روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۸۱
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان عن عيص بن القاسم قال قال ابو عبد الله ع :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۶۸۰ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۶۸۲ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۶۳
امام صادق (ع) فرمود: هر گاه يكى از شماها حاجتى خواهد، بايد پروردگارش را ستايش كند و مدح گويد، زيرا چون مردى حاجتى از سلطان جويد، براى او سخنى آماده سازد كه بهتر از آن نتواند، پس هر گاه حاجت خواستيد، خداى عزيز جبار را تمجيد كنيد و مدح نمائيد و بر او ستايش كنيد، مىگوئى: اى بخشندهترين هر كه عطا كرده و بهترين كسى كه از او خواهش شده، اى مهربانتر كسى كه از او مهر خواهند، اى يگانه، اى بىنياز، اى كسى كه نزادهاى و زائيده نشدى و نمىباشد براى او همتاى، اى كسى كه نگرفته است همسرى و نه فرزندى، اى كسى كه هر چه مىخواهد، مىكند، و هر چه اراده سازد، بدان حكم مىدهد و هر چه را دوست دارد، اجراء مىنمايد، اى كسى كه ميان مرد و دلش حائل مىشود، اى كسى كه در منظره اعلا است، اى كسى كه به مانندش چيزى نيست، اى شنوا اى بينا. و از نامهاى خدا عز و جل بسيار بياور، زيرا نامهاى خدا بسيار است و صلوات فرست بر محمّد (ص) و آلش و بگو: بار خدايا از روزى حلالت بر من وسعت بده و به اندازهاى كه آبروى خود را نگهدارم و آنچه بر من سپرده است بپردازم به وسيله آن، و رحم خود را پيوست دارم و كمك كنم و برايم در حج و عمره كمك باشد. و فرمود: مردى به مسجد در آمد و دو ركعت نماز خواند و از خدا عز و جل درخواست كرد، سپس رسول خدا (ص) فرمود: اين بنده شتابانه به درگاه پروردگارش رفت و ديگرى آمد و نماز گزارد و سپس خدا عز و جل را ستايش كرد و صلوات بر پيغمبر فرستاد (و آلش) پس رسول خدا (ص) فرمود: درخواست كن تا به تو عطا شود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۳۸
و نيز حضرت صادق عليه السلام فرمود: هر گاه يكى از شما حاجتى خواهد پس پروردگار را ستايش كند و او را مدح گويد، زيرا چون مردى از سلطان حاجتى خواهد بهترين سخنى كه توانائى آن را دارد براى او آماده سازد، پس چون حاجتى خواستى پس خداى عزيز جبار را تمجيد كنيد و او را مدح گوئيد و ستايش كنيد (و با اين بيان) ميگوئى: «يا اجود من اعطى، و يا خير من سئل، يا ارحم من استرحم، يا احد يا صمد، يا من لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، يا من لم يتخذ صاحبة و لا ولدا، يا من يفعل ما يشاء و يحكم ما يريد و يقضى ما أحب، يا من يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ، يا من هو بالمنظر الاعلى، يا من ليس كمثله شيء، يا سميع يا بصير» و از نامهاى خداى عز و جل بسيار بگو، زيرا نامهاى خدا بسيار است و صلوات فرست بر محمد (ص) و آلش و بگو: «اللهم اوسع على من رزقك الحلال ما أكف به وجهى و أؤدى به عن امانتى و أصل به رحمى و يكون عونا لى في الحج و العمرة». و فرمود: مردى وارد مسجد شد و دو ركعت نماز خواند و از خداى عز و جل در خواست كرد، رسول خدا (ص) فرمود: اين بنده نسبت (بدرخواست از) پروردگارش شتاب كرد، مرد ديگرى آمد و دو ركعت نماز خواند سپس بر خداى عز و جل ثناء خواند (و او را ستايش كرد) و بر پيغمبر و آلش صلوات فرستاد، پس رسول خدا (ص) فرمود: (اكنون) درخواست كن كه بتو داده شود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۳۷
ابوعلى اشعرى، از محمد بن عبدالجبّار، از صفوان، از عيص بن قاسم روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «چون يكى از شما خواهد كه حاجت را طلب كند، بايد كه بر پروردگار خويش ثنا كند و او را مدح گويد. پس به درستى كه مرد چون حاجتى را از پادشاهى طلب كند، از براى او مهيّا و آماده مىكند از سخن، بهترينِ آنچه را كه بر آن قدرت دارد، كه او را به آن ستايش كند. پس چون حاجتى را طلب كنيد، اوّل خداى عزيز جبّار را به بزرگى ياد نماييد و او را مدح كنيد و بر او ثنا گوييد. مىگويى كه: يا أَجْوَدَ مَنْ أَعْطى ... يا سَميعُ يا بَصيرُ: «اى بخشندهتر كسى كه عطا كرده! و اى بهتر كسى كه از او سؤال شده! اى رحمتكنندهتر كسى كه از او رحمت شده! اى كسى كه پناه نيازمندان است! كسى كه نزاد و زاده نشد و نبود او را به تا هيچكس. اى آنكه فرانگرفته است زنى را و نه فرزندى! اى آنكه مىكند آنچه را كه مىخواهد، و حكم مىكند آنچه را كه اراده مىفرمايد، و مقدّر مىكند آنچه را كه دوست دارد! اى كسى كه حائل و مانع مىشود در ميان مرد و دل او! اى آنكه او در نظرگاه بالاتر است! اى آنكه نيست چون او بر صفات او چيزى! اى شنوا! اى بينا!». و بسيار از نامهاى خداى- تعالى- را مذكور ساز. پس به درستى كه نامهاى خدا بسيار است. و صلوات بر محمد و آل محمد بفرست و بگو كه: اللَّهُمَّ أَوْسِعْ عَلَىَّ ... عَلَى الْحَّجِ وَالْعَمْرَة: «خداوندا! فراخ گردان بر من از روزى خود كه حلال است، آنچه را كه باز دارم به آن روى خود را، و برسانم به آن از خود امانتم را، و پيوند كنم به آن رحمم را، و باشد ياور از برايم بر گزاردن حج و عمره». مردى داخل مسجد شد. پس دو ركعت نماز به جا آورد و از خداى- تعالى- حاجتى را سؤال كرد. پس رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: اين بنده بر پروردگار خويش تعجيل كرد. و ديگرى آمد و دو ركعت نماز كرد. بعد از آن بر خداى- تعالى- ثنا گفت و صلوات بر پيغمبر صلى الله عليه و آله فرستاد. پس رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: حاجت خود را طلب كن، تا خدا آن را به تو عطا فرمايد».
