۱۶٬۳۴۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از «مردمان باتقوا»، در آیه شریفه
| خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
ظاهر اين كه مى فرمايد: «وَ لَنِعمَ دَارُ المُتَّقِينَ * جَنَّاتُ عَدنٍ...»، اين است كه كلام خداى تعالى باشد، كه گويا خواسته است، جواب متقين را شرح دهد و وجه خيريت قرآن را بيان نمايد. چون در دوران امر ميان اين كه كلام مذكور از ربّ باشد، يا از مربوبين، به كلام ربّ شبيه تر است تا كلام مربوبين. آن هم مربوبينى كه خدا به صفت تقوايشان ستوده. زيرا مردم باتقوا چنين جرأتى به خود نمى دهند كه سرنوشت خود را «جَنَّات عَدن» تعيين كنند. | ظاهر اين كه مى فرمايد: «وَ لَنِعمَ دَارُ المُتَّقِينَ * جَنَّاتُ عَدنٍ...»، اين است كه كلام خداى تعالى باشد، كه گويا خواسته است، جواب متقين را شرح دهد و وجه خيريت قرآن را بيان نمايد. چون در دوران امر ميان اين كه كلام مذكور از ربّ باشد، يا از مربوبين، به كلام ربّ شبيه تر است تا كلام مربوبين. آن هم مربوبينى كه خدا به صفت تقوايشان ستوده. زيرا مردم باتقوا چنين جرأتى به خود نمى دهند كه سرنوشت خود را «جَنَّات عَدن» تعيين كنند. | ||
و مراد از «حَسَنه»، پاداش نيكو است. آرى مردم باتقوا، به خاطر احسانى كه مى كنند، به دستورات قرآن عمل مى نمايند، مجتمع صالحى تشكيل دهند، كه حاكم در آن عدل و احسان و زندگى طيب است، زندگى اى كه بر اساس رشد و سعادت استوار است، در نتيجه خودشان | و مراد از «حَسَنه»، پاداش نيكو است. آرى مردم باتقوا، به خاطر احسانى كه مى كنند، به دستورات قرآن عمل مى نمايند، مجتمع صالحى تشكيل دهند، كه حاكم در آن عدل و احسان و زندگى طيب است، زندگى اى كه بر اساس رشد و سعادت استوار است، در نتيجه خودشان هم، از دنياى خوشى برخوردار مى شوند. به دليل اين كه فرمود: «لَهُم فِى الدُّنيَا»، و معلوم است كه زندگى آخرت براى چنين مردمى از دنيايشان بهتر است. چون خوشى آن زوال ناپذير است و نعمتش آميخته با نقمت و كامش متعقب به ناكامى نيست. | ||
و معناى آيه اين است كه: به متقين از مردم باايمان گفته مى شود: پروردگارتان چه نازل كرده و آنچه نازل كرده بود، چگونه بود؟ گفتند: خير بود، زيرا براى مردمى كه احسان مى كنند - يعنى به دستورات آن كتاب عمل مى كنند، و اين تعبير براى اشاره به اين است كه كتاب مزبور به نيكى و احسان دستور مى دهد - در اين دنيا پاداش نيك است، و در آخرت پاداش بهترى است. | و معناى آيه اين است كه: به متقين از مردم باايمان گفته مى شود: پروردگارتان چه نازل كرده و آنچه نازل كرده بود، چگونه بود؟ گفتند: خير بود، زيرا براى مردمى كه احسان مى كنند - يعنى به دستورات آن كتاب عمل مى كنند، و اين تعبير براى اشاره به اين است كه كتاب مزبور به نيكى و احسان دستور مى دهد - در اين دنيا پاداش نيك است، و در آخرت پاداش بهترى است. | ||
