۱۷٬۲۳۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۲۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۱ - ۱۴ سوره احقاف
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۱ </center> | ||
<span id='link189'><span> | <span id='link189'><span> | ||
<center> «'''سوره احقاف'''» </center> | |||
==آيات ۱ - ۱۴ سوره احقاف == | ==آيات ۱ - ۱۴ سوره احقاف == | ||
سوره «احقاف»، مكّى است و سى و پنج آيه دارد. | سوره «احقاف»، مكّى است و سى و پنج آيه دارد. | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ* | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * | ||
حم (۱) | حم (۱) | ||
تَنزِيلُ | تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الحَْكِيمِ(۲) | ||
مَا خَلَقْنَا | مَا خَلَقْنَا السّمَاوَاتِ وَ الاَرْض وَ مَا بَيْنَهُمَا إِلّا بِالحَْقِّ وَ أَجَلٍ مُّسمًّى وَ الَّذِينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضونَ(۳) | ||
قُلْ | قُلْ أَرَأيْتُم مَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونى مَا ذَا خَلَقُوا مِنَ الاَرْضِ أَمْ لهَُمْ شِرْكٌ فى السّمَاوَاتِ ائْتُونى بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كنتُمْ صادِقِينَ(۴) | ||
وَ مَنْ أَضلُّ مِمَّن يَدْعُوا مِن دُونِ اللَّهِ مَن لا | وَ مَنْ أَضلُّ مِمَّن يَدْعُوا مِن دُونِ اللَّهِ مَن لا يَستَجِيبُ لَهُ إِلى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ هُمْ عَن دُعَائهِمْ غَافِلُونَ(۵) | ||
وَ إِذَا حُشِرَ النَّاس كانُوا لهَُمْ أَعْدَاءً وَ كانُوا بِعِبَادَتهِمْ | وَ إِذَا حُشِرَ النَّاس كانُوا لهَُمْ أَعْدَاءً وَ كانُوا بِعِبَادَتهِمْ كَافِرِينَ(۶) | ||
وَ إِذَا تُتْلى عَلَيهِمْ | وَ إِذَا تُتْلى عَلَيهِمْ ءَايَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ(۷) | ||
أَمْ يَقُولُونَ افْترَاهُ قُلْ إِنِ افْترَيْتُهُ فَلا تَمْلِكُونَ لى مِنَ اللَّهِ شيْئاً هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضونَ فِيهِ كَفَى بِهِ شهِيدَا بَيْنى وَ | أَمْ يَقُولُونَ افْترَاهُ قُلْ إِنِ افْترَيْتُهُ فَلا تَمْلِكُونَ لى مِنَ اللَّهِ شيْئاً هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضونَ فِيهِ كَفَى بِهِ شهِيدَا بَيْنى وَ بَيْنَكُمْ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ(۸) | ||
قُلْ مَا كُنت بِدْعاً مِّنَ | قُلْ مَا كُنت بِدْعاً مِّنَ الرُّسُلِ وَ مَا أَدْرِى مَا يُفْعَلُ بى وَ لا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا مَا يُوحَى إِلىَّ وَ مَا أَنَا إِلّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(۹) | ||
قُلْ | قُلْ أَرَأيْتُمْ إِن كانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَ كَفَرْتُم بِهِ وَ شهِدَ شاهِدٌ مِّن بَنى إِسرائيلَ عَلى مِثْلِهِ فَئَامَنَ وَ استَكْبرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يهْدِى الْقَوْمَ الظالِمِينَ(۱۰) | ||
وَ قَالَ الَّذِينَ كفَرُوا لِلَّذِينَ ءَامَنُوا لَوْ كانَ خَيراً مَّا سبَقُونَا إِلَيْهِ وَ إِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ(۱۱) | وَ قَالَ الَّذِينَ كفَرُوا لِلَّذِينَ ءَامَنُوا لَوْ كانَ خَيراً مَّا سبَقُونَا إِلَيْهِ وَ إِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ(۱۱) | ||
وَ مِن قَبْلِهِ | وَ مِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسى إِمَاماً وَ رَحْمَةً وَ هَذَا كِتَابٌ مُّصدِّقٌ لِّساناً عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظلَمُوا وَ بُشرَى لِلْمُحْسِنِينَ(۱۲) | ||
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ | إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقَامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ(۱۳) | ||
أُولَئك | أُولَئك أَصاحَبُ الجَْنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءَ بِمَا كانُوا يَعْمَلُونَ(۱۴) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۲ </center> | ||
ترجمه آيات | <center> «'''ترجمه آيات'''» </center> | ||
به نام خداى رحمان رحيم. | |||
حم (۱). | |||
اين كتابى است نازل | اين كتابى است نازل شده، از ناحيه خداى عزيز حكيم (۲). | ||
ما | ما آسمان ها و زمين را جز به حق و براى مدتى معين نيافريديم، و كسانى كه كافر شدند، از هرچه انذار مى شوند، اعراض مى كنند (۳). | ||
بگو به من خبر دهيد و به من نشان بدهيد اين خدايانى كه به جاى خدا مى | بگو به من خبر دهيد و به من نشان بدهيد اين خدايانى كه به جاى خدا مى پرستيد، از زمين چه موجودى را خلق كرده اند و يا در آسمان ها، چه شركتى دارند، مدركى از كتب آسمانى قبل از قرآن و يا دليلى علمى بياوريد، اگر راست مى گوييد (۴). | ||
كيست گمراه تر از كسى كه غير خدا را مى | كيست گمراه تر از كسى كه غير خدا را مى پرستد، كسى را كه تا روز قيامت هم، يك دعايش را مستجاب نمى كند و اصولا از دعاى پرستندگان خود بى خبرند (۵). | ||
و چون مردم محشور | و چون مردم محشور شوند، همان خدايان، دشمن ايشان و به عبادتشان كافر خواهند بود (۶). | ||
و چون آيات روشن ما برايشان تلاوت مى | و چون آيات روشن ما برايشان تلاوت مى شود، آن ها كه كافر به حق شدند، با اين كه حق به سويشان آمد، مى گويند اين سحرى است آشكار (۷). | ||
بلكه مى گويند به دروغ آن را به خدا نسبت مى | بلكه مى گويند به دروغ آن را به خدا نسبت مى دهد، بگو اگر آن را افتراء بسته باشم (لابد به اتّكاء شما بسته ام و حال آن كه) شما از ناحيه خدا هيچ كارى در باره من نمى توانيد بكنيد. او به اين فرورفتگى شما در اباطيل از هر كس ديگر داناتر است و شهادت او، بين من و شما، مرا كافى است و او آمرزگار رحيم است (۸). | ||
بگو من از بين انبياء پيغمبرى نوظهور و استثنائى نيستم و خبر ندارم كه با من و با شما چه معامله مى | بگو من از بين انبياء پيغمبرى نوظهور و استثنائى نيستم و خبر ندارم كه با من و با شما چه معامله مى كنند، تنها و تنها آنچه را به من وحى مى شود، پيروى مى كنم و خلاصه، من جز اين كه به روشنى انذارتان كنم، وظيفه اى ندارم (۹). | ||
شما به من خبر دهيد آيا اگر فرضا اين قرآن از ناحيه خدا باشد و شما به ناحق بدان كفر ورزيده | شما به من خبر دهيد آيا اگر فرضا اين قرآن از ناحيه خدا باشد و شما به ناحق بدان كفر ورزيده باشيد، با اين كه شاهدى از يهود بر حقانيت مثل آن شهادت داده و ايمان آورده باشد و شما استكبار كرده باشيد، باز هم اميد هدايتى در شما هست؟ نه، خدا ستمگران را هدايت نمى كند (۱۰). | ||
و آنان كه كافر | و آنان كه كافر شدند، به كسانى كه ايمان آوردند، گفتند: اگر اسلام خوب بود، مؤمنان بر ما سبقت نمى گرفتند، و چون كفار راه را نيافته اند، به زودى خواهند گفت: اين قرآن، افترائى است قديمى (۱۱). | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۲۸۳ </center> | ||
با | با اين كه قبل از قرآن، كتاب موسى بود كه راهبر و رحمت بود و اين قرآن، مصدّق تورات است، لسانى است عربى تا كسانى را كه ستم كردند، انذار كرده، نيكوكاران را بشارت باشد (۱۲). | ||
به راستى آنان كه گفتند پروردگار ما اللّه است و در پاى اين گفته خود استقامت | به راستى آنان كه گفتند پروردگار ما اللّه است و در پاى اين گفته خود استقامت ورزيدند، نه ترسى دارند و نه اندوهگين مى شوند (۱۳). | ||
آنان اهل | آنان اهل بهشت اند، كه در آن جاودانه اند، به خاطر آن اعمال نيكى كه مى كردند (۱۴). | ||
<span id='link190'><span> | <span id='link190'><span> | ||
==غرض و مفاد كلى سوره مباركه احقاف == | ==غرض و مفاد كلى سوره مباركه احقاف == | ||
غرض اين سوره انذار مشركينى است كه دعوت به ايمان به خدا و رسول و معاد را رد مى كردند. و اين انذار مشتمل است بر عذاب اليم براى كسانى كه آن را انكار نموده ، از آن اعراض كنند، و به همين جهت اين سوره با اثبات معاد آغاز شده ، مى فرمايد: ((ما خلقنا السموات و الارض و ما بينهما الا بالحق (( و تا آخر سوره همين مطلب را مكررا خاطرنشان ساخته ، يك جا مى فرمايد ((و اذا حشر الناس ...((، جاى ديگر مى فرمايد ((و الذى قال لوالديه اف لكما اتعداننى ان اخرج ...((، و باز جاى ديگر مى فرمايد ((و يوم يعرض الذين كفروا على النار اذهبتم طيباتكم ...(( و نيز مى فرمايد ((و يوم يعرض الذين كفروا على النار اليس هذا بالحق ...(( و در آخر سوره مى فرمايد: ((كانهم يوم يرون ما يوعدون لم يلبثوا الا ساعه من نهار بلاغ ...((. | غرض اين سوره انذار مشركينى است كه دعوت به ايمان به خدا و رسول و معاد را رد مى كردند. و اين انذار مشتمل است بر عذاب اليم براى كسانى كه آن را انكار نموده ، از آن اعراض كنند، و به همين جهت اين سوره با اثبات معاد آغاز شده ، مى فرمايد: ((ما خلقنا السموات و الارض و ما بينهما الا بالحق (( و تا آخر سوره همين مطلب را مكررا خاطرنشان ساخته ، يك جا مى فرمايد ((و اذا حشر الناس ...((، جاى ديگر مى فرمايد ((و الذى قال لوالديه اف لكما اتعداننى ان اخرج ...((، و باز جاى ديگر مى فرمايد ((و يوم يعرض الذين كفروا على النار اذهبتم طيباتكم ...(( و نيز مى فرمايد ((و يوم يعرض الذين كفروا على النار اليس هذا بالحق ...(( و در آخر سوره مى فرمايد: ((كانهم يوم يرون ما يوعدون لم يلبثوا الا ساعه من نهار بلاغ ...((. | ||
