|
|
| خط ۳۹: |
خط ۳۹: |
| المیزان= | | المیزان= |
| {{ نمایش فشرده تفسیر| | | {{ نمایش فشرده تفسیر| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۱#link267 | آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۱#link267 | آيات ۶۹ - ۱۰۴ سوره شعراء]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۱#link268 | سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۱#link268 | احتجاج ابراهيم «ع»، با پدر و قوم خود درباره پرستش بت ها]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link269 | توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link269 | توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اين كه بت، به صورت قبله اى براى عبادت خدای سبحان نبوده است]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link270 | اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link270 | اعتراض ابراهيم «ع»، بر بت پرستى قوم خود]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link271 | ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link271 | ابراهيم «ع»، ربُّ العالَمين را با وصف «خلق» و «تدبير»، معرفى می كند]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link272 | اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link272 | اشاره ابراهيم «ع»، به نعمت هاى مادى خداوند]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link273 | وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد]]
| | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link274 | مقصود از «حكم» و الحاق به صالحان كه ابراهيم «ع» از پروردگار خود تقاضا كرد ]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link274 | مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link275 | مراد از «لسان صدق»، در دعاى ابراهيم «ع»]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link275 | مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link277 | وجوه مختلف در باره معنای آمدن با «قلب سلیم»، در قیامت]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link276 | بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است]]
| | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link278 | فرجام بد مشركان و جنود ابليس، در قيامت]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link277 | وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link279 | بحث روايتى ]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link278 | فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت]]
| | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link281 | بيزارى مجرمان در روز قيامت، از يكديگر]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link279 | بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link280 | دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link281 | بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link282 | دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۱#link267 | آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۱#link268 | سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۱#link269 | توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link270 | اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link271 | ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link272 | اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link273 | وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link274 | مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link275 | مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link276 | بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۲#link277 | وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link278 | فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت]] | |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link279 | بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)]] | |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link280 | دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت]]
| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link281 | بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر]] | |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۱۵_بخش۳۳#link282 | دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا]]
| |
|
| |
|
| }} | | }} |
