۱۶٬۲۶۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←رواياتى درباره حكم شرعى بول و گوشت چهارپايان
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
==رواياتى درباره حكم شرعى بول و گوشت چهارپايان == | ==رواياتى درباره حكم شرعى بول و گوشت چهارپايان == | ||
و در تفسير | و در تفسير عياشى، از زراره، از يكى از دو امام باقر و صادق «عليهما السلام» روايت كرده كه گفت: از آن جناب از بول اسب و الاغ و قاطر پرسيدم. فرمود: ما آن را مكروه مى داريم. عرض كردم: مگر گوشت آن ها حلال نيست؟ | ||
فرمود: مگر خداى تعالى برايتان بيان نكرده كه: | فرمود: مگر خداى تعالى برايتان بيان نكرده كه: «وَ الأنعَامَ خَلَقَهَا لَكُم فِيهَا دِف ءٌ وَ مَنَافِعُ وَ مِنهَا تَأكُلُون»، كه گوشت انعام، يعنى شتر و گاو و گوسفند، حلال است، ولى در باره چارپايان، يعنى خيل و بغال و حمير تنها فرموده: «لِتَركَبُوهَا وَ زِينَةً». از آن ها، تنها خوردن گوشت و از اين ها، تنها مسءله سوار شدن را ذكر فرموده. البته معناى اين دو بيان، اين نيست كه گوشت چارپايان حرام است، وليكن اشاره به رفتارى است كه خود مردم در باره آن ها دارند. يعنى از خوردن گوشت آن ها صرف نظر كرده اند. | ||
مؤلف : روايات در باب خيل و بغال و | مؤلف: روايات در باب خيل و بغال و حمير، مختلف است، ولى مذهب اهل بيت «عليهما السلام» همين است، كه خوردن گوشت آن ها مكروه است، نه حرام. | ||
و در تفسير | و در تفسير قمى، در ذيل جملۀ «وَ يَخلُقُ مَا لَا تَعلَمُون» آمده كه امام فرمود: مقصود عجائبى است كه خداوند در دريا و خشكى عالَم خلق مى كند. | ||
و در الدر المنثور است كه در ذيل آيه | و در الدر المنثور است كه در ذيل آيه «وَ عَلَى اللهِ قَصدُ السَّبِيل وَ مِنهَا جَائِرٌ»، عبد بن حميد و ابن منذر و ابن انبارى (در كتاب مصاحف)، از على «عليه السلام» نقل كرده كه آن جناب، آيه را به صورت «فَمِنكُم جَائِرٌ» قرائت مى كرده. | ||
و در تفسير | و در تفسير عياشى، از اسماعيل بن ابى زياد، از جعفر بن محمّد، از پدرش، از پدران بزرگوارش، از على «عليه السلام» روايت كرده كه فرموده است: | ||
رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، در تفسير جمله «وَ بِالنَّجمِ هُم يَهتَدُون» فرمود: منظور از اين نجم، ستاره «جُدَى» است. براى اين كه تنها «جُدَى» است كه بناء قبله بر آن دور نمى زند و تغيير پيدا نمى كند، و اهل بر و بحر، راه خود را به وسيله آن پيدا مى كنند. | |||
مؤلف : اين روايت را (كافى ) به دو طريق ديگر | مؤلف: اين روايت از امام صادق «عليه السلام» نيز نقل شده. | ||
و در كافى، به سند خود، از داوود جصاص (گچ پز) روايت كرده كه گفت: من از امام صادق «عليه السلام» شنيدم كه فرمود: منظور از «نجم» در جملۀ «وَ بِالنَّجمِ هُم يَهتَدُون»، رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، و منظور از «علامات»، ائمه هدى «عليهم السلام» است. | |||
مؤلف: اين روايت را (كافى)، به دو طريق ديگر نيز، از آن جناب و از حضرت رضا «عليه السلام» نقل كرده، و عياشى و قمى نيز، در تفسير خود آن را آورده اند، و شيخ در «امالى»، از امام صادق «عليه السلام» روايتش كرده. و اين، از باب تفسير نيست، بلكه از باب بطن است. | |||
دليلش هم اين است كه طبرسى آن را در مجمع نقل كرده كه امام صادق «عليه السلام» فرمود: ما علامت ها و رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، نجم است. آنگاه فرمود كه: رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» فرمود: خداوند نجوم را امان اهل آسمان، و اهل بيت مرا، امان اهل زمين قرار داده است. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۳۳۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۳۳۰ </center> | ||
<span id='link226'><span> | <span id='link226'><span> | ||
==آيات ۲۲ - ۴۰ سوره نحل == | ==آيات ۲۲ - ۴۰ سوره نحل == | ||
إِلَهُكمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالاَخِرَةِ قُلُوبهُم مُّنكِرَةٌ وَ هُم مُّستَكْبرُونَ(۲۲) | إِلَهُكمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالاَخِرَةِ قُلُوبهُم مُّنكِرَةٌ وَ هُم مُّستَكْبرُونَ(۲۲) | ||
