گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۲۰۲: خط ۲۰۲:
==بحث روايتى ==
==بحث روايتى ==


در كشاف، در ذيل آيه «أفَرَأيتَ الّذِى تَوَلّى...» روايت كرده كه: عثمان مال خود را در راه خير انفاق مى كرد، عبداللّه بن سعد بن ابى سرح، برادر رضاعی اش به او گفت: اين طور كه تو گرفته اى، بيم آن هست كه مالى برايت نماند. عثمان گفت: من خطايا و گناهانى دارم، مى خواهم با اين عمل خود، رضاى خدا را جلب كنم، اميد عفو او را دارم. عبداللّه گفت: تو اين ماده شتر خود و بارش را به من بده، من همۀ گناهانت را به عهده مى گيرم. عثمان هم همين كار را كرد و چند نفر را شاهد معامله گرفت و از آن پس، ديگر در راه خير چيزى نداد. بدين مناسبت بود كه آيه مورد بحث نازل شد.  
در كشاف، در ذيل آيه «أفَرَأيتَ الّذِى تَوَلّى...» روايت كرده كه: عثمان مال خود را در راه خير انفاق مى كرد، عبداللّه بن سعد بن ابى سرح، برادر رضاعی اش به او گفت: اين طور كه تو گرفته اى، بيم آن هست كه مالى برايت نماند.  
 
عثمان گفت: من خطايا و گناهانى دارم، مى خواهم با اين عمل خود، رضاى خدا را جلب كنم، اميد عفو او را دارم. عبداللّه گفت: تو اين ماده شتر خود و بارش را به من بده، من همۀ گناهانت را به عهده مى گيرم. عثمان هم همين كار را كرد و چند نفر را شاهد معامله گرفت و از آن پس، ديگر در راه خير چيزى نداد. بدين مناسبت بود كه آيه مورد بحث نازل شد.  


و معناى جملۀ «تَولّى»، اين است كه در روز «اُحُد»، مركز را ترك كرد. بعد از آن كه این آيات نازل شد، عثمان بهتر و بيشتر به عمل خير خود برگشت.
و معناى جملۀ «تَولّى»، اين است كه در روز «اُحُد»، مركز را ترك كرد. بعد از آن كه این آيات نازل شد، عثمان بهتر و بيشتر به عمل خير خود برگشت.
۱۶٬۱۹۷

ویرایش