روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۳۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

و بهذا الاسناد عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن ابي الحسن الموصلي عن ابي عبد الله ع قال :

جَاءَ حِبْرٌ مِنَ اَلْأَحْبَارِ إِلَى‏ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏ مَتَى كَانَ رَبُّكَ فَقَالَ لَهُ ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ‏ وَ مَتَى لَمْ يَكُنْ حَتَّى يُقَالَ مَتَى كَانَ‏ كَانَ رَبِّي قَبْلَ اَلْقَبْلِ بِلاَ قَبْلٍ‏ وَ بَعْدَ اَلْبَعْدِ بِلاَ بَعْدٍ وَ لاَ غَايَةَ وَ لاَ مُنْتَهَى لِغَايَتِهِ‏ اِنْقَطَعَتِ اَلْغَايَاتُ عِنْدَهُ فَهُوَ مُنْتَهَى كُلِّ غَايَةٍ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏ أَ فَنَبِيٌّ أَنْتَ‏ فَقَالَ وَيْلَكَ إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِيدِ مُحَمَّدٍ ص‏ وَ رُوِيَ أَنَّهُ سُئِلَ ع أَيْنَ كَانَ رَبُّنَا قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ سَمَاءً وَ أَرْضاً فَقَالَ ع أَيْنَ سُؤَالٌ عَنْ مَكَانٍ‏ وَ كَانَ اَللَّهُ وَ لاَ مَكَانَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۲۶۳

امام صادق (ع) فرمود: يكى از دانشمندان بزرگ يهود خدمت امير المؤمنين (ع) آمد و عرض كرد: يا امير المؤمنين از كى پروردگارت بوده است؟ در پاسخش فرمود: مادرت بر تو بگريد، از كى نبوده است تا توان گفت از كى بوده؟ پروردگارم پيش از پيش بوده تا آنجا كه پيش تصور ندارد و پس از پس خواهد بود تا آنجا كه پس تصور نشود، نه انجامى است و نه نهايتى براى انجامش، در آستان او انجامها از هم گسيخته، او است نهايت هر انجامى، عرض كرد: يا امير المؤمنين تو پيغمبرى؟ فرمود: واى بر تو، من خود بنده اى باشم از بندگان محمد (پيغمبر اسلام) روايت شده است كه پرسش شد از اينكه كجا بوده است پروردگار ما پيش از آنكه آسمان و زمينى بيافريند؟ فرمود: «كجا» پرسش از مكان است، خدا بوده و مكانى نبوده.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۲۱

امام صادق فرمود: يكى از دانشمندان يهود نزد امير المؤمنين (ع) آمد و گفت: اى امير مؤمنان پروردگارت از كى بوده؟ فرمود: مادرت بى‏تو شود، خدا كى نبوده تا گفته شود از كى بوده، پروردگارم بدون پيشى پيش از هر پيشى بوده و بدون بعدى پس از هر بعدى است، براى پايانش پايان و نهايتى نيست، پايانها نزد او منقطع شوند پس او نهايت هر پايان است، گفت يا امير المؤمنين تو پيغمبرى فرمود: واى بر تو، من بنده‏اى از بندگان محمدم (ص) و روايت شده كه از آن حضرت سؤال شد: پروردگار ما پيش از آنكه آسمان و زمينى آفريند كجا بود؟ فرمود: كلمه اين (كجا) پرسش از مكانست و خدا بوده و مكانى نبوده (به توضيح حديث پيش رجوع شود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۲۹۵

به همين اسناد روايت است از احمد بن محمد بن ابى نصر، از ابوالحسن موصلى، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت كه: «عالمى از علماى يهود، به خدمت امير المؤمنين عليه السلام آمد و عرض كرد كه: يا امير المؤمنين، پروردگار تو، در چه در زمان بوده؟ حضرت فرمود كه: مادرت به مرگت نشيند، و در چه زمان نبوده تا آن‏كه گفته شود كه در چه زمان بوده؟ پروردگار من، پيش از پيش بوده بى‏آن‏كه پيشى باشد و بعد از بعد خواهد بود بى‏آن‏كه بعدى باشد و آخر و پايانى از براى آخر او نيست. آخرها در نزد او بريده شده است. پس آن جناب پايان هر آخرى است. آن عالم يهودى عرض كرد كه: يا امير المؤمنين، آيا تو __________________________________________________

(۱). بقره، ۲۵۴.
(۲). طه، ۶.

پيغمبرى؟ حضرت فرمود كه: «واى بر تو، جز اين نيست كه من بنده‏اى از بندگان محمدم صلى الله عليه و آله». و روايت شده است كه از آن حضرت عليه السلام سؤال شد كه پروردگار ما در كجا بود پيش از آن‏كه آسمان و زمين را بيافريند؟ آن حضرت فرمود كه: «كجا، سؤال است از مكان، و خدا بود و هيچ مكانى نبود».