يونس ٩: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۱#link1 | آيات ۱۰ - ۱، سوره يونس]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۱#link1 | آيات ۱۰ - ۱، سوره يونس]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۱#link2 | كيفيت و مكان نزول سوره يونس و بيان غرض و آهنگ كلى اين سوره مباركه]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۱#link2 | كيفيت و مكان نزول سوره يونس و بيان غرض و آهنگ كلى اين سوره مباركه]] | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲#link18 | توضيحى درباره معناى تسبيح و حمد خداى تعالى و بيانى درباره انقطاع تمام سخناندر دنيا جز ذكر: ((الحمدلله ))]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲#link18 | توضيحى درباره معناى تسبيح و حمد خداى تعالى و بيانى درباره انقطاع تمام سخناندر دنيا جز ذكر: ((الحمدلله ))]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۵۴#link154 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۵۴#link154 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ «9» | |||
به يقين آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، پروردگارشان آنان را به خاطر ايمانشان هدايت مى‌كند. و در باغهاى پرنعمت كه نهرها از زير پايشان جارى است اقامت دارند. | |||
===نکته ها=== | |||
در حديث آمده است: انسان چون از قبرش در قيامت بر مى‌خيزد، عمل صالحش به صورتى نورانى نزد او مجسّم شده، او را به بهشت هدايت مى‌كند. «1» | |||
هدايت الهى، جريانى مداوم است. هرلحظه بر هدايت مؤمنان مى‌افزايد و آنان را از پرتگاه‌ها حفظ مى‌كند ودر بن‌بستِ دنيا راهى به رويشان باز مى‌كند: «يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» «2»، راه را برايشان نمايان مى‌كند: «نُوراً يَمْشِي بِهِ» «3»، گره از كارشان مى‌گشايد: «أَصْلَحَ بالَهُمْ» «4»، همه جا كفايتشان مى‌كند: «فَهُوَ حَسْبُهُ» «5» و در قيامت هم به بهشت رهنمونشان مى‌كند: «يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ» «6» | |||
همه‌ى اين هدايت‌ها از مفهوم كلّىِ «يَهْدِيهِمْ» بر مى‌آيد، كه مورد آن را مشخّص نفرموده است تا شامل همه‌ى اينها بشود. | |||
---- | |||
«1». تفسير نمونه. | |||
«2». طلاق، 2. | |||
«3». انعام، 122. | |||
«4». محمّد، 2. | |||
«5». طلاق، 3. | |||
«6». حديد، 12. | |||
جلد 3 - صفحه 544 | |||
===پیام ها=== | |||
1- ايمان، از عمل جدا نيست. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا» | |||
2- گرچه مؤمن هدايت يافته است، ولى همواره نيازمند هدايت الهى است. «1» | |||
«يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ» | |||
3- زمينه‌ى هدايت الهى را بايد خود ايجاد كنيم. «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ» | |||
4- در مقايسه بين ايمان و عمل، ايمان محور است. «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ» و نفرمود: «بايمانهم و عملهم» | |||
5- هدايت خدا نسبت به مؤمنان، مطلق وفراگير است. «يَهْدِيهِمْ» مطلق است. | |||
6- ربوبيّت خداوند، سبب دستگيرى دائمى او از مؤمنان است. «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ» | |||
7- نهرهاى بهشتى، نه تنها از زير درختان، بلكه از زير خانه‌هاى بهشتى نيز جارى است. «مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ «9» | |||
بعد از ذكر ايعاد كافران، بيان وعده مؤمنان را فرمايد: | |||
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: به درستى كه آن كسانى كه ايمان آوردند و بجا آوردند كارهاى شايسته و پسنديده. يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ: راه نمايد ايشان را پروردگارشان در آخرت به سبب ايمانشان به سلوك سبيلى كه مؤدى به بهشت شود. يا هدايت فرمايد به ادراك حقايق، كما قال عليه السّلام: «1» من عمل بما علم ورّثه اللّه علم ما لم يعلم: يعنى: هر كه عمل كند به آنچه مى‌داند، ارث دهد خداى تعالى او را علم آنچه نمى‌داند. | |||
تنبيه- مفهوم ترتيب آيه شريفه، اگرچه دالّ است بر آنكه سبب هدايت، ايمان و عمل صالح است، لكن منطوق قوله «بِإِيمانِهِمْ» دلالت مى‌كند بر آن كه ايمان، علت مستقله است به جهت باء سببيه، و عمل صالح در حكم تتمه و رديف مى‌باشد. نزد بعضى معنى آنكه «يهديهم بايمان الى الاعمال الصّالحة» خداى تعالى ايشان را به بركت ايمان، هدايت و لطف و توفيق ارزانى فرمايد تا | |||
---- | |||
«1» قال الباقر عليه السّلام: من عمل بما يعلم، علّمه اللّه ما لم يعلم بحار الانوار ج 78 ص 179، رجوع شود به: بحار الانوار ج 2 ص 40- 26 باب 9. | |||
ج5، ص 267 | |||
به ميامن ايمان، به عمل صالح اقدام نمايند، و بدان مستوجب جنان و مستحق رضوان گردند. نزد مجاهد معنى آنكه: به نور ايمان، مهتدى شوند و بر صراط بگذرند. | |||
و در منهج «1»- مروى است كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله از جبرئيل سؤال فرمود: چگونه امت من بر صراط بگذرند؟ جبرئيل متوجه آسمان شد و باز آمد و گفت: حق تعالى تو را سلام مى‌رساند و فرمايد: تو بر صراط به نور من بگذرى، و على عليه السّلام به نور تو، و امت تو به نور على عليه السّلام؛ و نور امت تو از نور على عليه السّلام [است]، و نور على عليه السّلام از نور تو، و نور تو از نور خداى تعالى. | |||
در لئالى الاخبار «2»: از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مى‌فرمايد: بدرستى كه پسر آدم در روز آخر دنيا و اول روز آخرت، ممثل شود براى او مال دنيا و اولاد و عملش. پس التفات به مال نموده گويد: قسم به خدا من بر تو خيلى حريص بودم، چه چيز براى من نزد تو باشد، گويد: بگير از من، كفن خود را. | |||
پس رو به اولاد و گويد: قسم به خدا من تو را خيلى دوست داشتم و حامى بودم، نزد شما چيست، گويد: ما با تو تا سر قبر باشيم. پس توجه به عمل و گويد: قسم به خدا من تارك تو و تو بر من گران بودى، نزد تو چه باشد، گويد: | |||
من قرين تو هستم در قبر تو و حشر، تا محضر حضرت پروردگار؛ هر گاه شخص، دوست خدا باشد، عملش به خوشبوترين مردم و نيكوترين منظر و لباس گويد بشارت باد به روح و ريحان و جنت و نعيم و مقدم خير. سؤال كند: كيستى تو؟ | |||
جواب دهد: من عمل صالح تو هستم، منتقل شدم از دنيا به بهشت. | |||
تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ: جارى شود از زير مساكن ايشان جويهاى آب، يا مؤمنانى كه اعمال صالحه نمودند روان شود از زير قصرهاى آنها نهرها (بنابراين خبر دوم باشد). فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ: در بوستانهاى با نعمت و ايشان | |||
---- | |||
«1» منهج ج 4 ص 356. | |||
«2» لئالى الاخبار ج 1 ص 183. | |||
ج5، ص 268 | |||
بر بالاى غرف نظاره كنند. در منهج «1»- در اخبار وارد شده كه چهار نهر شير و شراب و انگبين و آب، در يك موضع جارى و با يكديگر مخلوط نشوند. نزد بعضى: جارى است در تحت امر و تصرف آنها نهرها در بهشت، كقوله «قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا.» «2» نكته- قوله «فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ» جار و مجرور متعلق به «تجرى» يا خبر ثالث «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا». | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ «9» دَعْواهُمْ فِيها سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ «10» | |||
ترجمه | |||
همانا آنانكه ايمان آوردند و كردند كارهاى شايسته را هدايت مينمايد | |||
---- | |||
جلد 3 صفحه 7 | |||
ايشان را پروردگارشان بسبب ايمانشان جارى ميشود از كنار ايشان نهرها در باغهاى پر نعمت | |||
ذكرشان در آن سبحانك اللّهم است و درودشان در آن سلام عليكم است و آخر دعاى ايشان آنستكه الحمد للّه ربّ العالمين. | |||
تفسير | |||
ايمان سبب استقامت در طريق وصول به جنّت و اعمال صالحه است و آن هدايت الهى است كه شامل نفوس مستعدّه ميشود و بنابراين حرف با در بايمانهم سببيّه است و محتمل است باء مقابله باشد يعنى خداوند در مقابل ايمانشان هدايت ميكند آنها را ببهشت در هر حال الى الجنّة مقدّر است و در منهج روايت نموده كه چهار نهر كه از شير و شراب و شربت و آب است در يك موضع رود و با يكديگر آميخته نشوند و مراد از تحت در اين آيه و ساير آيات زير نيست بلكه مراد كنار و پيش پا است نهايت آنكه در لسان عرب اينطور تعبير ميشود و مقصود تفوّق و استيلاء آنها بر نهرها است و مراد از دعوى دعا و ذكر است ميگويند اللّهم انّا نسبّحك تسبيحا چنانچه در صافى است و گفته‌اند اين براى عبادت نيست چون آنجا تكليفى نيست بلكه براى آنستكه از ذكر خدا لذّت ميبرند و بعضى گفته‌اند هر مطلوبى كه داشته باشند ميگويند سبحانك اللّهم فورا حاضر ميشود و بعد از رفع حاجت ميگويند الحمد للّه ربّ العالمين فورا مرتفع ميگردد پس تسبيح در بهشت بمنزله تسميه است در دنيا و درود و تحيّت و تعارف آنها با يكديگر و خدا و ملائكه با آنها بجمله سلام عليك و سلام عليكم است كه بشارت بسلامت از آلام دنيا و عذاب آخرت و وصول بدار سلام و سلم و مسالمت است و در خاتمه هر كلام و مرام ميگويند الحمد للّه ربّ العالمين و عيّاشى از امام صادق ع نقل نموده كه سؤال شد از آنحضرت از تسبيح فرمود نامى از نامهاى خدا است و دعواى اهل بهشت است و جمله تجرى من تحتهم الانهار خبر بعد از خبر است و بنظر حقير اضافه جنّات به نعيم براى افاده مبالغه در نعمت است. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ يَهدِيهِم رَبُّهُم بِإِيمانِهِم تَجرِي مِن تَحتِهِم‌ُ الأَنهارُ فِي جَنّات‌ِ النَّعِيمِ «9» | |||
محققا كساني که ايمان آوردند و عمل صالح نمودند پروردگار آنها آنها را هدايت ميفرمايد بواسطه ايمان آنها جاري ميشود از پاي قصرهاي آنها نهرهايي در بهشتهاي پر نعمت. | |||
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا مقابل منكرين معاد و غافلين كساني که ايمان بخدا و روز جزاء دارند و تصديق انبياء نمودند و معتقد بجميع عقائد حقّه شدند و بر ايمان خود تا بدرود حيات ثابت بودند وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ مراد اينکه نيست که جميع اعمال صالحه را بجا بياورند زيرا ممكن نيست حتي بر احدي و نيز مراد اينکه نيست که جميع اعمال آنها صالحه باشد زيرا اعمال مباحه از خورد و خواب و حركات و سكنات هم از آنها صادر ميشود بلكه مراد اينست که اعمال صالحه دارند از واجبات و ترك محرمات که معني تقوي است. | |||
يَهدِيهِم رَبُّهُم بِإِيمانِهِم که هر قدمي رو بخدا بروند توفيق بيشتري بآنها عنايت شود وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا عنكبوت آيه 69، چنانچه اهل معاصي هر چه مرتكب شوند خذلان بمعصيت ديگري پيدا ميكنند. | |||
تَجرِي مِن تَحتِهِم‌ُ الأَنهارُ چهار نهر بهشت فِيها أَنهارٌ مِن ماءٍ غَيرِ آسِن‌ٍ وَ أَنهارٌ مِن لَبَن‌ٍ لَم يَتَغَيَّر طَعمُه‌ُ وَ أَنهارٌ مِن خَمرٍ لَذَّةٍ لِلشّارِبِين‌َ وَ أَنهارٌ مِن عَسَل‌ٍ مُصَفًّي محمّد صلّي اللّه عليه و آله و سلّم آيه 17 فِي جَنّات‌ِ النَّعِيمِ تمام جنات نعمت پروردگار است لكن از براي هر قسمتي نامي گذارده جنة الخلد، جنات عدن، دار السلام، جنة الفردوس جنة المأوي و يكي جنات النعيم است تنبيه- در اينکه آيات منكرين معاد و غافلين را فرمود مأواي آنها نار است و مؤمنين که عمل صالح داشته باشند جنات النعيم | |||
جلد 9 - صفحه 353 | |||
و اما مؤمن که عمل صالح ندارد بيان نفرمود مي‌گوييم بمقتضاي ادله بسيار از آيات و اخبار در تحت چهارده عنوان که در مجلد سوم كلم الطيب ذكر شده اگر با ايمان از دنيا رفتند اهل نجات و اگر خداي نخواسته بدون ايمان رفتند اهل عذاب. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 9)- سپس اشاره به حال گروه دیگری می‌کند که نقطه مقابل این دو گروه می‌باشند، می‌گوید: «کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، خداوند به کمک ایمانشان آنها را هدایت می‌کند» (إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمانِهِمْ). | |||
این نور هدایت الهی که از نور ایمانشان سر چشمه می‌گیرد، تمام افق زندگانی | |||
ج2، ص275 | |||
آنها را روشن می‌سازد، در پرتو این نور آن چنان روشن بینی پیدا می‌کنند که جار و جنجالهای مکتبهای مادی، و وسوسه‌های شیطانی، و زرق و برقهای گناه، و زر و زور، فکر آنها را نمی‌دزدد، و از راه به بیراهه گام نمی‌نهند. | |||
این حال دنیای آنان و در جهان دیگر خداوند قصرهایی به آنها می‌بخشد که «از زیر آنها در باغهای بهشت نهرها جاری است» (تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
