ریشه لبد

تکرار در قرآن: ۲(بار)

لیست کلمات مشتق شده

در حال بارگیری...

قاموس قرآن

[جن:19]. لبد را در آيه به ضم و كسر اول خوانده و در قرآنها به كسر اول است. لُبُود به معنى، اقامت، چسبيدن، ازدحام و جمع شدن آمده است و آن در آيه جمع لُبْدَة به ضم اول به معنى ملاصق، مجتمع و متراكم است ناگفته نماند: از آيه 16 سوره جن لحن كلام تغيير يافته و متوجه مشركين است لذا ضمير «كادُوا - يَكُونُون» ظاهراً راجع به آنهاست مراد از «لِبَداً» متراكم بودن است در اقرب الموارد گفته: لِبَد هر پشم و موى متراكم و پيچيده است به علت چسبيده بودن بعضى به بعضى لِبَد ناميده شده. ظاهراً وقت نماز خواندن آن حضرت، كفار براى مزاحمت و تماشا به اطرافش جمع شده مى‏خواستند از سر و كله همديگر بالا روند معنى آيه چنين مى‏شود: و چون بنده خدا به نماز برخاست نزديك بود بر او متراكم شوند. به نظر بعضى متراكم بودن راجع به جن است و آنها براى شنيدن قرآن اجتماع كرده مى‏خواستند از دوش همديگر بالا روند و آيات را بشنوند و ضمير «كادُوا - يَكُونُون» راجع به آنهاست. ولى سياق آيات قبل و بعد با اين نظر ملايم نيست. * [بلد:6]. لُبد را در آيه مشدد و مخفف خوانده‏اند ولى در قرآنها مخفف و به ضم اول است وبه معنى كثير و بسيار است در مجمع فرموده: لُبد به معنى كثير و مأخوذ از «تَلَبَّدَ الشَّىْ‏ءُ» است يعنى بعضى بر بعضى انباشته شد. معنى آيه: مى‏گويد مال زيادى تلف كردم.

ریشه‌های نزدیک مکانی

ه قول على دعو ا وحد احد مول حسب انن هلک ما ان کون لم کود رئى ربب ى لا شرک قدر وله اله الله

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
لِبَداً	۱
لُبَداً	۱