۱۶٬۳۳۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى آيه: «وَ لا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزرَ أُخرَى»
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
راغب گفته: كلمۀ «وَزَر» - به فتحۀ واو و زاء - به معناى ملجأ و پناهگاهى است از كوه، كه در مواقع ضرورت به آن جا پناهنده مى شوند و در آيه «كَلّا لا وَزَر»، به همين معنا است. | راغب گفته: كلمۀ «وَزَر» - به فتحۀ واو و زاء - به معناى ملجأ و پناهگاهى است از كوه، كه در مواقع ضرورت به آن جا پناهنده مى شوند و در آيه «كَلّا لا وَزَر»، به همين معنا است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۸ </center> | ||
و كلمۀ «وِزر» - به كسره واو، و سكون زاء - به معناى سنگينى است، كه هر چيز سنگينى را به كوه تشبيه مى كنند. از گناه هم به «وِزر» تعبير مى كنند و هم به «ثقل»، همچنان كه در قرآن كريم آمده يك جا فرموده: «لِيَحمِلُوا أوزَارَهُم كَامِلَةً»، و جايى ديگر همين مضمون را به عبارت «وَ لَيَحمِلُنّ أثقَالَهُم وَ أثقَالاً مَعَ أثقَالِهِم» آورده است. | و كلمۀ «وِزر» - به كسره واو، و سكون زاء - به معناى سنگينى است، كه هر چيز سنگينى را به كوه تشبيه مى كنند. از گناه هم به «وِزر» تعبير مى كنند و هم به «ثقل»، همچنان كه در قرآن كريم آمده. يك جا فرموده: «لِيَحمِلُوا أوزَارَهُم كَامِلَةً»، و جايى ديگر همين مضمون را به عبارت: «وَ لَيَحمِلُنّ أثقَالَهُم وَ أثقَالاً مَعَ أثقَالِهِم» آورده است. | ||
پس مى فهميم كه «وِزر» و «ثقل»، به يك معنا است، و معناى جمله چنين است كه: هيچ نفسى در حالى كه بارِ گناه خود را به دوش دارد، بارِ گناه شخص ديگر را به دوش نمى كشد. و لازمۀ اين، آن است كه هيچ شخصى جز به آنچه خود به دوش مى كشد، بازخواست نشود، و تنها كيفر وِزر و گناه خود را ببيند. | پس مى فهميم كه «وِزر» و «ثقل»، به يك معنا است، و معناى جمله چنين است كه: هيچ نفسى در حالى كه بارِ گناه خود را به دوش دارد، بارِ گناه شخص ديگر را به دوش نمى كشد. و لازمۀ اين، آن است كه هيچ شخصى جز به آنچه خود به دوش مى كشد، بازخواست نشود، و تنها كيفر وِزر و گناه خود را ببيند. | ||
