روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۷۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ

: 

وَ وَقَفَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ عَلَى اَلْقَتْلَى‏ بِبَدْرٍ وَ قَدْ جَمَعَهُمْ فِي قَلِيبٍ‏ فَقَالَ يَا أَهْلَ اَلْقَلِيبِ إِنَّا قَدْ وَجَدْنََا مََا وَعَدَنََا رَبُّنََا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مََا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا فَقَالَ اَلْمُنَافِقُونَ إِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ‏ يُكَلِّمُ اَلْمَوْتَى فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِي اَلْكَلاَمِ لَقَالُوا نَعَمْ وَ إِنَ‏ خَيْرَ اَلزََّادِ اَلتَّقْوى‏ََ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۱

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بر سر كشتگان جنگ بدر كه آنان را در چاهى يا گودالى جمع كرده بودند (يا محتملا يك قبر كه براى همه بصورت دسته جمعى مى‏كنند) آمده ايستاد و خطاب بآنان فرمود: اى كسانى كه در اين گودال فراهم آورده شديد، ما آنچه را كه پروردگارمان بما وعده فرموده بود درست يافتيم و تحقق پيدا كرد، آيا شما نيز آنچه پروردگارتان وعده فرموده بود راست يافتيد؟ پس منافقان با خود گفتند: همانا رسول خدا با مردگان كه از سخن گفتن عاجزند گفتگو ميكند، رسول خدا (ص) اين معنى را دريافت و به ايشان نگريسته فرمود: اگر ايشان را رخصت سخن گفتن داده ميشد حتما پاسخ ميدادند: بلى، همانا بهترين توشه راه پرهيزكارى و تقوى است.