تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها

و در كتاب غيبت نعمانى به سند خود از عبد الرحمن بن كثير از ابى عبد الله (عليه السلام) نقل كرده كه در ذيل جمله «اتى امر الله فلا تستعجلوه» فرمود:  

اين امر خدا همان امر ما است كه نبايد در آن عجله شود و خداوند امر ما را با سه لشكر كمك مى كند: ۱ - ملائكه ۲ - مؤ منين ۳ - لشكر خودش ، و خروج او مانند خروج رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) است چون در آن آيه فرمود: «'''كما اخرجك ربك من بيتك بالحق '''».  

مؤلف: اين روايت را مفيد نيز در كتاب غيبت خود از - همان - عبد الرحمن از آن امام آورده ، و مراد از ظهور او ظهور مهدى (عليه السلام ) است كه در روايات ديگرى بدان تصريح شده است ، و اين خود از باب جرى و تطبيق كلى بر فرد و يا از قبيل بطن قرآن است.

و در كافى به سند خود از سعد الاسكاف روايت كرده كه گفت : مردى خدمت امير المؤمنين (عليه السلام) رسيد و از روح سؤ ال كرد كه آيا همان جبرئيل نيست ؟ فرمود: جبرئيل از ملائكه است و روح ، غير جبرئيل است . سعد مى گويد: اين جواب ، بر سائل گران آمده عرض كرد حرف بزرگى زدى كه هيچ كس نگفته ، زيرا هيچ كس احتمال نداده كه روح غير جبرئيل باشد.

امير المؤمنين (عليه السلام) فرمود: تو مرد گمراهى هستى كه سخنان اهل ضلال را نقل مى كنى و گر نه خداى تعالى به پيغمبرش فرمود: «'''اتى امر الله فلا تستعجلوه سبحانه و تعالى عما يشركون ينزل الملائكة بالروح '''» و اين خود صريح است در اينكه ملائكه غير روح است .

مؤلف : اين روايت مؤيد رواياتى است كه ما قبلا ذكر كرديم و در يكدسته روايات آمده كه روح مخلوقى است بزرگتر از جبرئيل.

و در تفسير قمى در ذيل جمله «'''فاذا هو خصيم مبين '''» آمده كه امام (عليه السلام ) فرمود: خداوند انسان را از يك قطره آب بى ارزش خلق كرد، و همين قطره بى ارزش ، دشمنى آشكار برايش شد، و در دشمنى با او متكلمى بليغ گرديد.

و نيز در همان كتاب در ذيل جمله «'''حين تريحون و حين تسرحون '''»، امام (عليه السلام ) فرموده : حين بازگشت از چراگاه و حين رفتن به چراگاه .