تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها

و كلمه «مستقيم» هم، به معناى هر چيزى است كه بخواهد روى پاى خود بايستد، و بتواند بدون اين كه به چيزى تكيه كند، بر كنترل و تعادل خود و متعلّقات خود مسلّط باشد. مانند انسان ايستاده اى كه بر امور خود مسلّط است. در نتيجه، برگشت معناى مستقيم به چيزى است كه وضعش تغيير و تخلّف پذير نباشد. حال كه معناى «صراط» آن شد، و معناى «مستقيم» اين، پس صراط مستقيم عبارت می شود از صراطى كه در هدايت مردم و رساندنشان به سوى غايت و مقصدشان تخلّف نكند، و صد در صد اين اثر خود را ببخشد، همچنان كه خدای تعالى در آيه شريفه: «فأمّا الّذين آمنوا باللّه و اعتصموا به، فسيدخلهم فى رحمة منه و فضل و يهديهم إليه صراطا مستقيما»: (و امّا آن هایی كه به خدا ايمان آورده و از او خواستند تا حفظشان كند، به زودى خدايشان داخل رحمت خاصى از رحمت هاى خود نموده، و به سوى خويش هدايت مى كند. هدايتى كه همان صراط مستقيم است). آن راهى را كه هرگز در هدايت رهرو خود تخلّف ننموده، و دائما بر حال خود باقى است، صراط مستقيم ناميده.