النحل ٢٤
کپی متن آیه |
---|
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ مَا ذَا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ |
ترجمه
النحل ٢٣ | آیه ٢٤ | النحل ٢٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَسَاطِیرُ»: افسانهها و نوشتهها. مراد اباطیل و اکاذیب و خرافات است. جمع اُسْطُورَة (نگا: انعام / ) یا جمع أَسْطار و آن جمع سَطْر است (نگا: فرقان / . أَساطیرُ خبر مبتدای محذوف است و تقدیر چنین است: هُوَ أَساطیرُ الأوّلینَ.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ... (۴) إِنْ هٰذَا إِلاَّ خُلُقُ... (۱) إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا... (۳)
انْظُرْ کَيْفَ ضَرَبُوا لَکَ... (۰) فَقَالَ إِنْ هٰذَا إِلاَّ سِحْرٌ... (۲) إِنَّهُ فَکَّرَ وَ قَدَّرَ (۰) فَقُتِلَ کَيْفَ قَدَّرَ (۰) ثُمَ قُتِلَ کَيْفَ قَدَّرَ (۰) ثُمَ نَظَرَ (۰) ثُمَ عَبَسَ وَ بَسَرَ (۰) ثُمَ أَدْبَرَ وَ اسْتَکْبَرَ (۰)
نزول
این آیه درباره کسانى نازل شده که مردم را از اسلام پراکنده میساختند و در اوقات حج بر سر راه حجاج مى نشستند و چون از ایشان سؤال میشد «ماذا انزل ربّکم؛ خداوند چه چیزى بر محمد نازل کرده است؟» در جواب مى گفتند: «اساطیر الاوّلین؛ آنچه از آسمان نازل گردیده، افسانه هاى پیشینیان است و دروغهاى ساخته و پرداخته اى بیش نیست».[۱]
تفسیر
- آيات ۲۲ - ۴۰ سوره نحل
- اعتقاد به معاد، لازمۀ توحيد كامل است
- بيان اين كه گمراه كنندگان، همانند بار گناهان ناشى از اضلال شان را بر دوش مى كشند
- چگونگى تعدد «وزر» و «عذاب»، در ازای عمل واحد
- برداشت هاى نادرست از آيه «لِيَحمِلُوا أوزَارَهُم كَامِلَةً يَومَ القِيَامَة»
- مقصود از كسانى كه علم داده شده اند، در آيه شریفه
- مقصود از طيب بودن «متقين»، در حال توفّى و مرگ
- توجیه تعلق مشيت خداوند، به امر عدمى، در آيه شریفه
- تقرير و تبيين استدلال مشركان، براى بت پرستى خود
- پاسخ به دليل مشركان: تنها وظيفه پيامبران، «بلاغ مُبين» است
- تقسيم امت ها، به دو طایفه هدايت يافته و گمراه
- توضيح اين كه «ضلالت»، امر عدمى است و نمى توان گفت خدا آن را ايجاد كرده است
- تسليت و دلدارى به رسول خدا «ص»: نسبت به هدايت مشركان، حريص مباش
- تفسير آيه توسط جبريون و مفوضه، در جهت اثبات مذهب خود
- مشرکان در قيامت، اصلا ياور و ناصری ندارند
- رفع اختلاف در باره دین حق، يكى از معرّفات روز قيامت است
- اشاره به تعابير مختلف از ايجاد خداى تعالى، به: «قول»، «كلمه»، «امر»، «اراده» و «قضاى خدا»
- بحث روايتى: (رواياتى در باره برخی از آیات گذشته)
نکات آیه
۱- منکران آخرت، آیات قرآن را سخنانى ساختگى و قصه هاى نوشته شده پیشینیان قلمداد مى کردند. (فالذین لایؤمنون بالأخرة قلوبهم منکرة ... و إذا قیل لهم ماذا أنزل ربّکم قالوا أسطیر الأولین) «أساطیر» (جمع اُسطوره) به معناى داستانهاى ساختگى و سخنان موهومى است که به صورت مکتوب مى باشد.
۲- منکران عالم آخرت، منکر نزول قرآن از جانب خداوند بودند. (فالذین لایؤمنون بالأخرة ... إذا قیل لهم ماذا أنزل ربّکم قالوا أسطیر الأولین) رفع «أساطیر» به خاطر خبر براى مبتداى محذوف بودن («المنزل» یا «الذى یسئل عنه») است که مراد از آن قرآن مى باشد.
۳- نپذیرفتن حق و داشتن روحیه استکبارى، عامل انکار نزول قرآن از جانب خداوند (فالذین لایؤمنون بالأخرة قلوبهم منکرة و هم مستکبرون ... و إذا قیل لهم ماذا أنزل ربّکم قالوا أسطیر الأولین)
۴- منکران معاد، مدعیان روشنفکرى و بالا بودن سطح فکرى خویش (فالذین لایؤمنون بالأخرة ... إذا قیل لهم ماذا أنزل ربّکم قالوا أسطیر الأولین)
موضوعات مرتبط
- آخرت: ادعاى مکذبان آخرت ۴; تهمتهاى مکذبان آخرت ۱; عجب مکذبان آخرت ۴; مکذبان آخرت ۲
- استکبار: آثار استکبار ۳
- حق: آثار حق ناپذیرى ۳
- روشنفکرى: مدعیان روشنفکرى ۴
- قرآن: تهمت افسانه به قرآن ۱; عوامل تکذیب قرآن ۳; مکذبان قرآن ۲; وحیانیت قرآن ۲، ۳
منابع
- ↑ تفسیر کشف الاسرار.