عَبْدَنَا
از الکتاب
تعبیر به «عَبْدَنَا» (بنده ما) اشاره به این است که، این قوم مغرور و طغیانگر، در حقیقت با ما طرف بودند، نه با شخص «نوح»!
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ اذْکُر رَبّه أَيّوب فَکَذّبُوا دَاوُد مَآب نُوح ذَا إِذ أَنّي قَالُوا قَوْم حُسْن نَادَى مَجْنُون يَقُولُون الْأَيْد يَوْم إِنّه قَبْلَهُم مَا أَوّاب کَذّبَت عَلَى فَدَعَا عَسِر لَزُلْفَى إِنّا ازْدُجِر عِنْدَنَا سَخّرْنَا الْحِسَاب مَسّنِي اصْبِر الْجِبَال هٰذَا الشّيْطَان لَه بِنُصْب
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
