روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۵۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن محمد بن سنان عن ثابت مولي ال حريز عن ابي عبد الله ع قال :

كَظْمُ اَلْغَيْظِ عَنِ اَلْعَدُوِّ فِي دَوْلاَتِهِمْ تَقِيَّةً حَزْمٌ لِمَنْ أَخَذَ بِهِ‏ وَ تَحَرُّزٌ مِنَ اَلتَّعَرُّضِ لِلْبَلاَءِ فِي اَلدُّنْيَا وَ مُعَانَدَةُ اَلْأَعْدَاءِ فِي دَوْلاَتِهِمْ وَ مُمَاظَّتُهُمْ‏ فِي غَيْرِ تَقِيَّةٍ تَرْكُ أَمْرِ اَللَّهِ‏ فَجَامِلُوا اَلنَّاسَ يَسْمَنْ ذَلِكَ لَكُمْ عِنْدَهُمْ‏ وَ لاَ تُعَادُوهُمْ فَتَحْمِلُوهُمْ عَلَى رِقَابِكُمْ‏ فَتَذِلُّوا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۳۳

از امام صادق (ع) فرمود: فرو خوردن خشم از دشمن هنگام تسلط او تقيه است با دور انديشى نسبت به هر كه بدان كار كند و كناره كردن از تعرض بر بلاء است در دنيا و از عنادورزى با دشمنان هنگام تسلط آنان، و سخت‏گيرى با آنها در هنگام تسلطشان، بى‏مراعات تقيه ترك دستور خدا است، با مردم سازشكارى و خوش رفتارى كنيد تا اين نزد آنان براى شما فربهى و بهى آورد و با آنها ستيزه نكنيد تا آنان را بر خود وادار سازيد و به گردن خود سوار كنيد و خوار شويد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۷۰

امام صادق عليه السّلام فرمود: فرو خوردن خشم از دشمن در زمان دولت و اقتدار آنها، تقيه و احتياطى است براى كسى كه دورانديشى كند، و بمعرض بلاى دنيا درنيايد، و مخاصمه نمودن و دشنام دادن دشمنان در زمان اقتدار آنها بدون مراعات تقيه، ترك دستور خداست، پس با مردم مدارا كنيد تا عمل شما نزد آنها بزرگ و فربه شود [از شما به نيكى ياد كنند] و با آنها دشمنى مكنيد كه بر گردن خود سوارشان كنيد و خوار و زبون گرديد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۹۳

از او، از محمد بن سنان، از ثابت مولاى آل‏حريز، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «فرو خوردن خشم از دشمن در زمان دولت‏هاى ايشان، تقيّه و هوشيارى است، از براى كسى كه آن را فرا گيرد و به آن عمل كند. و كناره‏جويى است، از متعرّض شدن بلاء و زحمت در دنيا، و عناد دشمنان در زمان دولت‏هاى ايشان. و منازعه و مخاصمه با ايشان در غير تقيّه، ترك كردن امر خدا است؛ پس با مردمان نيكو معامله كنيد، كه همان از براى شما در نزد ايشان پرورش مى‏يابد و نشو و نما مى‏نمايد، و با ايشان دشمنى مكنيد، كه ايشان را بر گردن‏هاى خويش بار و سوار مى‏كنيد، و به اين سبب ذليل و خوار مى‏شويد».