تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۱۵۳ </center>

<span id='link106'><span>

الرَّحْمَنُ(۱)

عَلَّمَ الْقُرْءَانَ(۲)

عَلَّمَهُ الْبَيَانَ(۴)

الشمْس وَ الْقَمَرُ بحُسبَانٍ(۵)

وَ النَّجْمُ وَ الشجَرُ يَسجُدَانِ(۶)

أَلا تَطغَوْا فى الْمِيزَانِ(۸)

وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ(۱۵)

فَبِأَى ءَالاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(۱۶)

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ(۱۹)

بَيْنهُمَا بَرْزَخٌ لا يَبْغِيَانِ(۲۰)

يخْرُجُ مِنهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَانُ(۲۲)

وَ لَهُ الجَْوَارِ المُْنشئَات فى الْبَحْرِ كالاَعْلَمِ(۲۴)

كلُّ مَنْ عَلَيهَا فَانٍ(۲۶)

وَ يَبْقَى وَجْهُ رَبِّك ذُو الجَْلَلِ وَ الاكْرَامِ(۲۷)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۱۵۴ </center>

همان رحمان (۱)

كه قرآن را تعليم كرد(۲).

انسان را بيافريد(۳).

و بيانش بياموخت (۴).

خورشيد و قمر با نظم و حسابى كه او مقرر كرده در حركتند(۵).

روييدنى هاى بى ساقه و با ساقه برايش سجده مى كنند(۶).

آسمان را بر افراشته و ميزان نهاده (۷).

و بايد كه وزن را با رعايت عدالت بر قرار نموده و كم و زياد نكنيد (۹).

و زمين را براى مردم گسترده كرد (۱۰).

زمينى كه در آن ميوه ها و نخل داراى غلاف هست (۱۱).

و دانه هاى داراى سبوس و گياهان معطر است (۱۲).

انسان را از لايه خشكيده اى چون سفال آفريد (۱۴).

و جن را از شعله اى از آتش خلق كرد (۱۵).

پروردگارى كه پروردگار دو مشرق و دو مغرب (تابستانى و زمستانى )(۱۷).

دو دريا (يكى شيرين در مخازن زير زمينى و يكى شور در اقيانوس ها) را بهم متصل كرد (۱۹).

و بين آن دو فاصله اى قرار داد تا به يكديگر تجاوز نكنند (۲۰).

پس ديگر كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را تكذيب مى كنيد؟ (۲۳).

و براى او است كشتى هايى كه در دريا چون كوه پديد آمده (۲۴).

ديگر كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را تكذيب مى كنيد؟ (۲۵).

تنها ذات پروردگارت باقى مى ماند، چون او داراى صفات جلال و جمال است (۲۷).

پس ديگر كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را تكذيب مى كنيد؟ (۲۸).

همه كسانى كه در آسمان ها و زمينند از او در خواست مى كنند، و او روزه مشغول كارى نو است (۲۹).

پس ديگر كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را تكذيب مى كنيد (۳۰).

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۱۵۵ </center>

<span id='link107'><span>

==غرض و مفاد سوره مباركه الرحمن ==

اين سوره در اين مقام است كه خاطر نشان سازد كه خداى تعالى عالم و اجزاى آن از قبيل زمين و آسمان و خشكى ها و درياها و انس و جن را طورى آفريده و نيز اجزاى هر يك را طورى نظم داده كه جن و انس ‍ بتوانند در زندگى خود از آن بهره مند شوند، و قهرا عالم به دو قسمت و دو نشاءه تقسيم مى شود، يكى نشاءه دنيا كه به زودى خودش با اهلش فانى مى شود، و يكى ديگر نشاءه آخرت كه هميشه باقى است ، و در آن نشاءه سعادت از شقاوت و نعمت از نقمت متمايز مى گردد.