روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن بعض اصحابه عن مالك بن حصين السكوني قال قال ابو عبد الله ع :

مَا مِنْ عَبْدٍ كَظَمَ غَيْظاً إِلاَّ زَادَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِزّاً فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ قَدْ قَالَ اَللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلْكََاظِمِينَ اَلْغَيْظَ وَ اَلْعََافِينَ عَنِ اَلنََّاسِ وَ اَللََّهُ يُحِبُّ اَلْمُحْسِنِينَ‏ وَ أَثَابَهُ اَللَّهُ مَكَانَ غَيْظِهِ ذَلِكَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۳۳

فرمود: بنده‏اى نيست كه خشم خود را فرو خورد جز اين كه خدا عز و جل عزت او را در دنيا و آخرت بيفزايد و خدا عز و جل فرموده است (۱۲۸ سوره آل عمران): «و آن كسانى كه خشم خود را فرو خورند و از مردم درگذرند و خدا دوست دارد محسنان را» و خدا به جاى اين خشم به او ثواب دهد

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۷۰

امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ بنده‏ئى خشمى فرو نخورد، جز آنكه خداى عز و جل عزت او را در دنيا و آخرت بيفزايد، و همانا خداى عز و جل فرمايد: «و آنها كه خشم خود فرو خورند و از مردم بگذرند، و خدا نيكوكاران را دوست دارد، ۱۲۸- سوره ۳» و خدا او را بجاى فرو خوردن خشمش اين پاداش دهد (يعنى او را دوست دارد)

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۹۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از بعضى از اصحاب خويش، از مالك بن حصين سكونى روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «هيچ بنده‏اى نيست كه خشمى را فرو خورد، مگر آنكه خداى عز و جل عزّت او را در دنيا و آخرت زياد كند. و خداى عز و جل فرمود كه: «وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» «۱»؛ يعنى: «و ديگر پرهيزگاران آنانند كه فرو مى‏خورند خشم را، و آنان كه عفو مى‏كنند از مردمان، و ترك مى‏كنند عقوبت كسى را كه مستحقّ عقوبت باشد. و خدا دوست مى‏دارد نيكوكاران را». و حضرت فرمود كه: «خدا او را به جاى اين خشمى كه داشته ثواب مى‏دهد». __________________________________________________

(۱). آل عمران، ۱۳۴.