تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۶: تفاوت میان نسخه‌ها

<center> '''* * *''' </center>

فَلا أُقْسِمُ بِالخُْنَّسِ(۱۵)

الجَْوَارِ الْكُنَّسِ(۱۶)

وَ الصبْح إِذَا تَنَفَّس (۱۸)

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسولٍ كَرِيمٍ(۱۹)

ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى الْعَرْشِ مَكِينٍ(۲۰)

وَ لَقَدْ رَءَاهُ بِالاُفُقِ المُْبِينِ(۲۳)

وَ مَا هُوَ عَلى الْغَيْبِ بِضنِينٍ(۲۴)

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ(۲۶)

لِمَن شاءَ مِنكُمْ أَن يَستَقِيمَ(۲۸)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۵۵ </center>

اين آيات در مقام منزه داشتن رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) از جنون است ، - كه مشركين آن جناب را بدان متهم كرده بودند -، و نيز منزه داشتن قرآنى كه آورده از مداخله شيطان است ، مى فرمايد: قرآن او كلام خداى تعالى است ، كه ملك وحى آن را به وى القاء مى كند، ملكى كه هرگز در رسالت خود خيانت نمى كند، و نيز قرآن او هشدارى است كه به اذن خدا هر كسى را كه بخواهد راه راست را بيابد هدايت مى كند.

مراد از «'''الخنس الجوار الكنس '''» كه بدانها قسم ياد فرموده است

زمخشرى درباره اين استعاره وجهى ديگر ذكر كرده ، مى گويد اگر بپرسى تنفس صبح چه معنا دارد؟ مى گويم : وقتى صبح مى آيد با آمدنش روح و نسيمى مى آورد، و همين نسيم بطور مجاز تنفس صبح خوانده شده . اين بود گفتار زمخشرى ، ليكن وجه قبلى به ذهن نزديك تر است .

<span id='link237'><span>

==مدح و توصيف جبرئيل به شش صفت ==

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسولٍ كَرِيمٍ ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى الْعَرْشِ مَكِينٍ مُّطاعٍ ثمَّ أَمِينٍ