۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←چند روايت متضمن اينكه مقصود از اهل بيت رسول الله (صلى الله و آله و سلم ) همسران آنحضرت نيستند
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
<span id='link303'><span> | <span id='link303'><span> | ||
==چند روايت | ==چند روايت دیگر، در بارۀ اهل بيت رسول الله «ص» == | ||
و در | و در غاية المرام از حموينى، و او به سند خود، از يزيد بن حيان روايت كرده كه گفت: داخل شديم بر «زيد بن ارقم». او گفت: روزى رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» ما را خطاب كرد و فرمود: | ||
ما از | |||
و نيز در همان | «آگاه باشيد كه من در بين شما امت اسلام، دو چيز گرانبها مى گذارم و مى روم. يكى كتاب خداى عزوجل است، كه هر كس آن را پيروى كند، هدايت مى شود، و هر كه آن را پشت سر اندازد، در ضلالت است، و سپس اهل بيتم. من خدا را به ياد شما مى آورم در باره اهل بيتم». و اين كلمه را، سه بار تكرار كرد. | ||
و در مجمع البيان مى گويد: مقاتل بن حيان گفته : وقتى | ما از «زيد بن ارقم» پرسيديم: اهل بيت رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، چه كسانى بودند؟ آيا همسرانش بودند؟ | ||
گفت: نه، اهل بيت او، دودمان اويند، كه بعد از آن جناب، صدقه خوردن بر آنان حرام است. يعنى آل على، آل عباس، آل جعفر، و آل عقيل. | |||
و نيز در همان كتاب، از صحيح مسلم، به سند خود، از يزيد بن حيان، از زيد بن ارقم روايت كرده كه گفت: رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» فرمود: | |||
«من در بين شما، دو چيز گرانبها و سنگين مى گذارم. يكى كتاب خدا است، كه حبل الله است، و هر كس آن را پيروى كند، بر طريق هدايت، و هر كس تركش گويد، بر ضلالت است. و دومى اهل بيتم». | |||
پرسيديم: اهل بيت او كيست؟ همسران اويند؟ گفت: نه، به خدا قسم، همسر آدمى چند صباحى با آدمى است، و چون طلاقش دهند، به خانه پدرش بر مى گردد، و دوباره بيگانه مى شود. اهل بيت رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، اهل او، و عصبه و خويشاوندان اويند، كه بعد از او، صدقه بر ايشان حرام است. | |||
مؤلف: در اين روايت، كلمه «بيت»، به «نَسَب» تفسير شده، همچنان كه عرفاً هم، بر اين معنا اطلاق مى شود. مى گويند: «بيوتات عرب»، يعنى خاندان ها و تيره هاى عرب، وليكن روايات سابق كه از أمّ سلمه و غير او نقل شد، با اين معنا سازگار نيست. براى اين كه در آن روايت، «اهل بيت»، تنها به على، فاطمه و حسنين «عليهم السلام» تفسير شده. | |||
و در مجمع البيان مى گويد: مقاتل بن حيان گفته: وقتى «اسماء»، بنت عُمَيس، با شوهرش جعفر بن ابى طالب از حبشه برگشت، داخل شد در بين همسران رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» و پرسيد: آيا چيزى از قرآن در باره مهاجران به حبشه نازل شد؟ گفتند: نه. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۷۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۷۸ </center> | ||
پس نزد رسول خدا | پس نزد رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» آمد و عرضه داشت: يا رسول الله! مثل اين كه جنس زن هميشه بايد محروم و در زيان باشد! | ||
رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» پرسيد: چطور مگر؟ | |||
گفت: براى اين كه آن طور كه مردان در قرآن كريم به نيكى ياد شده اند، زنان ياد نشده اند. بعد از اين جريان، آيه «إنّ المُسلِمِينَ وَ المُسلِمَاتِ...» نازل گرديد. | |||
مؤلف: در رواياتى ديگر آمده كه اين شكوه را، «أُمّ سلمه» كرد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۷۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۷۹ </center> | ||
<span id='link304'><span> | <span id='link304'><span> | ||
==آيات ۳۶ - ۴۰ سوره احزاب == | ==آيات ۳۶ - ۴۰ سوره احزاب == | ||
وَ مَا كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضى اللَّهُ وَ رَسولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لهَُمُ الخِْيرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسولَهُ فَقَدْ ضلَّ ضلَلاً مُّبِيناً(۳۶) | وَ مَا كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضى اللَّهُ وَ رَسولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لهَُمُ الخِْيرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسولَهُ فَقَدْ ضلَّ ضلَلاً مُّبِيناً(۳۶) | ||
