روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۴۲۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر

روي الحسن بن محبوب عن ابي جميله عن ابان بن تغلب قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ اِمْرَأَةً فَلَمْ تَلْبَثْ بَعْدَ مَا أُهْدِيَتْ إِلَيْهِ إِلاَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ حَتَّى وَلَدَتْ جَارِيَةً فَأَنْكَرَ وَلَدَهَا وَ زَعَمَتْ هِيَ أَنَّهَا حَبِلَتْ مِنْهُ فَقَالَ لاَ يُقْبَلُ مِنْهَا ذَلِكَ وَ إِنْ تَرَافَعَا إِلَى اَلسُّلْطَانِ‏ تَلاَعَنَا وَ فُرِّقَ بَيْنَهُمَا وَ لَمْ تَحِلَّ لَهُ أَبَداً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۳۸

از ابان بن تغلب روايت است كه گفت از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى بانوئى را بهمسرى گرفته و از شب يا روز زفاف چهار ماه پيش نگذشته كه دخترى زائيده، و مرد فرزندى كودك را انكار ميكند، و زن فرزند را از وى ميداند؟ امام عليه السّلام فرمود: قول زن پذيرفته نيست، و اگر مرافعه را بحاكم برند، ملاعنه كنند و ميانشان را جدا سازند، و زن مزبور بر آن مرد براى هميشه حرام خواهد بود.