روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۰
آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة
بهذا الاسناد عن ابان عن يعقوب بن شعيب :
الکافی جلد ۸ ش ۳۹ | حدیث | الکافی جلد ۸ ش ۴۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۱۸
يعقوب بن شعيب از امام صادق (ع) از گفتار خداى عز و جل پرسيد كه فرمايد: «مردم همه يك امت بودند» (سوره بقره آيه ۲۱۳) فرمود: مردم پيش از حضرت نوح همه يك امت گمراه بودند و خدا آغاز بعثت كرد و (از روى قانون بداء) پيمبران مرسل را برانگيخت، و اينكه مردم گويند: هميشه بوده و خواهد بود (يعنى هر آنچه از ازل تعيين شده تغييرى در آن راه نيابد) چنين نيست و دروغ گفتهاند، خدا در شب قدر جدا كند آنچه از سختى يا خوشى يا باران است بمقدارى كه خدا تا سال آينده خواهد بدان مقدار معين فرمايد.
حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى, ۱۱۷
يعقوب بن شعيب از امام صادق عليه السّلام در باره آيه: كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً «۱» پرسش كرد، و حضرت عليه السّلام فرمود: مردم پيش از نوح، امّتى بودند گمراه، و خدا آغاز بعثت رسولان نمود و چنين نيست كه مىگويند: هميشه بوده است، دروغ گفتهاند. خداوند در شب قدر جدا مىكند و مقرّر مىسازد هر آنچه از سختى و خوشى و باران است به اندازهاى كه خود خواهد، و آن را مقدّر مىسازد تا سال آينده.