الْأَنْفَال
از الکتاب
«انفال» در اصل از مادّه «نَفْل» (بر وزن نفع) به معناى زیادى است; و این که به نمازهاى مستحب «نافِلَه» گفته مى شود، به این دلیل است که اضافه بر واجبات است. و همچنین اگر «نَوَه» را «نافله» مى گویند به خاطر این است که بر فرزندان افزوده مى شود; «نَوْفل» به کسى گفته مى شود که بخشش زیاد داشته باشد. و اگر به غنائم جنگى نیز «انفال» گفته شده است یا به جهت این است که یک سلسله اموال اضافى است که بدون صاحب مى ماند و به دست جنگجویان مى افتد، در حالى که مالک خاصى براى آن وجود ندارد. و یا به این جهت که جنگجویان براى پیروزى بر دشمن مى جنگند، نه براى غنیمت; بنابراین غنیمت یک موهبت اضافى است که به دست آنها مى افتد.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
