الحجر ٢٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۰۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و (به خاطر بیاور) هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشری را از گل خشکیده‌ای که از گل بدبویی گرفته شده، می‌آفرینم.

|و [ياد كن‌] هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: من آفريننده بشرى از گل خشكيده، از لجن مانده‌ى بدبوى خواهم بود
و [ياد كن‌] هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گِلى خشك، از گِلى سياه و بدبو، خواهم آفريد.
و (یاد آر) آن گاه که پروردگارت به فرشتگان عالم اظهار فرمود که من بشری از ماده گل و لای کهنه متغیر، خلق خواهم کرد.
و [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشری از گِل خشک که برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ است، می آفرینم.
و پروردگارت به فرشتگان گفت: مى‌خواهم بشرى از گل خشك، از لجن بويناك بيافرينم.
و چنین بود که پروردگارت به فرشتگان فرمود من آفریننده انسانی از گل خشک بازمانده از لجنی بویناک هستم‌
و [ياد كن‌] آنگاه كه پروردگار تو فرشتگان را گفت كه همانا من آفريننده‌ام آدميى را از گلى خشك برآمده از لجنى بويناك
(ای پیغمبر! بیان کن) آن زمان را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من از گِل خشکیده‌ی سیاه شده‌ی گندیده‌ای انسانی را می‌آفرینم.
و چون پروردگارت به فرشتگان گفت: «من همانا بشری را از گلی خشک (و) سیاه [:لجن] و تغییریافته و دیرپا آفریننده‌ام.»
و هنگامی که گفت پروردگار تو به فرشتگان که همانا منم آفریننده بشری از گِل خشک از گِلی تیره‌رنگ ریخته‌شده‌


الحجر ٢٧ آیه ٢٨ الحجر ٢٩
سوره : سوره الحجر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَشَراً»: مراد آدم‌ها است (نگا: اعراف / ، ص / ، اسراء / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، تصمیم خود را مبنى بر آفرینش انسان، به ملائکه اعلام کرد. (و إذ قال ربّک للملئکة إنى خلق بشرًا)

۲- پیامبر(ص)، موظف به یادآورى قصه خلقت انسان (و إذ قال ربّک للملئکة إنى خلق بشرًا) «إذ» مفعول به براى «اذکر» مقدر است و به قرینه کاف «ربک» مخاطب فعل، پیامبر(ص) است.

۳- قصه خلقت انسان از گِلى بد بو، خشکیده و متغیر، شایسته یاد و یادآورى (و إذ قال ربّک للملئکة إنى خلق بشرًا من صلصل من حمإ مسنون)

۴- ربوبیت خداوند، مقتضى بازگویى قصه خلقت انسان براى پیامبر(ص) (و إذ قال ربّک للملئکة إنى خلق بشرًا من صلصل من حمإ مسنون)

۵- فرشتگان، قبل از آفرینش انسان، موجود بودند. (و إذ قال ربّک للملئکة إنى خلق بشرًا)

۶- خداوند، انسان را از گِلى خشکیده، سیاه، بد بو و متغیر آفریده است. (و إذ قال ربّک للملئکة إنى خلق بشرًا من صلصل من حمإ مسنون) «صلصال» در لغت، به معناى صداى برخاسته از شىء خشک و «حمأ» به معناى گِل سیاه و بد بو و «مسنون» به معناى متغیر است.

۷- خداوند، خواسته خود را در عالم طبیعت، از طریق عاملهاى طبیعى محقق و عملى مى سازد. (إنى خلق بشرًا من صلصل من حمإ مسنون)

موضوعات مرتبط

  • انسان: انسان از گل خشک ۶; تاریخ خلقت انسان ۵; خلقت انسان ۱، ۴; عنصر خلقت انسان ۶
  • تذکر: تذکر خلقت انسان ۲، ۳
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۴; تکلم خدا با ملائکه ۱; خالقیت خدا ۶; مجارى مشیت خدا ۷
  • ذکر: ذکر خلقت انسان ۳; ذکر خلقت انسان بر محمد(ص) ۴
  • عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۷
  • محمد(ص): مسؤولیت محمد(ص) ۲
  • ملائکه: تاریخ خلقت ملائکه ۵

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الحجر_٢٨&oldid=9587»