۱۷٬۰۵۲
ویرایش
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
يوسف «عليه السّلام»، سه بار دچار لغزش شد. يكى آن جا كه قصد زليخا را كرد، و در نتيجه به زندان افتاد، و يكى آن جا كه به رفيق زندانش گفت: «مرا نزد اربابت يادآورى كن»، و در نتيجه به كفاره اين كه ياد پروردگارش را فراموش كرد، مدت زندانش طولانى تر شد. و يكى آن جا كه نسبت دزدى به برادرانش داد و گفت: «إنَّكُم لَسَارِقُونَ»، و آن ها هم در جوابش گفتند: «إن يَسرِق فَقَد سَرَقَ أخٌ لَهُ مِن قَبلُ». | يوسف «عليه السّلام»، سه بار دچار لغزش شد. يكى آن جا كه قصد زليخا را كرد، و در نتيجه به زندان افتاد، و يكى آن جا كه به رفيق زندانش گفت: «مرا نزد اربابت يادآورى كن»، و در نتيجه به كفاره اين كه ياد پروردگارش را فراموش كرد، مدت زندانش طولانى تر شد. و يكى آن جا كه نسبت دزدى به برادرانش داد و گفت: «إنَّكُم لَسَارِقُونَ»، و آن ها هم در جوابش گفتند: «إن يَسرِق فَقَد سَرَقَ أخٌ لَهُ مِن قَبلُ». | ||
مؤلف: اين روايت، مخالف صريح قرآن است كه مقام | مؤلف: اين روايت، مخالف صريح قرآن است كه مقام «اجتباء» و «اخلاص» را به يوسف نسبت داده. كسى كه چنين مقامى را داراست و خداوند او را خالص براى خود كرده و شيطان در او راه ندارد. | ||
آرى، چگونه تصوّر مى شود كه خداوند كسى را كه تصميم بر زشت ترين گناهان كرده و شيطان ياد پروردگارش را از دلش بيرون برده، و او در سخنانش دروغ گفته و خداوند هم به خاطر همين جرائم، به زندانش افكنده و دوباره مدت زندانش را طولانى تر كرده، «صديق» بنامد، و از بندگان مُخلَص و نيكوكارش بخواند، و بفرمايد كه: «ما به او حكم و علم داديم و او را براى خود برگزيديم، و نعمت خود را بر او تمام كرديم»؟ | آرى، چگونه تصوّر مى شود كه خداوند كسى را كه تصميم بر زشت ترين گناهان كرده و شيطان ياد پروردگارش را از دلش بيرون برده، و او در سخنانش دروغ گفته و خداوند هم به خاطر همين جرائم، به زندانش افكنده و دوباره مدت زندانش را طولانى تر كرده، «صديق» بنامد، و از بندگان مُخلَص و نيكوكارش بخواند، و بفرمايد كه: «ما به او حكم و علم داديم و او را براى خود برگزيديم، و نعمت خود را بر او تمام كرديم»؟ |
ویرایش