روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۴۵
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن علي بن حسان عن موسي بن بكر عن رجل قال قال ابو جعفر ع :
الکافی جلد ۲ ش ۱۴۴۴ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۴۴۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۴۵۷
مردى گويد كه: امام باقر (ع) فرمود: (۱۰۲ سوره توبه): «آن كسانى كه آميختند كردار خوب و كردار ديگر بد را»، پس آنان مردمى مؤمن بودند كه در حال ايمان خود گناهانى پديد آورند كه مؤمنان آنها را بد مىشمردند و بد مىداشتند، اينان كه اميد مىرود خدا توبه آنها را بپذيرد و از آنها درگذرد
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۳۳
حضرت باقر عليه السّلام (در تفسير گفتار خداى تعالى): «آنان كه آميختند كردارى نيك را با كردارى بد» (سوره توبه آيه ۱۰۲) فرمود: آنان مردمى مؤمن بودند كه در ايمانشان گناهى پديد آوردند كه مؤمنين آن گناهان را بد ميدانستند و ناخوش داشتند، پس اينانند كه اميد ميرود خداوند توبهشان را بپذيرد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۱۷۹
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از سهل بن زياد، از على بن حسّان، از موسى بن بكر، از مردى كه گفت: امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه: «آن كسانى كه كار شايسته و كار ديگر را كه بد است به هم آميختهاند، آن گروه، گروهىاند كه در ايمان خويش گناهانى چند را احداث مىكنند، كه مؤمنان، آنها را زشت مىشمارند و آنها را ناخوش مىدارند؛ پس آن گروه، شايد كه خدا توبه ايشان را قبول فرمايد».