روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۴۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن علي بن حسان عن موسي بن بكر عن رجل قال قال ابو جعفر ع :

اَلَّذِينَ‏ خَلَطُوا عَمَلاً صََالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً فَأُولَئِكَ قَوْمٌ مُؤْمِنُونَ يُحْدِثُونَ فِي إِيمَانِهِمْ مِنَ اَلذُّنُوبِ اَلَّتِي يَعِيبُهَا اَلْمُؤْمِنُونَ وَ يَكْرَهُونَهَا فَأُولَئِكَ‏ عَسَى اَللََّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۴۵۷

مردى گويد كه: امام باقر (ع) فرمود: (۱۰۲ سوره توبه): «آن كسانى كه آميختند كردار خوب و كردار ديگر بد را»، پس آنان مردمى مؤمن بودند كه در حال ايمان خود گناهانى پديد آورند كه مؤمنان آنها را بد مى‏شمردند و بد مى‏داشتند، اينان كه اميد مى‏رود خدا توبه آنها را بپذيرد و از آنها درگذرد

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۳۳

حضرت باقر عليه السّلام (در تفسير گفتار خداى تعالى): «آنان كه آميختند كردارى نيك را با كردارى بد» (سوره توبه آيه ۱۰۲) فرمود: آنان مردمى مؤمن بودند كه در ايمانشان گناهى پديد آوردند كه مؤمنين آن گناهان را بد ميدانستند و ناخوش داشتند، پس اينانند كه اميد ميرود خداوند توبه‏شان را بپذيرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۱۷۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از على بن حسّان، از موسى بن بكر، از مردى كه گفت: امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه: «آن كسانى كه كار شايسته و كار ديگر را كه بد است به هم آميخته‏اند، آن گروه، گروهى‏اند كه در ايمان خويش گناهانى چند را احداث مى‏كنند، كه مؤمنان، آنها را زشت مى‏شمارند و آنها را ناخوش مى‏دارند؛ پس آن گروه، شايد كه خدا توبه ايشان را قبول فرمايد».