۱۶٬۸۸۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==آيات ۱۶۰ - ۱۷۵ سوره شعراء == | ==آيات ۱۶۰ - ۱۷۵ سوره شعراء == | ||
كَذَّبَت قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسلِينَ(۱۶۰) | كَذَّبَت قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسلِينَ(۱۶۰) | ||
إِذْ قَالَ لهَُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ | |||
إِذْ قَالَ لهَُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلا تَتَّقُونَ(۱۶۱) | |||
إِنّى لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(۱۶۲) | |||
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۶۳) | فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ(۱۶۳) | ||
وَ مَا أَسئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِى إِلا عَلى | |||
وَ مَا أَسئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِى إِلا عَلى رَبّ الْعَالَمِينَ(۱۶۴) | |||
وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ | |||
قَالُوا لَئن لَّمْ تَنتَهِ | أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ(۱۶۵) | ||
قَالَ | |||
وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ(۱۶۶) | |||
قَالُوا لَئن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ(۱۶۷) | |||
قَالَ إِنّى لِعَمَلِكم مِّنَ الْقَالِينَ(۱۶۸) | |||
رَبّ نجِّنى وَ أَهْلى مِمَّا يَعْمَلُونَ(۱۶۹) | |||
فَنَجَّيْنَاهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(۱۷۰) | |||
إِلّا عَجُوزاً فى الْغَابرِينَ(۱۷۱) | |||
ثمَّ دَمَّرْنَا الاَخَرِينَ(۱۷۲) | ثمَّ دَمَّرْنَا الاَخَرِينَ(۱۷۲) | ||
وَ أَمْطرْنَا عَلَيْهِم مَّطراً فَساءَ مَطرُ الْمُنذَرِينَ(۱۷۳) | وَ أَمْطرْنَا عَلَيْهِم مَّطراً فَساءَ مَطرُ الْمُنذَرِينَ(۱۷۳) | ||
إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۷۴) | إِنَّ فى ذَلِك لاَيَةً وَ مَا كانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(۱۷۴) | ||
وَ إِنَّ رَبَّك لهَُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۷۵) | وَ إِنَّ رَبَّك لهَُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(۱۷۵) | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
قوم لوط | قوم لوط نيز، پيامبران را دروغگو شمردند. (۱۶۰) | ||
هنگامى كه برادرشان لوط به ايشان گفت : آيا | هنگامى كه برادرشان لوط به ايشان گفت: آيا خداترس و پرهيزكار نمى شويد؟(۱۶۱) | ||
من پيغمبرى خيرخواه براى شمايم (۱۶۲ ) | من پيغمبرى خيرخواه براى شمايم. (۱۶۲ ) | ||
از خدا بترسيد و اطاعتم كنيد (۱۶۳ ) | از خدا بترسيد و اطاعتم كنيد. (۱۶۳ ) | ||
من از شما براى پيغمبريم مزدى نمى | من از شما براى پيغمبريم مزدى نمى خواهم، كه مزد من، جز به عهده پروردگار جهانيان نيست. (۱۶۴) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۳۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۳۵ </center> | ||
چرا به مردان زمانه رو مى كنيد (۱۶۵) | چرا به مردان زمانه رو مى كنيد. (۱۶۵) | ||
و همسرانتان را كه پروردگارتان براى شما | و همسرانتان را كه پروردگارتان براى شما آفريده، وا مى گذاريد، راستى كه شما گروهى متجاوزيد.(۱۶۶) | ||
گفتند: اى لوط اگر بس | گفتند: اى لوط! اگر بس نكنى، تبعيد مى شوى. (۱۶۷) | ||
گفت : من عمل شما را دشمن مى دارم (۱۶۸) | گفت: من عمل شما را دشمن مى دارم. (۱۶۸) | ||
پروردگارا من و كسانم را از (شئامت ) اعمالى كه اينان مى | پروردگارا! من و كسانم را از (شئامت) اعمالى كه اينان مى كنند، نجات بخش. (۱۶۹) | ||
پس او و كسانش | پس او و كسانش را، جملگى نجات داديم. (۱۷۰) | ||
مگر | مگر پيرزنى، كه جزو باقى ماندگان بود. (۱۷۱) | ||
سپس ديگران را هلاك كرديم (۱۷۲) | سپس ديگران را هلاك كرديم. (۱۷۲) | ||
و بارانى عجيب بر آنان بارانديم و باران بيم يافتگان چه بد بود(۱۷۳) | و بارانى عجيب بر آنان بارانديم و باران بيم يافتگان چه بد بود. (۱۷۳) | ||
و در اين عبرتى | و در اين عبرتى هست، ولى بيشترشان ايمان آور نبودند. (۱۷۴) | ||
و پروردگارت نيرومند و رحيم است (۱۷۵) | و پروردگارت نيرومند و رحيم است. (۱۷۵) | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
اين | اين آيات، به داستان لوط پيغمبر «عليه السّلام» كه بعد از صالح «عليه السّلام» مى زيسته، اشاره مى كند. | ||
«'''كَذَّبَت قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسلِينَ...رَبّ الْعَالَمِينَ'''»: | |||
تفسير اين شش آيه، در داستان هاى قبل گذشت. | |||
«'''أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ'''»: | |||
استفهامى است انكارى كه توبيخ را مى رساند و كلمۀ «ذُكرَان: نرها»، جمع ذكر - نر در مقابل ماده - است، و «آمدن به نرها»، كنايه است از لواط با آنان و اين عمل زشت در ميان آن قوم شايع بوده. و كلمۀ «عَالَمِين»، به معناى جماعتى از مردم است. | |||
و اما اين كه كلمۀ «عالمين» مربوط به كجاست؟ ممكن است بگوييم: مربوط به ضمير فاعل در «تَأتُوَنَ» است، كه در اين صورت، معنا چنين مى شود كه: آيا شما در ميان عالَميان، اين عمل زشت را انجام مى دهيد؟ | |||
بنابراين، آيه شريفه در معناى آن آيه ديگر است كه مى فرمايد: «مَا سَبَقَكُم بِهَا مِن أحَدٍ مِنَ العَالَمِين»، | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۳۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۳۶ </center> | ||
همچنان كه ممكن است متصل به مفعول | همچنان كه ممكن است متصل به مفعول. يعنى «ذكران» باشد، كه در اين صورت معنا چنين مى شود: آيا در بين عالَميان، با اين همه كثرت كه دارند و اين همه زنان در آنان هست، تنها به سر وقت مردان مى رويد؟! | ||
«'''وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ | «'''وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ...'''»: | ||
كلمۀ «تَذَرُونَ»، به معناى «تُترَكُونَ» است. يعنى زنان را رها مى كنيد، و اين كلمه ماضى ندارد. يعنى از ماده «ذرو»، ماضى ساخته نشده است. | |||
توضيح | ==توضيح اين كه آميزش با همجنس، برخلاف نظام خلقت و فطرت انسان است== | ||
اگر در خلقت انسان و انقسامش به دو قسم نر و ماده و نيز به جهازات و ادواتى كه هر يك از اين دو صنف مجهز به آن هستند و همچنين به خلقت خاص هر يك دقت كنيم ، جاى هيچ ترديد باقى نمى ماند كه غرض صنع و ايجاد، از اين صورتگرى مختلف و از اين غريزه شهوتى كه آن هم مختلف است ، در يك صنف از مقوله فعل و در ديگرى از مقوله انفعال است ، اين است كه دو صنف را با هم جمع كند و بدين وسيله عمل تناسل كه حافظ بقاء نوع انسانى تاكنون بوده انجام پذيرد. | اگر در خلقت انسان و انقسامش به دو قسم نر و ماده و نيز به جهازات و ادواتى كه هر يك از اين دو صنف مجهز به آن هستند و همچنين به خلقت خاص هر يك دقت كنيم ، جاى هيچ ترديد باقى نمى ماند كه غرض صنع و ايجاد، از اين صورتگرى مختلف و از اين غريزه شهوتى كه آن هم مختلف است ، در يك صنف از مقوله فعل و در ديگرى از مقوله انفعال است ، اين است كه دو صنف را با هم جمع كند و بدين وسيله عمل تناسل كه حافظ بقاء نوع انسانى تاكنون بوده انجام پذيرد. |
ویرایش