۱۷٬۰۴۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى
| خط ۲۲۹: | خط ۲۲۹: | ||
==بحث روايتى== | ==بحث روايتى== | ||
در تفسير | در تفسير قمى، به سند خود، از ابوبصير، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه در ذيل آيه: «كَلّا سَيَكفُرُونَ بِعِبَادَتِهِم وَ يَكُونُونَ عَلَيهِم ضِدّاً» فرمود: يعنى روز قيامت، كه مقصود آن جناب، اين است كه اين شركايى كه مشركان آن ها را معبود خود گرفتند، روز قيامت ضدّ ايشان خواهند بود، و از ايشان و عبادتشان تا قيامت بيزارى خواهند جست. | ||
و در | و در كافى، به سند خود، از عبدالاعلى، مولاى آل سام روايت كرده كه گفت: از امام صادق «عليه السلام» پرسيدم: آيه «إنَّمَا نَعُدُّ لَهُم عَدّاً» چه معنا دارد؟ فرمود: به نظر خودت معنايش چيست؟ عرض كردم: شمردن ايام. فرمود: پدران و مادران هم كه مى توانند حساب عمر فرزند خود را نگه دارند، بلكه مقصود شمردن نَفَس هاى خلق است. | ||
و در نهج | و در نهج البلاغه، يكى از كلمات آن حضرت، اين است كه فرمود: نَفَس هاى آدمى، گام هاى او است كه به سوى اجل خود بر مى دارد. | ||
و | و نيز آن جناب فرمود: هر چيز شمردنى رو به كمى مى گذارد و بالأخره به آخر مى رسد، و هر چيزى كه انتظارش هست، سرانجام مى آيد. | ||
و در الدر المنثور است كه عبد بن حميد، از امام ابى جعفر محمّد بن على روايت كرده كه در تفسير جملۀ «إنَّمَا نَعُدُّ لَهُم عَدّاً» فرمود: همه چيز را مى شمارد، حتى نَفَس ها را. | |||
مؤلف: اين روايت از ساير روايات، عام تر است، و بعيد نيست كه از آن استفاده شود كه اصلا اگر در ساير روايات، نَفَس را مصداق آيه دانسته اند، صرفا از باب مثال بوده. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۵۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۵۶ </center> | ||
<span id='link122'><span> | <span id='link122'><span> | ||
==رواياتى درباره مقصود از حشر متقين الى الرحمن و فدا == | ==رواياتى درباره مقصود از حشر متقين الى الرحمن و فدا == | ||
و در محاسن برقى به سند خود از حماد بن عثمان و غير او از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه در معناى كلام خداى عز و جل ((يوم نحشر المتقين الى الرحمن و فدا(( فرموده : سوار بر اسبان نجيب محشور مى شوند. | و در محاسن برقى به سند خود از حماد بن عثمان و غير او از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه در معناى كلام خداى عز و جل ((يوم نحشر المتقين الى الرحمن و فدا(( فرموده : سوار بر اسبان نجيب محشور مى شوند. | ||
