۱۷٬۰۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(←مقتضاى اين كه پيغمبر «ص» رحمة للعالمين است، اين نيست كه مطلقا عذاب دنيوى براى ظالمان در كار نباشد) برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
براى اين كه بنابر اين روايات جواب قائلين به «اللهم ان كان...»، آيه شريفه «سال سائل» است، نه آيه «و ما كان الله» و حال آنكه گفتيم سياق اين آيه سياق جواب از آن قائلين است، و به زودى بحث در پيرامون اين روايت و روايات ديگرى كه در شان نزول اين آيه وارد شده در بحث روايتى آينده خواهد آمد - ان شاء الله - | براى اين كه بنابر اين روايات جواب قائلين به «اللهم ان كان...»، آيه شريفه «سال سائل» است، نه آيه «و ما كان الله» و حال آنكه گفتيم سياق اين آيه سياق جواب از آن قائلين است، و به زودى بحث در پيرامون اين روايت و روايات ديگرى كه در شان نزول اين آيه وارد شده در بحث روايتى آينده خواهد آمد - ان شاء الله - | ||
<span id='link54'><span> | <span id='link54'><span> | ||
==مقتضاى | ==مقتضاى رحمة للعالمين بودن پیامبر«ص»، اين نيست كه مطلقا عذاب دنيوى براى ظالمان در كار نباشد == | ||
يك از مفسرين براى اينكه هم آن معنايى كه ما كرديم بكند و هم اشكالى وارد نيايد آيه شريفه را چنين توجيه كرده كه خداى تعالى رسول الله را فرستاده تا براى عالميان رحمت و براى خصوص اين امت نعمت بوده باشد، نه نقمت و عذاب. | يك از مفسرين براى اينكه هم آن معنايى كه ما كرديم بكند و هم اشكالى وارد نيايد آيه شريفه را چنين توجيه كرده كه خداى تعالى رسول الله را فرستاده تا براى عالميان رحمت و براى خصوص اين امت نعمت بوده باشد، نه نقمت و عذاب. | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۹۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۹۶ </center> | ||
<span id='link56'><span> | <span id='link56'><span> | ||
==متروك ماندن خانه كعبه، مؤاخذه و عذاب الهى در پى دارد == | ==متروك ماندن خانه كعبه، مؤاخذه و عذاب الهى در پى دارد == | ||
و از همين جا است كه احتمال اينكه اين آيه و آيه قبليش متصل و كلام واحدى باشند تاييد مى شود، و با در نظر داشتن اين كه جمله «و ما كان...» جمله اى است حاليه معناى هر دو آيه چنين مى شود: «چرا خداوند عذابشان نكند و حال آن كه همين هايند كه بندگان مؤمن را از مسجد الحرام جلوگيرى مى كنند، نماز خواندنشان در خانه خدا جز ملعبه اى از سوت كشيدن و دست زدن نبود. پس چون چنين بود اينك بايد عذاب را به كيفر اين كه كفر مى ورزيدند بچشند». التفات از غيبت (كان صلوتهم) به خطاب (فذوقوا) به منظور رسا ساختن تشديد به كار رفته است. | و از همين جا است كه احتمال اينكه اين آيه و آيه قبليش متصل و كلام واحدى باشند تاييد مى شود، و با در نظر داشتن اين كه جمله «و ما كان...» جمله اى است حاليه معناى هر دو آيه چنين مى شود: «چرا خداوند عذابشان نكند و حال آن كه همين هايند كه بندگان مؤمن را از مسجد الحرام جلوگيرى مى كنند، نماز خواندنشان در خانه خدا جز ملعبه اى از سوت كشيدن و دست زدن نبود. پس چون چنين بود اينك بايد عذاب را به كيفر اين كه كفر مى ورزيدند بچشند». التفات از غيبت (كان صلوتهم) به خطاب (فذوقوا) به منظور رسا ساختن تشديد به كار رفته است. |
ویرایش