روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الحسن بن علي الوشا عن علي بن ميسره قال قال ابو عبد الله ع :

إِنَّ نُطْفَةَ اَلْمُؤْمِنِ‏ لَتَكُونُ فِي صُلْبِ‏ اَلْمُشْرِكِ‏ فَلاَ يُصِيبُهُ مِنَ اَلشَّرِّ شَيْ‏ءٌ حَتَّى إِذَا صَارَ فِي رَحِمِ‏ اَلْمُشْرِكَةِ لَمْ يُصِبْهَا مِنَ اَلشَّرِّ شَيْ‏ءٌ حَتَّى تَضَعَهُ فَإِذَا وَضَعَتْهُ لَمْ يُصِبْهُ مِنَ اَلشَّرِّ شَيْ‏ءٌ حَتَّى يَجْرِيَ عَلَيْهِ اَلْقَلَمُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۷

امام صادق (ع) فرمود: به راستى نطفه مؤمن هر آينه در پشت كافرى باشد و چيزى از بدى بدو نرسد تا آنگاه كه به زاهدان زن مشركه درآيد و باز چيزى از بدى بدو نرسد تا آن را بزايد، و چون زائيد، چيزى از بدى بدو نرسد تا به تكليف رسد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۱

امام صادق عليه السّلام فرمود، نطفه مؤمن در صلب مشرك قرار ميگيرد، ولى هيچ گونه بدى و آلودگى باو نميرسد، تا زمانى كه در زهدان زن مشركه قرار گيرد. در آنجا هم هيچ گونه بدى باو نرسد تا او را بزايد چون او را زائيد، باز هم هيچ گونه بدى باو نرسيد، تا آنكه قلم تكليف بر او جارى شود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۷

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از حسن بن على وشّاء، از على بن ميسّر روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «نطفه مؤمن در صلب مشرك مى‏باشد، و از بدى و كفر پدر چيزى به او نمى‏رسد، تا آنكه چون در زهدان زن مشركه منتقل شود، از بدى و كفر مادر چيزى به او نرسد، تا آنكه او را بر زمين گذارد و بزايد، و چون او را بر زمين گذارد، چيزى از بدى به او نرسد، تا آنكه قلم بر او جارى گردد و مكلّف شود».