الزخرف ٦
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ کَمْ أَرْسَلْنَا مِنْ نَبِيٍ فِي الْأَوَّلِينَ |
ترجمه
| الزخرف ٥ | آیه ٦ | الزخرف ٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کَمْ»: فراوان. چه زیاد. مفعول به (أَرْسَلْنا) است.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۴، سوره زخرف
- مفاد و غرض كلى سوره مباركه زخرف
- شرح مراد از اينكه در وصف قرآن فرمود: ((و انه فى امّ الكتاب لدينا لعلىّ حكيم ))
- گفتارى دو احتمال درباره ((احلكم تعقلون )) و پاسخ به آن
- احتجاج بر ربوبيت و يگانگى خداى تعالى با ذكر بخشى از آيات تكوينى او
- مقصود از به ياد آوردن نعمت پروردگار پس از سوار شدن بر كشتى ها و چهارپايان
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ «6»
و چه بسيار پيامبرى كه در ميان پيشينيان فرستاديم.
تفسير نور(10جلدى)، ج8، ص: 436
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ «6»
«1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 109، صفحه 339.
جلد 11 - صفحه 454
پس براى تسليت خاطر حضرت پيغمبر از استهزاى قوم فرمايد:
وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍ: و چه بسيار فرستاديم از جنس پيغمبران، فِي الْأَوَّلِينَ: در ميان پيشينيان كه مشرك و مسرف بودند از حدود و عناد و لجاج داشتند، با وجود بر اين اصرار و عناد و انكار آنها مانع نشد از ارسال رسل و انزال كتب بلكه به جهت الزام حجت بر ايشان مكرر پيغمبر فرستاديم.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ «6» وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «7» فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً وَ مَضى مَثَلُ الْأَوَّلِينَ «8» وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9» الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»
ترجمه
و چه بسيار فرستاديم پيغمبرى در پيشينيان
و نمى‌آمد آنها را هيچ پيغمبرى مگر آنكه بودند كه باو استهزاء ميكردند
پس هلاك كرديم سختترين آنها را در دليرى نمودن و گذشت داستان پيشينيان
و هر آينه اگر بپرسى از آنها كه چه كس آفريد آسمانها و زمين را البتّه خواهند گفت آفريد آنها را خداوند ارجمند دانا
آنكه قرار داد براى شما زمين را بسترى و قرار داد براى شما راههائى باشد كه شما هدايت شويد.
تفسير
خداوند متعال براى تسليت خاطر حبيب خود فرموده چه بسيار از انبياء عظام را كه ما براى ارشاد و هدايت امم ماضيه و اقوام سابقه ارسال و اعزام نموديم و هيچ پيغمبرى نزد قومى نيامد مگر آنكه مورد استهزاء آنها واقع شد پس شجاع و دلير و سخت‌گيرترين آنها را با اتباع و انصارش بروز سياه و هلاكت ابدى انداختيم و قصص و حكايات آنها را مفصّلا در قرآن براى تو نقل نموديم اينك هم با كفّار قريش اين قوم مسرف متجاوز متجاسر تو همان معامله را خواهيم نمود و عجب در آنستكه اگر از آنها بپرسى چه كس آفريد آسمانهاى باين عظمت و زمين با اين وسعت را ميگويند خلق فرمود آنها را خداوند ارجمند تواناى دانا و اقرار بعزّت و قدرت و علم و دانش او مينمايند ولى بتهاى ناچيز ناتوان نافهم را ميپرستند و منكر قدرت خدا بر زنده نمودن مردمان ميشوند آن خداوندى كه زمين را مهد آرامش و پرورش شما قرار داد و براى هدايت شما بمقاصد خودتان در سفرها راههاى متعددى در كوه و دشت و صحرا و دريا مقرّر فرمود تا بقدرت واسعه حقّ پى بريد و بعلم و حكمت او هدايت شويد و از جمال مصنوع بجلال صانع واقف گرديد و بنابر اين مقصود از هدايت ميشود بمقصد باشد ميشود بمقصود و هو اعلم.
جلد 4 صفحه 595
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ كَم أَرسَلنا مِن نَبِيٍّ فِي الأَوَّلِين‌َ «6»
و چه بسيار فرستاديم از انبياء در امم ماضيه.
که معروف صد و بيست و چهار هزار بودند که يك قسمت آنها را خداوند در قرآن مجيد بيان فرموده و يك قسمت زيادي از آنها را ذكر نفرموده چنانچه مي‌فرمايد وَ لَقَد أَرسَلنا رُسُلًا مِن قَبلِك‌َ مِنهُم مَن قَصَصنا عَلَيك‌َ وَ مِنهُم مَن لَم نَقصُص عَلَيك‌َ- مؤمن آيه 78.
سؤال: چرا حالت اينها را بيان فرموده و ديگران را بيان نكرده.
جواب: اينکه مقدار که بيان فرموده كافي بر اتمام حجت و تنبه بوده و ما زاد بر اينکه فائده نداشته بعلاوه بقيه انبياء تابع اينکه مذكورين بودند از پس از آدم تا زمان نوح تابع آدم بودند و هكذا و بعلاوه اگر خداوند مي‌خواست شرح حال هر يك يك آنها را بيان كند بقول مولوي «مثنوي هفتاد من كاغذ شود» از فصاحت و بلاغت خارج ميشود و ملالت مي‌آورد لذا بطور خلاصه مي‌فرمايد:
وَ كَم أَرسَلنا مِن نَبِيٍّ فِي الأَوَّلِين‌َ بعلاوه بسياري از انبياء مأمور به دعوت نبودند و مقام رسالت نداشتند.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 6)- سپس به عنوان شاهد و گواه بر آنچه گفته شد، و هم تسلّی و دلداری پیامبر صلّی اللّه علیه و اله و در ضمن تهدیدی برای منکران لجوج، در عبارتی کوتاه و محکم می‌فرماید: «چه بسیار از پیامبران را که برای هدایت در میان اقوام پیشین فرستادیم» (وَ کَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِیٍّ فِی الْأَوَّلِینَ).
نکات آیه
۱ - تاریخ گذشته بشر، شاهد ارسال پیامبرانى بسیار از سوى خداوند (و کم أرسلنا من نبىّ فى الأوّلین)
۲ - رسالت پیامبراکرم(ص)، در ادامه سنت الهى بر بعثت پیامبران (و کم أرسلنا من نبىّ)
۳ - هدایت بشر، سنت همیشگى و تغییرناپذیر خداوند (أفنضرب عنکم الذکر ... و کم أرسلنا من نبىّ فى الأوّلین)
۴ - سپرى شدن تاریخ [رخدادها و تحولات زندگى انسان در گذر زمان]، باعث بى نیازى بشر از وحى و هدایت هاى آسمانى نیست. (أفنضرب عنکم الذکر ... و کم أرسلنا من نبىّ فى الأوّلین) فرستاده شدن پیامبران فراوان در امت هاى پیشین، نشانگر آن است که انسان ها در هیچ یک از دوره هاى تاریخ، بى نیاز از وحى الهى نیستند.
موضوعات مرتبط
- انبیا: تاریخ انبیا ۱; نبوت انبیا ۲
- انسان: نیازهاى معنوى انسان ۴; هدایت انسان ها ۳
- تاریخ: نقش تاریخ ۴
- خدا: حتمیت سنتهاى خدا ۳; سنتهاى خدا ۲; هدایتهاى خدا ۳
- سنتهاى خدا: سنت هدایت ۳
- محمد(ص): رسالت محمد(ص) ۲
- نیازها: نیاز به وحى ۴; نیاز به هدایت ۴
- وحى: اهمیت وحى ۴
- هدایت: اهمیت هدایت ۴
منابع
