روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ عِلَّةِ وُجُوبِ الزَّكَاة

و في روايه ابي الحسين محمد بن جعفر الاسدي رضي الله عنه عن محمد بن اسماعيل البرمكي عن عبد الله بن احمد عن الفضل بن اسماعيل عن معتب مولي الصادق ع قال قال الصادق ع :

إِنَّمَا وُضِعَتِ اَلزَّكَاةُ اِخْتِبَاراً لِلْأَغْنِيَاءِ وَ مَعُونَةً لِلْفُقَرَاءِ وَ لَوْ أَنَّ اَلنَّاسَ أَدَّوْا زَكَاةَ أَمْوَالِهِمْ مَا بَقِيَ‏ مُسْلِمٌ‏ فَقِيراً مُحْتَاجاً وَ لاَسْتَغْنَى بِمَا فَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ وَ إِنَّ اَلنَّاسَ مَا اِفْتَقَرُوا وَ لاَ اِحْتَاجُوا وَ لاَ جَاعُوا وَ لاَ عَرُوا إِلاَّ بِذُنُوبِ اَلْأَغْنِيَاءِ وَ حَقِيقٌ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَمْنَعَ رَحْمَتَهُ مَنْ مَنَعَ حَقَّ اَللَّهِ فِي مَالِهِ وَ أُقْسِمُ بِالَّذِي خَلَقَ اَلْخَلْقَ وَ بَسَطَ اَلرِّزْقَ أَنَّهُ مَا ضَاعَ مَالٌ فِي بَرٍّ وَ لاَ بَحْرٍ إِلاَّ بِتَرْكِ اَلزَّكَاةِ وَ مَا صِيدَ صَيْدٌ فِي بَرٍّ وَ لاَ بَحْرٍ إِلاَّ بِتَرْكِهِ اَلتَّسْبِيحَ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ وَ إِنَّ أَحَبَّ اَلنَّاسِ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَسْخَاهُمْ كَفّاً وَ أَسْخَى اَلنَّاسِ مَنْ أَدَّى زَكَاةَ مَالِهِ‏ وَ لَمْ يَبْخَلْ عَلَى اَلْمُؤْمِنِينَ بِمَا اِفْتَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ فِي مَالِهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۵

و در روايت ابو الحسين محمّد بن جعفر بن اسدى- رضى اللَّه عنه- از محمّد بن اسماعيل برمكى، از عبد الله بن احمد، از فضل بن اسماعيل، از معتب مولاى امام‏ صادق عليه السّلام آمده است كه گفت: امام عليه السّلام فرمود: همانا كه زكات براى آزمايش اغنيا، و كمك به فقرا وضع شده است، و اگر مردم زكات اموال خود را مى‏پرداختند، هيچ مسلمانى فقير و محتاج نمى‏ماند، و هر آينه با سهمى كه خداى عزّ و جلّ براى او مقرّر فرموده است مستغنى ميشد، و مردم فقير و محتاج و گرسنه و برهنه نشده‏اند مگر به علت گناهان اغنيا، و خداى عزّ و جلّ را سزاوار است كه رحمت خود را از كسى كه حقّ خدا در مال خود را بازداشته است بازدارد و به آن كسى كه خلق را آفريده و خوان رزق را گسترده است قسم ياد ميكنم كه هيچ مالى در خشكى يا دريا تباه نميشود مگر به علّت ترك زكات، و هيچ صيدى در خشكى يا دريا شكار نميشود مگر به علت ترك تسبيح در آن روز، و همانا كه محبوب‏ترين مردم نزد خداى عزّ و جلّ گشوده‏دست‏ترين ايشان است، و سخاوتمندترين مردم كسى است كه زكات مالش را بپردازد، و در باره مؤمنين نسبت به حقّى كه خداى عزّ و جلّ براى ايشان در مال او مقرّر داشته است بخل نورزد.