روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن علي بن يقطين عن ابي الحسن موسي ع قال :

قُلْتُ لَهُ إِنِّي قَدْ أَشْفَقْتُ مِنْ دَعْوَةِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَلَى‏ يَقْطِينٍ‏ وَ مَا وَلَدَ فَقَالَ يَا أَبَا اَلْحَسَنِ‏ لَيْسَ حَيْثُ تَذْهَبُ إِنَّمَا اَلْمُؤْمِنُ‏ فِي صُلْبِ‏ اَلْكَافِرِ بِمَنْزِلَةِ اَلْحَصَاةِ فِي اَللَّبِنَةِ يَجِي‏ءُ اَلْمَطَرُ فَيَغْسِلُ اَللَّبِنَةَ وَ لاَ يَضُرُّ اَلْحَصَاةَ شَيْئاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۷

از على بن يقطين گويد: به امام كاظم (ع) گفتم: من از نفرين امام صادق (ع) به يقطين و فرزندانش نگرانم، در پاسخ فرمود: اى أبا الحسن چنان نيست كه تو گمان مى‏برى، همانا مؤمن در پشت كافر چون سنگريزه‏اى است ميان خشت، باران مى‏آيد و آن خشت را مى‏شويد و مى‏برد و به سنگريزه زيانى ندارد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۲

على بن يقطين گويد: بموسى بن جعفر عليه السّلام عرضكردم: من از نفرينى كه امام صادق عليه السّلام بيقطين و فرزندانش كرده نگران و ترسانم، فرمود: اى ابو الحسن! آن گونه كه تو فكر ميكنى نيست، همانا مؤمن در صلب كافر مانند سنگريزه در ميان خشت است، باران مى‏آيد و خشت را ميشويد و بسنگريزه هيچ گونه آسيبى نميرساند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از على بن يقطين، از امام موسى كاظم عليه السلام روايت كرده است كه گفت: به آن حضرت‏عرض كردم: من ترسيده‏ام از نفرين امام جعفر صادق عليه السلام بر يقطين و آنچه زاد؛ چه على از فرزندان يقطين بود، و حضرت بر يقطين و اولادش نفرين و لعنت فرموده بود؛ پس حضرت به على فرمود: «اى ابوالحسن! امر چنان نيست كه تو اعتقاد كرده و به سوى آن رفته‏اى. جز اين نيست كه مؤمن در صلب كافر، به منزله سنگريزه است در خشت خام؛ باران مى‏آيد و خشت خام را مى‏شويد و هيچ زيان به سنگريزه نمى‏رساند».