الزمر ٣٤: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۰#link251 | آيات ۲۱ - ۳۷ سوره زمر]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۰#link251 | آيات ۲۱ - ۳۷ سوره زمر]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۰#link252 | لازمه هدايت ، شرح صدر براى اسلام ، و لازمه ضلالت ، قساوت قلب از ياد خداست]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۰#link252 | لازمه هدايت ، شرح صدر براى اسلام ، و لازمه ضلالت ، قساوت قلب از ياد خداست]] | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۱#link260 | دو روايت درباره مراد از الذى بالصدق]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۱#link260 | دو روايت درباره مراد از الذى بالصدق]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۷۴#link198 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۱۹_بخش۷۴#link198 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ «34» هرچه بخواهند براى آنان نزد پروردگارشان فراهم است، اين است پاداش نيكوكاران. | |||
جلد 8 - صفحه 169 | |||
===نکته ها=== | |||
صدق و راستى داراى ابعادى است: | |||
صدق در گفتار: «جاءَ بِالصِّدْقِ» (آيهى مورد بحث) | |||
صدق در وعده: «إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ» «1» | |||
صدق در عهد: «صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ» «2» | |||
صدق در عمل: «أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا» «3» | |||
و كسى كه در همهى مراحل، صداقت لازم را داشته باشد «صِدّيق» ناميده مىشود. | |||
===پیام ها=== | |||
1- مبلّغ دين، آن گاه مورد ستايش است كه خود نيز به آن چه مىگويد عمل كند. | |||
«جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ» | |||
2- تبليغ دين، مخصوص پيامبر نيست. جاءَ بِالصِّدْقِ ... أُولئِكَ (كلمهى «أُولئِكَ» آمده نه «هو»). چنانكه در جاى ديگر مىفرمايد: «أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي» «4» من و هركس از من تبعيت كند، با بينايى به سوى خدا مىخوانم. | |||
3- يكى از نشانههاى متّقين، تبليغ پيام الهى است. جاءَ بِالصِّدْقِ ... الْمُتَّقُونَ | |||
4- وسيلهى دريافت نعمتها در بهشت، اراده و خواست بهشتيان است. «لَهُمْ ما يَشاؤُنَ» | |||
5- الطاف الهى در بهشت محدوديّت ندارد. «لَهُمْ ما يَشاؤُنَ» | |||
6- متّقين همان نيكوكاران هستند. «هُمُ الْمُتَّقُونَ- الْمُحْسِنِينَ» | |||
---- | |||
«1». مريم، 54. | |||
«2». احزاب، 23. | |||
«3». بقره، 177. | |||
«4». يوسف، 108. | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج8، ص: 170 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ (34) | |||
---- | |||
«1» تفسير قمى ج 2 ص 249 و نورالثقلين، ج 4، ص 489، ح 50 و 51. | |||
«2» منهج الصادقين، ج 8، ص 97. | |||
جلد 11 - صفحه 244 | |||
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ: براى مؤمنان مصدق است آنچه بخواهند و تمنا كنند نزد پروردگار ايشان از نعم جليله و كرامت ابديه، ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ: آن ثواب عظيم و نعم جسيم جزا و پاداش نيكوكاران است به تصديق حق و اعمال حسنه. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْكافِرِينَ (32) وَ الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (33) لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ (34) لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَ يَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ الَّذِي كانُوا يَعْمَلُونَ (35) | |||
ترجمه | |||
پس كيست ستمكارتر از آنكه دروغ بست بر خداوند و تكذيب كرد سخن راست را وقتى كه آمد او را آيا نيست در دوزخ جاى اقامتى براى كافران | |||
و آنكه آورد سخن راست را و تصديق نمود آنرا آنگروه ايشانند پرهيزكاران | |||
براى ايشانست آنچه ميخواهند نزد پروردگارشان اينست پاداش نيكوكاران | |||
تا پوشيده دارد از آنها بدترين عملى را كه بجا آوردند و پاداش دهد مزد ايشانرا ببهترين كاريكه بودند ميكردند. | |||
تفسير | |||
خداوند متعال ببيان ديگرى متعرّض حال اهل شرك و اهل ايمان شده ميفرمايد پس كيست ستمكارتر از كسيكه دروغ بندد بخدا و قائل شود بآنكه او براى خود شريك در عبادت قرار داده يا پسر و دختر اختيار نموده و تكذيب كند كتاب خدا و سنّت پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام را كه صدق و حق و واقع است وقتى كه بيايد از جانب خدا و مبيّن شود براى او آيا نيست در جهنم مثوى و مقام و اقامتگاه دائمى براى چنين كسانى البتّه هست و در غير آن منزلى براى آنها نخواهد بود و آنكه قرآن را كه صدق محض و محض صدق است آورد از جانب خدا و آنكه تصديق نمود آنرا و سنت پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام را كه صدق و حق و واقع است اين اشخاص آنها پرهيزكارانند و اينكه اولئك كه جمع است خبر الّذى واقع شده بملاحظه عموم معنى است اگر چه مراد شخص باشد | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 497 | |||
چنانچه قمّى ره فرموده كه مراد از جاء بالصّدق پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و مراد از و صدّق به امير المؤمنين عليه السّلام است و در مجمع اينمعنى را بائمه هدى عليهم السلام نسبت داده است و معلوم است كه آنحضرت اوّل كسى بود كه تصديق فرمود قرآن و آنچه را كه پيغمبر آورد كه اهمّ از همه ولايت خودش بود قولا و عملا بنحو اكمل و از براى پرهيزكاران سابق الذكر است با شرط بقاء بر تصديق مذكور قولا و عملا در دنيا آنچه را كه خواسته باشند از نعمت و خوشى و خوبى نزد پروردگارشان در آخرت اين است پاداش نيكوكاران بأعمال صالحه و عقائد حقّه تا محو كند از نامه عمل آنها بدترين كاريرا كه مرتكب ميشدند از اقسام شرك و كفر و معاصى و عوض دهد بعنوان مزد ببهترين اعمالشان كه اسلام و ايمان و كارهاى عبادى باشد بهترين عوض و مزديرا كه سزاوار است از خداوند جليل به بنده ذليل عطا شود و ظاهرا ليكفّر اللّه متعلّق بما يشاؤون است و محتمل است متعلّق بمحسنين باشد و اللّه اعلم. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لَهُم ما يَشاؤُنَ عِندَ رَبِّهِم ذلِكَ جَزاءُ المُحسِنِينَ (34) | |||
از براي آنها است آنچه بخواهند نزد پروردگار خود اينست جزاي نيكوكاران. | |||
لَهُم ما يَشاؤُنَ عِندَ رَبِّهِم اما در دنيا اجابت دعاهاي آنها قبولي اعمال آنها توفيق و هدايت آنها و اما در آخرت در بهشت که | |||
«فيها ما تشتهيه الانفس و تلذّ الاعين و ما خطر علي قلب بشر» | |||
و بالجمله خير دنيا و آخرت نصيب اينها است و سعادت دارين را حيازت كردهاند بلكه بسا داراي مقام شفاعت هم ميشوند حتي خود را بمقام محمود ميرسانند که در زيارات ميخواني | |||
«و اسئله ان يبلّغني المقام المحمود الذي لكم عند اللّه» | |||
حتي حشر با انبياء و ائمه هدي. | |||
ذلِكَ جَزاءُ المُحسِنِينَ مكرر گفتهايم که جزايي که خداوند براي آنها مقرر داشته از باب تفضل است نه استحقاق چون قابليت تفضل پيدا كردند و محسن كسي را گويند که داراي عقائد حقه و اخلاق حسنه و افعال صالحه باشد که از هر جهت هم بخود احسان كرده و هم بديگران احسان كرده. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 34)- در این آیه سه پاداش بزرگ برای این گروه بیان میدارد: نخست میفرماید: «آنچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنان موجود است و این است جزای نیکوکاران» (لَهُمْ ما یَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِکَ جَزاءُ الْمُحْسِنِینَ). | |||
گستردگی مفهوم این آیه به قدری است که تمام مواهب معنوی و نعمتهای مادی را شامل میشود، آنچه در تصور و وهم ما بگنجد یا نگنجد؟ | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||