روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۶۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ أَحْكَامِ السَّهْوِ فِي الصَّلَاة

و روي محمد بن مسلم عن ابي عبد الله ع انه قال :

إِنْ شَكَّ اَلرَّجُلُ بَعْدَ مَا صَلَّى فَلَمْ يَدْرِ أَ ثَلاَثاً صَلَّى أَمْ أَرْبَعاً وَ كَانَ يَقِينُهُ حِينَ اِنْصَرَفَ أَنَّهُ كَانَ قَدْ أَتَمَّ لَمْ يُعِدِ اَلصَّلاَةَ وَ كَانَ حِينَ اِنْصَرَفَ أَقْرَبَ إِلَى اَلْحَقِّ مِنْهُ بَعْدَ ذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۴۸

محمّد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: هر گاه شخصى پس از خواندن نماز شكّ كند و نداند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت ولى زمانى كه از نماز فارغ ميشده اعتقاد داشته كه نماز را تمام خوانده‏ است، در اين صورت لازم نيست نمازش را اعاده كند، زيرا در حين فارغ شدن از نماز به حقّ نزديكتر بوده تا حال بعد از آن، كه شكّ حاصل شده است.