روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۱۶

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۲۴ توسط Move page script (بحث | مشارکت‌ها) (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۱۶ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۱۶ منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات

روي عبد الواحد بن محمد بن عبدوس النيسابوري رضي الله عنه عن علي بن محمد بن قتيبه عن حمدان بن سليمان عن عبد السلام بن صالح الهروي قال :


من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۱۵ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۱۷
روایت شده از : امام رضا عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۳
بخش : باب الأيمان و النذور و الكفارات
عنوان : حدیث امام رضا (ع) در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۳ بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات‏
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۸

عبد السّلام بن صالح هروى گويد: به حضرت رضا عليه السّلام عرض كردم: يا ابن رسول اللَّه از پدرانت روايت كرده‏اند كه هر كس در روز ماه رمضان همبسترى كند يا افطار نمايد، سه كفّاره دارد، و نيز روايت شده از ايشان عليهم السّلام كه يك كفّاره دارد بكدام يك از اين دو خبر عمل كنيم؟ فرمود: به هر دو با هم، هر گاه كسى در ماه رمضان مجامعت به حرام (يعنى زنا) كند يا با چيز حرامى افطار كند پس بر او سه كفّاره است، عتق رقبه، و روزه دو ماه پى در پى، و إطعام‏ صت مسكين، و قضاء كردن روزه آن روز، و اگر مجامعت با حلال خود كرده يا با چيز مباح افطار نموده پس يك كفّاره بر اوست و قضاى روزه آن روز، و چنانچه آن را از روى فراموشى بجاى آورده بود چيزى بر او نيست (كفّاره ندارد).


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)