الأعراف ٩٦

وَ لَوْ أَنَ‌ أَهْلَ‌ الْقُرَى‌ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ‌ بَرَکَاتٍ‌ مِنَ‌ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ‌ وَ لٰکِنْ‌ کَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ‌ بِمَا کَانُوا يَکْسِبُونَ‌

ترجمه

و اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم.

و اگر اهل شهرها ايمان آورده و تقوا پيشه مى‌كردند، بركاتى از آسمان و زمين به رويشان مى‌گشوديم، ولى آنها تكذيب كردند پس ما نيز ايشان را به سزاى آنچه مى‌كردند گرفتار ساختيم

و اگر مردم شهرها ايمان آورده و به تقوا گراييده بودند، قطعاً بركاتى از آسمان و زمين برايشان مى‌گشوديم، ولى تكذيب كردند؛ پس به [كيفر] دستاوردشان [گريبان‌] آنان را گرفتيم.

و چنانچه مردم شهر و دیارها همه ایمان آورده و پرهیزکار می‌شدند همانا ما درهای برکاتی از آسمان و زمین را بر روی آنها می‌گشودیم و لیکن (چون آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم.

و اگر اهل شهرها و آبادی ها ایمان می آوردند و پرهیزکاری پیشه می کردند، یقیناً [درهایِ] برکاتی از آسمان و زمین را بر آنان می گشودیم، ولی [آیات الهی و پیامبران را] تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می شدند [به عذابی سخت] گرفتیم.

اگر مردم قريه‌ها ايمان آورده و پرهيزگارى پيشه كرده بودند بركات آسمان و زمين را به رويشان مى‌گشوديم، ولى پيامبران را به دروغگويى نسبت دادند. ما نيز به كيفر كردارشان مؤاخذه‌شان كرديم.

و اگر اهل آن شهرها ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، بر آنان [درهای‌] برکات آسمان و زمین می‌گشودیم، ولی [آیات و پیامهای ما را] دروغ انگاشتند، آنگاه به خاطر کار و کردارشان ایشان را فروگرفتیم‌

و اگر مردم آباديها ايمان آورده و پرهيزگارى كرده بودند هر آينه بركتها- نيكيها و نعمتها- از آسمان و زمين بر آنان مى‌گشاديم و ليكن [پيامها و نشانه‌هاى ما را] دروغ شمردند، پس آنها را به سزاى آنچه مى‌كردند گرفتار ساختيم.

اگر مردمان این شهرها و آبادیها (به خدا و انبیاء) ایمان می‌آوردند و (از کفر و معاصی) پرهیز می‌کردند، (درگاه خیرات و) برکات آسمان و زمین را بر روی آنان می‌گشودیم (و از بلایا و آفات به دورشان می‌داشتیم) ولی آنان به تکذیب (پیغمبران و انکار حقائق) پرداختند و ما هم ایشان را به کیفر اعمالشان گرفتار و مجازات نمودیم (و عبرت جهانیانشان کردیم).

و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند (ما هم) بی‌گمان برکاتی از آسمان و زمین بر ایشان می‌گشودیم. ولی تکذیب کردند؛ پس آنان را به آنچه به دست آورده بوده‌اند برگرفتیم.

و اگر مردم شهرها ایمان می‌آوردند و پرهیزکاری می‌نمودند هر آینه می‌گشودیم بر ایشان برکتهائی را از آسمان و زمین لیکن تکذیب نمودند پس گرفتیمشان بدانچه بودند دست می‌آوردند

الأعراف ٩٥	آیه ٩٦	الأعراف ٩٧
سوره : سوره الأعراف نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَخَذْنَاهُمْ»: ایشان را مجازات کردیم و کیفر دادیم. «بِمَا»: به سبب کاری که. به سبب چیزی که.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ لَوْ أَنَ‌ أَهْلَ‌ الْکِتَابِ‌... (۳) وَ أَنْ‌ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى‌... (۰)

فَلَوْ لاَ کَانَتْ‌ قَرْيَةٌ آمَنَتْ‌... (۳) وَ مَا أَرْسَلْنَا فِي‌ قَرْيَةٍ مِنْ‌... (۱) وَ أَرْسَلْنَاهُ‌ إِلَى‌ مِائَةِ أَلْفٍ‌... (۰) فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ‌ إِلَى‌... (۱)

تفسیر

• آيات ۹۴ - ۱۰۲، سوره اعراف
• سنن الهى در مورد امت هايى كه به سويشان پيامبر مى فرستاد
• دود كجروى هر امتى به چشم خودش مى رود
• تمدن بشرى توانائى تسلط بر نظام كون و نواميس طبيعت را ندارد.
• چكيده سخن در سنت لايتغير الهى
• سنت ابتلاء به سختى ها (باءساء و ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است .
• مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است .
• چند وجه از وجوهى كه در معناى آيه : (( اولم يهد للذين يرثون الارض ...(( گفته شدهاست .
• تفسير و شرح آيه شريفه : (( تلك القرى نقص عليك ...((
• اقوال متعدد ديگرى كه در تفسير آيه فوق گفته شده است
• بحث روايتى (روايتى در ذيل جمله : (( و ما وجدنا لاكثرهم من عهد((

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- جوامع بشرى در صورت ایمان به رسالت انبیا و رعایت تقوا از برکتهاى فراوان و گوناگون آسمان و زمین بهره مند خواهند شد. (و لو أن أهل القرى ءامنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکت من السماء و الأرض)

۲- امتهاى هلاک شده پیشین در صورت ایمان به پیامبران و پرهیز از مخالفت با ایشان، از انواع برکتهاى خدادادى بهره مند مى شدند و هرگز به عذاب الهى مبتلا نمى گشتند. (و لو أن أهل القرى ءامنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکت) «ال» در «القرى» عهد ذکرى است و اشاره به قریه هایى دارد که در آیه ۹۴ آمده است.

۳- آسمان و زمین منبع انواع برکتها و دربردارنده خیرهاى فراوان براى جوامع بشرى است. (لفتحنا علیهم برکت من السماء و الأرض)

۴- جریان نعمتهاى فراوان بر امتها با گشایش برکتهاى آسمان و زمین، در اختیار خداوند و به اراده اوست. (لفتحنا علیهم برکت من السماء و الأرض)

۵- عملکرد عوامل طبیعى به اراده خداوند و در اختیار اوست. (لفتحنا علیهم برکت من السماء و الأرض)

۶- بهره گیرى از تمایل مردم به رفاه و آسایش دنیوى و بهبود وضع اقتصادى، از روشهاى قرآن براى هدایت آنان به ایمان و تقواست. (و لو أن أهل القرى ءامنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکت من السماء و الأرض)

۷- ادیان الهى خواستار بهبود وضع اقتصادى مردم و خواهان برخوردارى آنان از انواع خیرها و برکتهاى مادى (لفتحنا علیهم برکت من السماء و الأرض)

۸- ثمربخشى ایمان به رسالت انبیا مشروط به رعایت تقواست. (و لو أن أهل القرى ءامنوا و اتقوا)

۹- ایمان به خدا و رسالت انبیا و رعایت تقوا، اظهار تذلل به پیشگاه خداوند و خشوع در برابر اوست. (لعلهم یضرعون ... و لو أن أهل القرى ءامنوا و اتقوا) در آیه ۹۴ بیان شد که خداوند به منظور خضوع و خشوع مردم در برابر او، آنان را به سختیها گرفتار مى سازد و در این آیه بیان مى دارد که اگر همان جوامع ایمان مى آرودند و تقواپیشه بودند، نه تنها به سختیها گرفتار نمى شدند، بلکه برکتهاى آسمان و زمین آنان را فرامى گرفت. با توجه به این دو معنا معلوم مى شود ایمان و تقوا مصداق بارز تضرع و خشوع در برابر خداوند است.

۱۰- جوامع کفرپیشه گذشته بر اثر تکذیب انبیا و مداومت بر اعمال ناپسند به عذاب الهى مبتلا شدند و به هلاکت رسیدند. (و لکن کذبوا فأخذنهم بما کانوا یکسبون) مراد از «ما کانوا یکسبون» گناهانى است که تکذیب انبیا از جمله آنهاست، نه اینکه مراد از آن فقط تکذیب انبیا باشد و گر نه جمله به این گونه بیان مى شد: و لکن کذبوا فأخذنهم بما کانوا یکذبون.

۱۱- جوامع تکذیب کننده پیامبران الهى در خطر گرفتار شدن به کمبودها و مشکلات زندگى (و لو أن أهل القرى ءامنوا ... و لکن کذبوا فأخذنهم بما کانوا یکسبون) از مصادیق مورد نظر براى «فأخذنهم ... » به دلیل آیه ۹۴، گرفتار شدن تکذیب کنندگان انبیا به کمبودها و مشکلات است.

۱۲- ایمان و تقواى جوامع انسانى موجب رهایى آنان از عذابهاى الهى است. (و لو أن أهل القرى ءامنوا و اتقوا ... و لکن کذبوا فأخذنهم)

۱۳- خداوند، گرفتارکننده گنهکاران و تکذیب گران انبیا به عذاب (و لکن کذبوا فأخذنهم بما کانوا یکسبون)

۱۴- گرفتاریهاى جوامع انسانى، کیفر اعمال ناشایست خود آنان است. (فأخذنهم بما کانوا یکسبون)

موضوعات مرتبط

• آسمان: برکات آسمان ۳
• ابتلا: عوامل ابتلا به سختى ۱۱
• ادیان: خیرخواهى ادیان ۷
• انبیا: آثار تکذیب انبیا ۱۱ ; ابتلائات مکذبان انبیا ۱۱ ; ترک مخالفت با انبیا ۲ ; عذاب مکذبان انبیا ۱۳ ; کیفر تکذیب انبیا ۱۰
• انسان: تمایلات انسان ۶
• ایمان: آثار ایمان ۹، ۱۲ ; آثار ایمان به انبیا ۱، ۲، ۸ ; ایمان به انبیا ۹ ; ایمان به خدا ۹ ; زمینه ایمان ۶
• برکت: اقسام برکت ۲ ; برکت آسمانى ۱، ۴ ; برکت زمینى ۱، ۴ ; منابع برکت ۳ ; موجبات برکت ۱، ۲
• تقوا: آثار تقوا ۱، ۸، ۹، ۱۲ ; زمینه تقوا ۶
• توسعه اقتصادى: عوامل توسعه اقتصادى ۱، ۷ ; منشأ توسعه اقتصادى ۴
• جامعه: ابتلائات جامعه ۱۴
• خدا: اراده خدا ۴، ۵ ; افعال خدا ۴ ; خدا و عوامل طبیعى ۵ ; عذابهاى ۱۰، ۱۳
• خشوع: موارد خشوع ۹
• دین: و عینیت ۷ ; محدوده تعالیم دین ۷
• رفاه: و هدایت ۶
• زمین: برکات زمین ۳
• عذاب: موانع عذاب ۲ ; موجبات نجات از عذاب ۱۲
• عمل: کیفر عمل ناپسند ۱۰، ۱۴
• کافران: موجبات عذاب کافران ۱۰
• کمبود: عوامل کمبود ۱۱
• گناهکاران: عذاب گناهکاران ۱۳
• هدایت: روش هدایت ۶