تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها

كلمه «'''كفات '''» و همچنين كلمه «'''كفت '''» به معناى جمع كردن و ضميمه كردن است ، مى فرمايد: مگر ما نبوديم كه زمين را كفات كرديم ، يعنى چنان كرديم كه همه بندگان را در خود جمع مى كند، چه مرده ها را و چه زنده ها را. بعضى گفته اند: كفات جمع كفت به معناى ظرف است . و معناى آيه اين است كه : مگر ما زمين را ظرفهايى براى جمع احيا و اموات نكرديم .

«'''و جعلنا فيها رواسى شامخات '''» - كلمه «'''رواسى '''» جمع «'''راسيه '''» است ، كه به معناى كوه پا بر جا و استوار است ، و «'''شامخات '''» به معناى كوههاى بلند است ، و گويا آوردن كلمه «'''رواسى '''» زمينه چينى است براى آيه «'''و اسقيناكم ماء فراتا'''»، چون نهرها و چشمه هاى طبيعى همه از كوه ها منفجر مى شود، و به طرف دشت ها سرازير مى گردد، و كلمه «'''فرات '''» به معناى آب گوارا است ، در دليل بودن اين آيات هم همان بيان كه در آيات قبل داشتيم مى آيد.

انطلِقُوا إِلى مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ

اين آيه حكايت فرمانى است كه در يوم الفصل به ايشان داده مى شود، صاحب كلام خداى تعالى است ، به قرينه اينكه در آخر آيات مى فرمايد: «'''اگر نيرنگى داريد به كار ببريد'''».

و مراد از جمله «'''آنچه همواره تكذيبش مى كردند'''» جهنم است ، و كلمه «'''انطلاق '''» به معناى روانه شدن و منتقل گشتن از جايى به جاى ديگر و بدون مكث است . و معناى آيه اين است كه : به ايشان گفته مى شود از محشر بدون هيچ درنگى به سوى آتش روانه شويد، همان آتشى كه همواره تكذيبش مى كرديد.