۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۳۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←کشتی سازی نوح «ع»
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==کشتی سازی نوح «ع»== | ==کشتی سازی نوح «ع»== | ||
از آيات سوره «هود» بر مى آيد كه: خداى تعالى، به آن جناب دستور داد تا كشتى را با تأييد و تسديد او بسازد، و آن جناب شروع به ساختن آن كرد، كه مردم دسته دسته، از محل كار آن جناب گذشته و او را مسخره مى كردند. چون كشتى آب مى خواهد، و كشتى سازى، بايد در لب دريا باشد، و آن جناب، اين كار را در بيابانى بدون آب انجام مى داد، و همين باعث مى شد كه مردم او را مسخره كنند. | از آيات سوره «هود» بر مى آيد كه: | ||
خداى تعالى، به آن جناب دستور داد تا كشتى را با تأييد و تسديد او بسازد، و آن جناب شروع به ساختن آن كرد، كه مردم دسته دسته، از محل كار آن جناب گذشته و او را مسخره مى كردند. چون كشتى آب مى خواهد، و كشتى سازى، بايد در لب دريا باشد، و آن جناب، اين كار را در بيابانى بدون آب انجام مى داد، و همين باعث مى شد كه مردم او را مسخره كنند. | |||
و آن جناب، در پاسخشان مى فرمود: اگر امروز شما ما را مسخره مى كنيد، به زودى خواهيد ديد كه ما شما را مسخره مى كنيم و به زودى خواهيد فهميد كه كسى كه دچار عذاب گردد، خوار و ذليل و بيچاره مى شود، و عذابى كه مى آيد، عذابى است مقيم و غير قابل زوال. | و آن جناب، در پاسخشان مى فرمود: اگر امروز شما ما را مسخره مى كنيد، به زودى خواهيد ديد كه ما شما را مسخره مى كنيم و به زودى خواهيد فهميد كه كسى كه دچار عذاب گردد، خوار و ذليل و بيچاره مى شود، و عذابى كه مى آيد، عذابى است مقيم و غير قابل زوال. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۵: | ||
<span id='link256'><span> | <span id='link256'><span> | ||
'''نزول عذاب و آمدن طوفان:''' نوح | '''نزول عذاب و آمدن طوفان:''' نوح «عليه السلام»، همچنان كه از سوره «هود» و «مؤمنون» استفاده مى شود، مشغول ساختن كشتى بود تا اين كه آن را به اتمام رسانيد و امر خداى تعالى، مبنى بر نزول عذاب صادر شد، و آن تنور، شروع به جوشيدن كرد. | ||
در اين هنگام، خداوند متعال، به آن جناب وحى فرستاد كه از هر حيوان، يك جفت نر و ماده سوار كشتى كند و نيز، اهل خود را، به جز افرادى كه مقدر شده بود هلاك شوند، يعنى همسرش كه خيانتكار بود و فرزندش كه از سوار شدن امتناع ورزيده بود و نيز، همه آن هايى كه ايمان آورده بودند، سوار كند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۳۷۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۳۷۴ </center> | ||
و نيز از سوره | و از سوره «قمر» بر مى آيد همين كه آن ها را سوار كرد، خداى تعالى، درهاى آسمان را به آبى ريزان باز كرد، و زمين را به صورت چشمه هايى جوشان، بشكافت. آب بالا و پايين براى تحقق دادن امرى كه مقدر شده بود، دست به دست هم دادند. | ||
و نيز از سوره «هود» استفاده مى شود كه: رفته رفته، آب زمين را فرا گرفت و بالا آمد و كشتى را از زمين كند. كشتى در موجى چون كوه هاى بلند سير مى كرد، و طوفان، همۀ مردم روى زمين را فرا گرفت و همه را در حالى كه ستمگر بودند، هلاك كرد. | |||
و خداى تعالى، به آن جناب دستور داده بود همين كه در كشتى مستقر شدند، خدا را در برابر اين نعمت كه از شرّ قوم ستمكار نجاتشان داد، حمد بگويند و در پياده شدن از او بركت بخواهند. و نوح «عليه السلام» گفت: «الحَمدُ لِلّهّ الَّذِى نَجَانَا مِنَ القَومِ الظَّالِمِين». و نيز گفت: «رَبِّ أنزِلنِى مُنزَلاً مُبَارَكاً وَ أنتَ خَيرُ المُنزِلِينَ». | |||
<span id='link257'><span> | <span id='link257'><span> | ||
