روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۱۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن ابن بكير عن ضريس عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مََا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللََّهِ إِلاََّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ‏ قَالَ شِرْكُ طَاعَةٍ وَ لَيْسَ شِرْكَ عِبَادَةٍ وَ عَنْ قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مِنَ اَلنََّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اَللََّهَ عَلى‏ََ حَرْفٍ‏ قَالَ إِنَّ اَلْآيَةَ تَنْزِلُ فِي اَلرَّجُلِ ثُمَّ تَكُونُ فِي أَتْبَاعِهِ ثُمَّ قُلْتُ كُلُّ مَنْ نَصَبَ دُونَكُمْ شَيْئاً فَهُوَ مِمَّنْ‏ يَعْبُدُ اَللََّهَ عَلى‏ََ حَرْفٍ‏ فَقَالَ نَعَمْ وَ قَدْ يَكُونُ مَحْضاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۴۲۷

از ضريس، از امام صادق (ع) در قول خدا عز و جل: «ايمان نياورد بيشتر آنان به خدا جز اينكه هم آنها مشرك باشند» فرمود: شرك در اطاعت است نه شرك در عبادت، و از قول خدا عزّ و جلّ (۱۱ سوره حج): «و برخى مردمند كه خدا بر حرف مى‏پرستند» (پرسش شد) و فرمود: راستى آيه‏اى در باره مردى نازل شود و سپس در باره پيروان او هم باشد، سپس من گفتم: هر كه در برابر شما چيزى بر پا دارد، او از كسانى است كه خدا بر حرف مى‏پرستد؟ در پاسخ فرمود: آرى، و بسا كه شرك محض باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۱۴

ضريس از آن حضرت عليه السّلام حديث كند كه در گفتار خداى عز و جل (در همين آيه) فرمود: شرك در طاعت است نه شرك در عبادت، و از گفتار خداى عز و جل «و برخى از مردمند كه خدا را بر حرف پرستش كنند» (سوره حج آيه ۱۱ پرسيدم؟) فرمود: آيه در باره مردى نازل شده و سپس در باره پيروان او هم باشد، پس من عرضكردم: هر كه در برابر شما چيزى برپا دارد او از كسانى است كه خدا را بر حرف پرستيده؟ فرمود: آرى و گاهى مشرك محض باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۱۵۳

على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از ابن بكير، از ضريس، از امام‏ جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى عز و جل: «وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُمْ مُشْرِكُونَ» «۱»، كه آن حضرت فرمود: «مراد شرك طاعت است، نه شرك عبادت» (يعنى غير خدا را فرمانبردارى كردند، نه پرستش). و ضريس مى‏گويد كه: نيز از آن حضرت سؤال كردم از قول خداى عز و جل: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‏ حَرْفٍ» «۲» (تا آخر آيه، كه بعد از اين با ترجمه مذكور خواهد شد). فرمود: «به درستى كه آيه فرود مى‏آيد در باب مردى [كه‏] بعد از آن در پيروان او مى‏باشند». پس عرض كردم كه: هر كه غير از شما چيزى را برپا كند، و امامى را نصب نمايد، پس او از جمله كسانى است كه خدا را به يگانگى پرستش مى‏كند بر طرف و كناره‏اى (يعنى نه در وسط حقيقى؟). فرمود: «آرى، و گاه است كه كافر محض مى‏باشد». __________________________________________________

(۱). يوسف، ۱۰۶.
(۲). حج، ۱۱.