۱۷٬۲۳۱
ویرایش
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۰۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۰۹ </center> | ||
==رواياتى درباره نزول آيات: «يا ايّها المزّمّل قُم اللّيل الّا قليلا»== | ==رواياتى درباره نزول آيات: «يا ايّها المزّمّل * قُم اللّيل الّا قليلا»== | ||
<center> «'''بحث روایی'''» </center> | <center> «'''بحث روایی'''» </center> | ||
در الدر المنثور است كه بزار و طبرانى در كتاب اوسط، و | در الدر المنثور است كه بزار و طبرانى در كتاب اوسط، و ابونعيم در كتاب «دلائل»، از جابر روايت كرده اند كه گفت: قريش در دارالندوه جلسه اى تشكيل دادند، كه بياييد براى اين مرد (رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم») نامى انتخاب كنيد، كه مردم با شنيدن آن نام و عنوان، ديگر دورش جمع نشوند، و از او فاصله بگيرند. عده اى گفتند: چطور است او را كاهن بناميم. جمعى گفتند: ديوانه اش معرفى كنيم. عده اى ديگر گفتند: اتهام ديوانگى به او نمى چسبد. جمعى پرسيدند: چطور است ساحرش بخوانيم؟ گفتند: نه، ساحر هم نيست. گفتند: كار ساحران را مى كند، چون بين دو دوست را به هم مى زند، و در آخر به همين معنا، رأى دادند و متفرق شدند. | ||
جريان به اطلاع رسول خدا | جريان به اطلاع رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» رسيد، از شدت اندوه خود را در ملحفه اى پيچيد. جبرئيل به حضورش آمد و عرضه داشت: «يَا أيّهَا المُزّمّل»، «يَا أيّهَا المُدّثّر». | ||
مؤلف: آخر روايت خالى از | مؤلف: آخر روايت خالى از سؤال نيست. براى اين كه از ظاهر آن بر مى آيد هر دو سوره با هم نازل شده. علاوه بر اين، از آيات قرآن و حتى از سوره مدثر بر مى آيد كه مشركان هر تهمت ناروايى به آن جناب زده اند: كاهن، ساحر، مجنون، و شاعرش خوانده اند، و تنها به تهمت زدن به «ساحر» - كه روايت مى گويد - اكتفا نكرده اند. از اين هم كه بگذريم، در هيچ جاى قرآن نيامده كه اين تهمت را به آن جناب زده باشند كه بين دوستان را به هم مى زند. | ||
و در همان كتاب آمده كه | و در همان كتاب آمده كه عبداللّه بن احمد، در كتاب «زهد»، و محمد بن نصر در كتاب «الصلوة»، از عايشه روايت كرده اند كه گفت: رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم»، شب ها بسيار كم مى خوابيد، چون خداى تعالى دستور داده بود: «قُم اللّيلَ إلّا قَليلاً». | ||
و در تفسير | و در تفسير كشاف، از عايشه روايت كرده كه در پاسخ شخصى كه پرسيده بود تزميل (روانداز) رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» چه بود؟ گفت: رواندازى بود به طول چهارده ذراع، كه من در زير نيمى از آن مى خوابيدم، و رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم»، بر روى نيم ديگرش نماز مى خواند. پرسيدند: از چه جنسى بود؟ گفت: به خدا سوگند، نه خز بود و نه قز (ابريشم غير مرغوب)، و نه پوست مرعز، و نه ابريشم، و نه پشم. رويه آن، از مو و آستريش، از كُرك بود. | ||
مؤلف: اهل فن اين روايت را به جعلى بودن متهم كرده اند، و درست هم هست، | مؤلف: اهل فن اين روايت را به جعلى بودن متهم كرده اند، و درست هم هست، | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۱۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۱۰ </center> | ||
براى | براى اين كه آن زمانى كه اين سوره كه ابتدايى ترين سوره هاى قرآن است، در مكه نازل مى شد، عايشه همسر رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نشده بود. ازدواج آن جناب با وى، بعد از هجرت، در مدينه واقع شد. | ||
و از كتاب جوامع الجامع نقل شده كه گفته است: در روايتى آمده كه رسول خدا | و از كتاب جوامع الجامع نقل شده كه گفته است: در روايتى آمده كه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» داخل خانه خديجه شد، در حالى كه از شدت كوفتگى و فزع و ترس نمى توانست روى پاى خود بايستد، و فرمود: مرا بپيچيد. چيزى نگذشت كه جبرئيل ندايش در داد كه: «يَا أيّهَا المُزّمّل». | ||
و در الدر المنثور است كه عبد بن حميد و ابن | و در الدر المنثور است كه عبد بن حميد و ابن جریر و ابن ابى حاتم، از سعيد بن جبير روايت كرده اند كه گفت: وقتى آيه «يَا أيّهَا المُزّمّل قُم اللّيلَ إلّا قَليلاً» نازل شد، رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» مدت ده سال، شب ها را به قيام و عبادت گذرانيد. طايفه اى از اصحابش نيز او را متابعت مى كردند. خداى تعالى بعد از ده سال، آيه «إنّ رَبّكَ يَعلَمُ أنّكَ تَقُومُ ... وَ أقِيمُوا الصّلاة» را نازل كرد، و بعد از ده سال، تخفيفى به كار آنان داد. | ||
مؤلف: روايت شده كه آيه تخفيف بعد از يك | مؤلف: روايت شده كه آيه تخفيف بعد از يك سال، و در بعضى روايات بعد از هشت ماه نازل شد. و قيام در شب، براى غير رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» واجب نبوده، همچنان كه جمله «إنّ هذِهِ تَذكِرَة» نيز به بيانى كه گذشت، به اين معنا اشاره دارد. و مؤيد آن، خود روايت است كه مى گويد: طايفه اى از اصحاب چنين كردند (نه همه). | ||
و در | و در تهذيب، به سند خود، از محمد بن مسلم، از امام باقر «عليه السلام» روايت كرده كه گفت: من از آن جناب، از اين كلام خدا پرسيدم كه مى فرمايد: «قُم اللّيلَ إلّا قَليلاً». فرمود: خداى تعالى، به آن جناب دستور داد كه در هر شب، نماز شب بخواند، مگر آن كه استثنائا شبى نتواند. | ||
مؤلف: اين | مؤلف: اين روايت، به يكى از وجوهى كه مفسران در آيه ذكر كردند، اشاره مى كند. | ||
و در مجمع البيان است كه: بعضى گفته اند كلمه | و در مجمع البيان است كه: بعضى گفته اند كلمه «نِصفَهُ»، بَدَل است از كلمه «قَليل». در نتيجه بيانى مى شود براى استثناء و مؤيد اين قول، روايتى است كه در آن امام صادق «عليه السلام» فرموده: قليل، عبارت است از نصف، و جمله «أو انقُص مِنهُ» و جمله «أو زِد عَلَيه»، به معناى كمتر از نصف و بيشتر از آن است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۱۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۱۱ </center> | ||
<span id='link74'><span> | <span id='link74'><span> |
ویرایش