۱۶٬۸۷۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بررسی وجوه ديگر، درباره معنای «خلود»، در آيه شريفه
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
در اين وجه نيز، اشكال مى شود كه: اگر همان طور كه ما گفتيم، مقصودشان تشبيه باشد، خلاف مقصود يعنى انقطاع را مى رساند، و اگر بخواهد دوام را برساند، لفظ از آن قاصر است. | در اين وجه نيز، اشكال مى شود كه: اگر همان طور كه ما گفتيم، مقصودشان تشبيه باشد، خلاف مقصود يعنى انقطاع را مى رساند، و اگر بخواهد دوام را برساند، لفظ از آن قاصر است. | ||
* وجه چهارم اين كه: منظور از آن، صرف افاده طولانى و ابدى بودن آن است، نه اين كه بخواهد بقاى آن را به بقاى آسمان ها و زمين محدود كند. | * وجه چهارم اين كه: | ||
منظور از آن، صرف افاده طولانى و ابدى بودن آن است، نه اين كه بخواهد بقاى آن را به بقاى آسمان ها و زمين محدود كند. | |||
آرى، عرب براى افادۀ ابديت هر چيزى الفاظ و عبارات بسيارى دارد، كه آن ها را استخدام مى كند، بدون اين كه معناى تحت اللفظى آن ها منظور باشد. مثل اين كه مى گويد: «فلان مطلب همچنان ادامه دارد تا زمانى كه شب و روز در پى هم درآيند» و «تا زمانى كه آفتاب طلوع و غروب كند»، و «تا زمانى كه ستاره اى از افق سر برآورد»، و «تا زمانى كه نسيمى بوزد»، و «تا زمانى كه آسمان ها بر جاى باشند». | آرى، عرب براى افادۀ ابديت هر چيزى الفاظ و عبارات بسيارى دارد، كه آن ها را استخدام مى كند، بدون اين كه معناى تحت اللفظى آن ها منظور باشد. مثل اين كه مى گويد: «فلان مطلب همچنان ادامه دارد تا زمانى كه شب و روز در پى هم درآيند» و «تا زمانى كه آفتاب طلوع و غروب كند»، و «تا زمانى كه ستاره اى از افق سر برآورد»، و «تا زمانى كه نسيمى بوزد»، و «تا زمانى كه آسمان ها بر جاى باشند». | ||
