تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداى رحمان و رحيم ، سوگند به شب وقتى كه روى روز را مى پوشاند(۱).

و سوگند به روز وقتى كه ظاهر مى گردد(۲).

و سوگند به كسى كه جنس نر و ماده را خلق كرده (۳).

كه اعمال شما متفرق و گوناگون است (۴).

اما آنكه انفاق كند و پرهيزكار باشد (۵).

و پاداش نيك روز جزا را قبول داشته باشد(۶).

به زودى راه انجام كارهاى نيك را برايش آسان مى سازيم (۷).

و اما كسى كه بخل بورزد و طالب ثروت و غنى باشد (۸).

و پاداش نيك روز جزا را تكذيب كند (۹).

اعمال نيك را در نظرش سنگين و دشوار مى سازيم (۱۰).

و او وقتى هلاك شود مالش هيچ سودى به حالش نخواهد داشت (۱۱).

آرى هدايت به عهده ما است (۱۲).

و دنيا و آخرت مال ما است (۱۳).

اينك شما را از آتشى هشدار مى دهم كه زبانه مى كشد (۱۴).

و جز شقى ترها را نمى سوزاند(۱۵).

آن كسان را كه آيات و دعوت ما را تكذيب نموده از قبولش ‍ اعراض

كردند(۱۶).

و به زودى افراد با تقواتر از آن دور داشته مى شوند (۱۷).

آنانكه مال خود را مى دهند تا آن را پاك و پر بركت و داراى نمو سازند(۱۸).

و احدى از صاحب مال طلبكار نيست تا پاداش بخواهد(۱۹).

مال خدا را در راه به دست آوردن رضايت پروردگار اعلاى خود داده (۲۰).

كه به زودى راضى هم مى شود (۲۱).

غرض اين سوره تهديد و انذار است ، و اين هدف را از اين راه دنبال مى كند كه به انسانها بفهماند مساعى و تلاشهايشان يك جور نيست ، بعضى از مردمند كه انفاق مى كنند، و از خدا پروا دارند، و وعده حسناى خدا را تصديق مى كنند، و خداى تعالى هم در مقابل ، حياتى جاودانه و سراسر سعادت در اختيارشان مى گذارد، و بعضى ديگرند كه بخل مى ورزند، و به خيال خود مى خواهند بى نياز شوند، و وعده حسناى خدايى را تكذيب مى كنند، و خداى تعالى هم آنان را به سوى عاقبت شر راه مى برد، و در اين سوره اهتمام و عنايت خاصى به مساءله انفاق مالى شده است ، و اين سوره از نظر زمينه آياتش هم مى تواند مكى باشد، و هم مدنى .

وَ الَّيْلِ إِذَا يَغْشى

در اين آيه به شب هنگامى كه روز را فرا مى گيرد سوگند ياد شده ، و فراگيرى شب نسبت به روز در جاى ديگر نيز آمده ، فرموده : «'''يغشى الليل النهار'''» و احتمال هم دارد كه

مراد فراگيرى زمين و يا فراگيرى و پوشاندن قرص خورشيد باشد.

وَ النهَارِ إِذَا تجَلى

اين آيه عطف است به كلمه «'''الليل '''»، و كلمه «'''تجلى '''» به معناى ظهور و پيدا شدن چيزى است بعد از خفاء و ناپيدائيش ، و اگر «'''صفت '''» «'''ليل '''» را به صيغه مضارع و صفت نهار را به صيغه ماضى آورد براى همان نكته اى بود كه در آغاز سوره قبلى بيان كرديم .

وَ مَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الاُنثى