جهد را به خرج مى داده و شب و روز و آشكارا و پنهان، وادارشان مى كرده به اين كه حق را بپذيرند. ولى قومش، جز به عناد و تكبر خود نمى افزودند. | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
<span id='link254'><span> | <span id='link254'><span> | ||
'''مدت زيستن نوح «ع»، در ميان قومش:''' از آيات سوره «عنكبوت» بر مى آيد كه آن جناب، نهصد و پنجاه سال مشغول دعوت قوم خود بوده، ولى قوم او، جز به استهزاء و مسخره كردن و نسبت جنون دادن به او، عكس العملى از خود نشان ندادند. آن ها، وى را متهم مى كردند به اين كه منظورش اين است كه به آقايى و سرورى بر ما دست يابد، تا آن كه در آخر، از پروردگار خود يارى طلبيد. | '''* مدت زيستن نوح «ع»، در ميان قومش:''' از آيات سوره «عنكبوت» بر مى آيد كه آن جناب، نهصد و پنجاه سال مشغول دعوت قوم خود بوده، ولى قوم او، جز به استهزاء و مسخره كردن و نسبت جنون دادن به او، عكس العملى از خود نشان ندادند. آن ها، وى را متهم مى كردند به اين كه منظورش اين است كه به آقايى و سرورى بر ما دست يابد، تا آن كه در آخر، از پروردگار خود يارى طلبيد. | ||
و از آيات سوره «هود» استفاده مى شود كه بعد از اين استنصار، خداى تعالى، به وى وحى كرد كه از قومش، به جز آن چند نفرى كه ايمان آورده اند، احدى ايمان نمى آورد، و آن جناب را درباره قومش تسليت گفت و دلگرمى داد. | و از آيات سوره «هود» استفاده مى شود كه بعد از اين استنصار، خداى تعالى، به وى وحى كرد كه از قومش، به جز آن چند نفرى كه ايمان آورده اند، احدى ايمان نمى آورد، و آن جناب را درباره قومش تسليت گفت و دلگرمى داد. |
ویرایش