روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

محمد بن اسماعيل عن الفضل بن شاذان عن صفوان بن يحيي عن منصور بن حازم قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنِّي نَاظَرْتُ قَوْماً فَقُلْتُ لَهُمْ إِنَّ اَللَّهَ جَلَّ جَلاَلُهُ‏ أَجَلُّ وَ أَعَزُّ وَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يُعْرَفَ بِخَلْقِهِ‏ بَلِ اَلْعِبَادُ يُعْرَفُونَ بِاللَّهِ فَقَالَ رَحِمَكَ اَللَّهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۲۵۱

منصور بن حازم گويد: به امام ششم گفتم: من با مردمى بحث كردم و به آنها گفتم: به راستى خداى جل جلاله والاتر و عزيزتر و گرامى‏تر است از آنكه به خلق خود شناخته شود بلكه بندگان به او شناخته شوند، فرمود: خدايت رحمت كناد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۱۵

منصور بن حازم گويد: بامام صادق (ع) عرض كردم: با مردمى مناظره كردم و بايشان گفتم: خداى جل جلاله، بزرگوارتر و ارجمندتر و گراميتر است از اينكه بسبب مخلوقش شناخته شود بلكه بندگان بسبب خدا شناخته شوند. فرمود: خدايت رحمت كناد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۲۸۵

محمد بن اسماعيل، از فضل بن شاذان، از صفوان بن يحيى، از منصور بن حازم روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: من با گروهى گفت‏وگو نمودم و به ايشان گفتم كه: خداى جلّ جلاله، از آن بزرگوارتر و گرامى‏تر است كه به خلق خود شناخته مى‏شود، بلكه بندگان به خدا شناخته مى‏شوند. حضرت فرمود كه: «خداوند تو را رحمت كند».