يونس ٧١
ترجمه
| يونس ٧٠ | آیه ٧١ | يونس ٧٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کَبُرَ»: سخت و ناگوار است. «إن کَانَ کَبُرَ عَلَیْکُمْ»: جزای شرط (فَأَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ) است و جمله (فَعَلَی اللهِ تَوَکَّلْتُ) معترضه است. یا این که جزای شرط محذوف است و تقدیر چنین است: فَافْعَلُوا ما تُریدُونَ. «مَقَام»: مصدر میمی و به معنی اقامت و ماندن است. «تَذْکِیر»: پند دادن. یادآوری کردن. مراد تبلیغ است. «تَذْکِیرِی بِآیَاتِ اللهِ»: تبلیغ آیات خدا توسّط من. این که شما را با آیات خدا و دلائل و براهین آسمانی پند و اندرز می‌دهم. «أَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ»: مشورت کنید و تصمیم خود را بگیرید (نگا: یوسف / ). «وَ شُرَکَآءَکُمْ»: همراه با معبودهایتان. واو به معنی (مَعَ) و (شُرَکآءَ) مفعول‌معه است. «غُمَّةً»: مبهم و مخفی. غم و اندوه. «لا یَکُنْ أَمْرُکُمْ عَلَیْکُمْ غُمَّةً»: کارتان به غم و اندوه نکشد. کارتان مخفی و نامشخّص نگردد. «أُقْضُوا إِلَیَّ»: نسبت به من هرچه می‌خواهید بکنید. کار مرا بسازید و نابودم کنید. «لا تُنظِرُونِی»: مرا مهلت و فرصت ندهید.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
إِنِّي تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ... (۴) فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلاَّ رَبَ... (۰)
إِنْ نَقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاکَ... (۲) مِنْ دُونِهِ فَکِيدُونِي جَمِيعاً... (۲)
تفسیر
نکات آیه
۱ - پیامبر اکرم (ص) از سوى خداوند دستور یافت تا سرگذشت نوح (ع) و قومش را، به عنوان هشدار براى مشرکان مکّه ، بازگو کند. و اتل علیهم نبأ نوح إذ قال لقومه «نبأ» خبرى است که براى شنونده داراى فائده عظیم باشد. (مفردات راغب).
۲ - برخورد حضرت نوح (ع) با قومش برخوردى عاطفى، ترحم آمیز و مشفقانه بود. إذ قال لقومه یقوم از اینکه حضرت نوح به جاى الفاظى مانند «اى مشرکان»، «اى مردم» و «اى ... » فرمود: «اى قوم من» برداشت فوق استفاده مى شود
۳ - قیام حضرت نوح (ع)، علیه شرک و بت پرستى و دعوت به توحید و یکتاپرستى، براى قومش سنگین و غیر قابل تحمل بود. إن کان کبر علیکم مقامى و تذکیرى بأیت اللّه کلمه «مقام» مشترک بین سه صیغه است: مصدر میمى، اسم زمان و اسم مکان. برداشت فوق بر اساس احتمال اول است; یعنى، اگر قیام من براى دعوت به توحید و یادآورى آیات و نشان هاى خداوند، بر شما سنگین و دشوار است و ... .
۴ - حضرت نوح (ع)، با آیات خدا به تذکر و یادآورى قومش مى پرداخت. و تذکیرى بأیت اللّه برداشت فوق مبتنى بر این است که «باء در «بآیات اللّه» براى استعانت باشد نه زاید.
۵ - حضرت نوح (ع)، در دعوت به توحید و یکتاپرستى و زدودن اندیشه شرک، آیات و نشانه هاى خدا را به قومش یادآورى مى کرد. مقامى و تذکیرى بأیت اللّه
۶ - نبوّت حضرت نوح (ع) و نزول آیات الهى بر او براى قومش امرى دشوار و باور نکردنى بود. یقوم إن کان کبر علیکم مقامى و تذکیرى بأیت اللّه جمله «فکذبوه» در دو آیه بعد (۷۳) دلالت مى کند بر اینکه موضوع مورد بحث، نبوت و رسالت حضرت نوح (ع) است و حضرت در مقام تحدى و اثبات این ادعاست.
۷ - قوم نوح، مردمانى مشرک و بت پرست بودند. یقوم .. فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم
۸ - حضرت نوح (ع) در برابر عناد و ستیزه جوییها قومش، تنها بر خداوند توکل داشت. إن کان کبر علیکم مقامى ... فعلى اللّه توکلت
۹ - حضرت نوح (ع)، قومش را بر قتل خود تحدى کرد و عدم توانایى آنان را بر انجام این کار، شاهد درستى ادعاى نبوت خود، اعلام نمود. إن کان کبر علیکم مقامى ... فأجمعوا أمرکم ... و لا تنظرون جمله «فعلى اللّه توکلت» بیانگر شکست ناپذیرى حضرت نوح (ع) به علت متکى بودنش به قدرت لایزال الهى و جمله «أجمعوا أمرکم و شرکاءکم» بیان ناچیزى قدرت قومش مى باشد.
۱۰ - حضرت نوح (ع) همراه با اعلان تحدى، خدا را تنها کانون قدرت و معبودهاى قومش را شرکایى ساختگى و فاقد هر گونه توانایى اعلام کرد. یقوم إن کان کبر ... فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ... و لا تنظرون
۱۱ - حضرت نوح (ع) با توکل بر خداوند، قومش را به مقابله همه جانبه با خود فراخواند. فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ثم اقضوا إلىّ و لا تنظرون
۱۲ - حضرت نوح (ع) در راه دعوت به حق، آمادگى خود را براى تحمل انواع مشکلات تا مرز کشته شدن را، به مردم اعلام داشت. فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ... و لا تنظرون
۱۳ - حضرت نوح (ع) به حقانیت رسالت خویش، ایمان و اطمینان کامل داشت. فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ... و لا تنظرون
۱۴ - توکل بر خداوند، مایه پایدارى و استقامت آدمى در برابر همه سختیهاست. إن کان کبر علیکم مقامى ... فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم
۱۵ - ارزیابى درست و جمع آورى قوا و تصمیم گیرى قاطع و به موقع، از اصول مبارزه است. فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ثم اقضوا إلىّ و لا تنظرون
موضوعات مرتبط
- استقامت: عوامل استقامت ۱۴
- بت پرستان: ۷
- تذکر: تذکر به قوم نوح ۴
- توحید: دعوت به توحید ۳، ۵
- توکل: آثار توکل بر خدا ۱۴
- عبرت: عوامل عبرت ۱
- قوم نوح: بت پرستى قوم نوح ۷ ; تبیین تاریخ قوم نوح ۱ ; دشمنى قوم نوح ۸ ; شرک قوم نوح ۷ ; عبرت از قوم نوح ۱ ; عجز قوم نوح ۹ ; قوم نوح و نبوت نوح (ع) ۶ ; قوم نوح و وحى به نوح (ع) ۶
- مبارزه: اصول مبارزه ۱۵ ; اهمیّت ارزیابى در مبارزه ۱۵ ; اهمیّت تصمیم گیرى در مبارزه ۱۵ ; بسیج نیروها در مبارزه ۱۵
- محمّد(ص): محمّد(ص) و مشرکان ۱ ; مسؤولیت محمّد(ص) ۱
- مشرکان: ۷
- مشرکان مکّه : هشدار به مشرکان مکّه ۱
- نوح (ع): استقامت نوح (ع) ۱۲ ; ایمان نوح (ع) ۱۳ ; تحدى نوح (ع) ۹ ; توحید نوح (ع) ۱۰ ; توکل نوح (ع) ۸، ۱۱ ; دعوت نوح (ع) ۳، ۵، ۱۱ ; دلایل حقانیت نبوت نوح (ع) ۹ ; روش برخورد نوح (ع) ۲ ; روش تبلیغ نوح (ع) ۴، ۵ ; شرک ستیزى نوح (ع) ۳، ۵ ; قصه نوح (ع) ۹، ۱۰، ۱۲ ; مبارزه نوح (ع) ۳ ; مشکلات نوح (ع) ۳ ; مهربانى نوح (ع) ۲ ; نوح (ع) و بت پرستى ۳ ; نوح (ع) و قوم نوح ۲، ۳، ۴، ۵، ۸، ۹، ۱۰، ۱۱ ; نوح (ع) و معبودان باطل ۱۰
