آل عمران ٤٥
ترجمه
آل عمران ٤٤ | آیه ٤٥ | آل عمران ٤٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَسِیحُ»: لقب عیسی است، معرّب (مشیخا) که در تورات آمده است و به معنی مدهون و تعمید شده است. «وَجِیهاً»: دارای وجاهت و کرامت. محترم. حال عیسی است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
يَا أَهْلَ الْکِتَابِ لاَ تَغْلُوا... (۵)
فَنَادَتْهُ الْمَلاَئِکَةُ وَ هُوَ... (۳) قَالَ کَذٰلِکِ قَالَ رَبُّکِ هُوَ... (۲)
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
- منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
- وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
- وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
- گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
- معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
- وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
- يهود و كلمه ((مسيح ))
- معناى كلمه ((عيسى ))
- اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
- مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
- بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
- معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
- معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
- جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
- عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
- قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
- مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
- راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
- معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
- توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
- منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
- مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
- مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
- تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
- وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
- دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
- جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
- بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
- رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
- اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
- اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
- روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
- روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
- روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
- روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
- بحث روايتى ديگر در معناى محدث
- فرق ميان نبى ، رسول و محدث
- على (ع ) محدث بود
- مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
- تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
- توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
نکات آیه
۱ - سخن گفتن ملائکه با مریم و بشارت به او، درباره عیسى (ع) (اذ قالت الملئکة یا مریم انّ اللّه یبشرک بکلمة منه اسمه المسیح عیسى ابن مریم)
۲ - فرشتگان، پیام آوران الهى (اذ قالت الملئکة یا مریم انّ اللّه یبشرک بکلمة)
۳ - بشارت تولد عیسى (ع) به مریم (س) از جانب خداوند، توسط فرشتگان (اذ قالت الملئکة یا مریم انّ اللّه یبشرک بکلمة ... عیسى ابن مریم)
۴ - عظمت و اهمیّت بشارت اعطاى عیسى به مریم (اذ قالت الملئکة یا مریم انّ اللّه یبشرک) چون جمعى از فرشتگان این بشارت را آوردند و نه یک فرشته، عظمت و اهمیّت آن استفاده مى شود.
۵ - عیسى (ع)، کلمه اى والا، از جانب خداوند (انّ اللّه یبشرک بکلمة منه اسمه المسیح عیسى ابن مریم) «کلمة» به صورت نکره، دلالت بر عظمت آن دارد. گویا کلمه اى است که به جهت عظمت آن، ناشناخته است.
۶ - نامگذارى فرزند مریم به عیسى و مسیح، از جانب خداوند (اسمه المسیح عیسى ابن مریم)
۷ - مریم، مادرى ارزشمند و افتخارآفرین براى عیسى (ع)* (عیسى ابن مریم)
۸ - مسیح، از القاب عیسى (ع) (اسمه المسیح عیسى ابن مریم) چون یک فرد، دو اسم (به معناى مصطلح) ندارد، بنابراین یکى از آن دو لقب اوست; و چون معمولا اسم (به معناى مصطلح) را توصیف به «ابن» مى کنند، بنابراین اسم او عیسى و لقب او مسیح است.
۹ - وجاهت و آبرومندى حضرت مسیح در دنیا و آخرت (اسمه المسیح عیسى ابن مریم وجیهاً فى الدنیا و الاخرة)
۱۰ - وجاهت و آبرومندى در دنیا و آخرت، ارزشى براى انسان (وجیهاً فى الدنیا و الاخرة)
۱۱ - عدم تنافى کسب وجاهت دنیوى و اُخروى با یکدیگر (وجیهاً فى الدنیا و الاخرة)
۱۲ - عیسى (ع)، فرزند مریم است. نه فرزند خدا (عیسى ابن مریم) تأکید خداوند بر اینکه او را فرزند مریم مى خواند، براى ردّ پندار کسانى است که او را فرزند خدا مى دانند.
۱۳ - عیسى (ع)، از مقربان درگاه الهى (عیسى ابن مریم ... و من المقربین)
۱۴ - عظمت عیسى (ع)، نزد خداوند (یبشّرک بکلمة منه ... وجیهاً ... و من المقربین)
۱۵ - خداوند مریم را آگاه ساخت که فرزندى بدون پدر خواهد آورد. (انّ اللّه یبشّرک بکلمة منه ... عیسى ابن مریم) چون معمولاً فرزند را به پدر نسبت مى دهند، خداوند با نسبت دادن عیسى (ع) به مادر (عیسى ابن مریم)، به مریم تفهیم کرد که فرزندش بدون پدر زاده خواهد شد.
موضوعات مرتبط
- آبرو: اهمیّت آبرو ۱۰، ۱۱
- ارزشها: ۵
- خدا: بشارت خدا ۳ ; کلمات خدا ۵
- زنان: ۱۵
- عیسى (ع): ۷ بشر بودن عیسى (ع) ۱۲ ; تولد عیسى (ع) ۱، ۳، ۱۵ ; لقب عیسى (ع) ۸ ; مقام عیسى (ع) ۴، ۵، ۹، ۱۳، ۱۴ ; نامگذارى عیسى (ع) ۶
- مریم (س): ۱، ۳، ۱۲، ۱۵ بشارت به مریم (س) ۱، ۳، ۴ ; مقام مریم (س) ۷
- مقربان: ۱۳، ۱۴
- ملائکه: تکلم ملائکه ۱ ; مسؤولیت ملائکه ۲